quote

---

Ik ben dan ook meer een gevoelsmens

---

Reden te meer om er eens bij stil te staan dat er ergens een moederkip verdrietig is vanwege de kip op je bord.

Denk dat de moederkip haar ei niet eens gezien heeft, toen ze omkeek was het ei al weggerold naar de lopende band op weg, naar de broedmachine.


Zie je wel, ik ben een gevoelsmens, ik heb er rekening mee gehouden zodat moeder(die inmiddels al lang via de massakipvleesfabriek het loodje heeft gelegd) niet leed.

Om bij de stelling te blijven of er aan vast te plakken. Beschermen we de bedreigde soort of de kip

quote

---

naar de broedmachine

---

Valt me een beetje tegen, Erwin. Ik had gedacht dat je alleen natuurbroed-kippen zou eten

quote

---

Beschermen we de bedreigde soort of de kip

---

Interessant dilemma! Als we moeten kiezen, gaan we dan voor de soort of het individu?

Zolang het om dieren gaat ga ik persoonlijk dan uiteindelijk toch voor de soort, maar zou iedereen dat doen?

Maar, om het nog wat persoonlijker te maken:

Stel, je hebt een papegaai in huis waar je zeer aan bent gehecht. Op een dag blijkt dat de soort vrijwel geheel van de aardbodem is verdwenen. Er wordt je gevraagd om je papegaai ter beschikking te stellen ten behoeve van een kweekprogramma om de soort te behouden. Het gevolg is dat je je vogel nooit meer zult terugzien.
Doen of niet doen?

[quote]Valt me een beetje tegen, Erwin. Ik had gedacht dat je alleen natuurbroed-kippen zou eten/[quote]
Nee natuurlijk niet Hans, zei toch ben een gevoelsmens, ik denk ten minste aan de moeder en neem geen natuurbroed

Trouwens, natuurbroed is moeilijk te krijgen zoals je kunt in een topic alhier

Ik zou mijn papegaai inleveren, maar goed ik heb nog nooit een hk vogel gehad.
Heb wel de vraag warom nooit meer zien?? Zou bijv. graag info willen... en willen weten wat het plan is. Moet natuurlijk wel verantwoord zijn

als ik op die manier de soort in stand kon houden dan zou ik zeggen,
breng de andere vogel ook maar bij mij dan doe ik ze zelf wel in een voliere.

groeten bert

Beetje kortzichtig Bert, want in dat geval schiet het vaak niet op als de andere partij zo ook denkt.

Bij mij geen enkel probleem , maar dan wel de afspraak dat ik later een nakweekkoppel terug kreeg
Gert

als ik voor zoiets word benaderd dan zeg ik op mijn beurd breng de vogel maar.
dan weet ik zeker dat mijn vogel krijgt wat hij nodig heeft.
en ze kunnen bij mij ook in alle rust kweken en dat was toch de opzet.
waarom moet ik de vogel inleveren dat kan de andere partij ook.
en dat zal wel kortzichtig zijn maar ik ben niet langer gek voor een ander.

groeten bert

Ik snap die beredenering wel, maar ik ken in de praktijk verschillende mensen met losse mannen en poppen.

Aan het einde van het liedje heeft niemand wat als de soorten zijn verdwenen.

Als het een zeldzame soort is, moet je altijd soortbehoud boven zelfbelang plaatsen.

De verantwoordelijkheid van soortbehoud is ook belangrijk voor ons nageslacht. Niet alleen wij hebben het recht om te genieten van deze prachtige vogels.
Gert

daar moet ik je ook wel weer gelijk in geven gert.

als iedereen zo denkt dan weet je zeker dat de soort uitsterft.

groeten bert

quote

---

Als het een zeldzame soort is, moet je altijd soortbehoud boven zelfbelang plaatsen.

---

Vind ik ook Gert. Ik hoop dat als het zover mocht komen, iedereen zo redeneert.

Overigens ben ik niet zo pessimistisch als het gaat om het samenstellen van koppels van zeldzame vogels. Over het algemeen is men wel bereid om samen te werken en vogels "uit te lenen". Ook van samenwerking/kweek tussen dierentuinen/opvangcentra en particulieren is wel sprake.

In de loriwereld werkt dit trouwens vrij goed Karel.

Ik heb pas een koppel geelgroene uitgeleend, alleen binnen 14 dagen waren ze terug ivm problemen, nu zit een pop van deze collega kweker bij me om te kweken.

2 maanden terug nog een purperkap man afgegeven aan een deense kweker omdat hij een losse kweekpop had. Als hij kweekt krijg ik weer wat terug.

En zo heb ik nog wel meer "1/2 koppels op afstand"

Een mooie bijkomstigheid is dat deze mensen wel vaak aan je denken als ze met iets anders kweken zodat je dat kunt kopen.

Met samenwerken bereik je meer dan als je op een einzelganger manier te werk gaat.
Gert

Wat ik me afvraag, hoe doe je dat met eventuele risico's. Ik bedoel stel dat zo'n uitgeleende vogel komt te overlijden, wiens risico is dat dan? Degene die de vogel uitleent omdat hij de eigenaar is? Of degene die de vogel leent, omdat hij er misschien niet goed genoeg voor gezorgd heeft. En hoe weet je dat de zorg niet voldoende is geweest.
En hoe gaat dat dan met kosten van de verzorging? wie betaalt die?
Zo zijn er natuurlijk nog meer 'problemen' te bedenken. Ben gewoon nieuwsgierig hoe zoiets in z'n werk gaat.

Groet'n,
Dirk Jan

Het voer betaald gewoon de collegalener.
Gaat die dood heb je pech. (kan ook thuis gebeuren)

Tja en uitlenen, dat doe je alleen aan mensen die je aardig kent (ook de situatie waarin de vogels komen en zijn voer met verzorging)
Gert

Ja, het is vooral een kwestie van vertrouwen. Je brengt niet zo snel een vogel onder bij iemand waarvan je niet zeker bent dat de verzorging optimaal zal zijn. En gaat er toch iets mis dan is dat inderdaad gewoon pech. Kan iedereen gebeuren.

Het verrekenen van kosten van verzorging, voeding enz. komt meestal achteraf, maar zal meestal niet tot hoge bedragen leiden.

Wat je wel heel goed moet afspreken is wat er met de jongen gaat gebeuren. Het is goed om alle situaties door te nemen in de trant van:
Stel dat we 1 jong krijgen; stel dat we 2 jongen krijgen; enz.
Leg dit desnoods vast op papier, zodat er later geen discussie over kunnen ontstaan.

Ik spreek meestal af dat het eerste jong voor de verzorger is, hierna het 2 voor mij, enz.

Zolang de vogels kweken delen we de jongen.

Je krijgt vaak ook een goede en betere band met andere liefhebbers omdat je vaak dan toch op een spoor zit wat betreft behoud van deze soorten.

Met de Europese lorilijst merk ik wel dat je elkaar meer informatie geeft en elkaar vooruit probeerd te helpen. Onbekend maakt vaak onbemind.
Gert