Volledig met de stelling eens.

Ik vind het jammer dat het zo is maar denk dat dit fenomeen altijd wel heeft bestaan. Vroeger door ontwetendheid van de mensen en nu voor het unieke. Vind er persoonlijk niks aan.

Denk maar aan het inkweken van kleuren bij de agaporniden (groep van de witte oogring) en wat nu bezig is bij grote alexanders en halsbanden.

Persoonlijk vind ik een zuivere (onder)soort van een bepaalde vogel in zijn wildkleur het interessanst.

Groeten Carl.

Ik neem aan dat een hybride het resultaat is van twee verschillende soorten maar wel behorende tot de zelfde familie? Zoals bijvoorbeeld het resultaat van een paard en een zebra. Terwijl een muilezel onvruchtbaar is als hybride tussen paard en een ezel waarbij de ezel niet tot de familie van de paarden behoort? Corrigeer me want ik ken er eigenlijk niets van.
Wat is dan een bastaard of een verbastering van een soort? En wanneer zijn hybriden onvruchtbaar en wanneer niet?
Zijn de hybriden van de ara's onvruchtbaar of niet?
Hoe bekomt men eigenlijk een mutatie of is dat iets van een totaal andere orde ? Ik loop verloren in die termen.
Christine.

De stelling betreft eigenlijk twee gebieden, te weten:

1. Uitsterven in de natuur
2. Uitsterven in de avicultuur

Wat punt 1 betreft zijn we in feite allemaal betrokken, maar is het standpunt verdedigbaar dat als een soort veelvuldig wordt gekweekt, de liefhebber met kweek uit nakweek niet meer direct persoonlijk verantwoordelijk is voor het bestand in de natuur. Maar gelukkig is discussie hierover overbodig als je kijkt naar punt 2:

Punt 2 is voor de liefhebber uiteraard direct van groot belang ter behoud van de zuivere (onder)soorten voor de avicultuur en alleen al daarom pleit ik voor een totaalverbod op de kweek van hybriden.
De wet (nog niet ingegaan) voorziet al in een verbod op genetische manipulatie bij dieren. Voor mij mag hybridisering hier ook onder gaan vallen.

even als advocaat van de duivel:


maar hybriden dragen bij tot domesticering van ara's en kunnen zodoende wel wenselijk zijn.

Persoonlijk ben ik tegen het bewust kweken van bastaarden.
Ik vraag me wel af hoe eigenlijk aldie verschillende soorten zijn ontstaan. Werd er vroeger door de verschillende soorten ook al onderling gemixt en ontstonden er vervolgens door migratie van de nieuwe soort een eigen soort?
Wij( de zgn ornithologen) hebben op een gegeven moment een streep getrokken en alles in vakjes ingedeeld. En toen mocht het plotseling allemaal niet meer terwijl in de natuur er ook inteelt en hybrides voorkomen.
Ik heb er gemengde gevoelens over.
Maar als je bewust gaat mixen denk ik wel dat je meewerkt aan het uitsterven van de soort in de avicultuur( zoals bv de blauwgele ara) zoals we die nu kennen.

quote

---

maar hybriden dragen bij tot domesticering van ara's en kunnen zodoende wel wenselijk zijn.

---

?????


Hier begrijp ik niet echt veel van!

Hybridisatie is het samenbrengen van twee of meer verschillende soorten.
Het 'eindproduct', de hybride, behoort niet tot de ene, noch de andere soort.

Het feit dat bij mutatiekweek gebruik c.q. misbruik wordt gemaakt van het infokken van een bestaande mutatie bij een andere soort heeft totaal niets te maken met het domesticatieproces van de 'doelsoort'.

Op welke wijze dragen hybriden dan bij aan domesticatie van een soort?

quote

---

maar hybriden dragen bij tot domesticering van ara's en kunnen zodoende wel wenselijk zijn.

---

Wat bedoel je precies met domesticering, Daniel? Het "naar de huiskamer brengen" van ara's?
De vraag is dan of dat wel wenselijk is, en -als je vindt van wel- of het doel de middelen dan heiligt. Lijkt me eigenlijk niet.

met domesticering bedoelde ik het zo kruisen van verschillende ara soorten waardoor deze zodanig gewenste eigenschappen krijgen dat ze geschikt zijn als "huisdier".

Persoonlijk ben ik tegen hybridisering puur omdat dit mijn ogen onnodig de huidige genenpoel vertroebelt, al deel ik de twijfels van bas. De huidige indeling van soorten en ondersoorten is een mensenlijke keuze, die niet altijd de werkelijkheid weergeeft (waar eindigt een soort en begint een nieuwe en hoeverre zijn grenzen tussen ondersoorten zwart/wit).
Verder zijn in mijn ogen ara's geen huisdieren en niet geschikt om in een gemiddeld gezin gehouden te worden (het blijven zeer intelligente vogels waarvoor specifieke kennis en ervaring vereist is). Al zal niet iedereen dit met me eense zijn.

quote

---

met domesticering bedoelde ik het zo kruisen van verschillende ara soorten waardoor deze zodanig gewenste eigenschappen krijgen dat ze geschikt zijn als "huisdier".

---

In deze zaterdagstelling heb ik ook al gelezen dat ze veelal de genen van de vader mee krijgen.

Als dat zo zal zijn is het kweken van hybriden volstrekt overbodig

Voor mensen die als uitdaging een hybriyde willen kweken zou ik willen stellen:Probeer eens een natuurbroed van wat voor soort dan ook op stok te krijgenmeer uitdaging kun Je als liefhebber niet krijgen

Volgens ging het niet zozeer om de genen, alswel het gedrag van de vader, waarvan men dan gelooft dat het via de genen vererft. En tja, dat ligt zo simpel niet bij gedrag... Dus het argument van gedrag is uiterst dubieus.

Blijft over de wens tot een anders/vreemd/mooier/lelijker (afhankelijk van de smaak) gekleurde vogel. En tja die wens mag, integenstelling tot de aanschaf van een bankstel, bij dieren helemaal niet spelen.

Allereerst: beter laat dan nooit! Ik heb een nogal druk weekend gehad
Maar goed, de stelling dan.. Ik ben het eens met de stelling! Serieuze kwekers zijn bezig bepaalde vogelsoorten in stand te houden en anderen "verpesten" het door bewust en moedwillig te kiezen voor het kweken van hybriden. Helaas is er zo weinig aan te doen, ik bedoel, strafrechterlijk zijn de personen niet aan te pakken (en wil je wel zo ver gaan) en als jij ze niet koopt doet een ander dat wel. Ook hierbij komt weer zoiets kijken als vraag en aanbod, danwel status en aanzien. Ik vind het vooral jammer dat er hybriden worden gekweekt met vogels die zwaar met uitsterven bedreigd worden. En tegen de tijd dat deze vogels eigenlijk in een kweekprogramma moeten komen om de soort te behouden is het al te laat. Jammer! Ik kan me wel indenken dat mensen bepaalde hybriden erg mooi vinden, al moet ik zeggen dat ik nog nooit een "mooie" hybride heb gezien. Ik zie het liefst een vogel die zo dicht mogelijk bij zijn wilde soortgenoten staat! (vandaar dat ik ook geen mutaties kweek, al kunnen die wel mooi zijn hoor)

Zjurre

Hoi allemaal,

Tussen het leren door plaats ik even een simpele stelling: Grote vogel-/papegaaiensoorten zoals de Ara zijn geen huiskamervogels.

Veel plezier gewenst op deze mooie zaterdag!
Wouter.

Helemaal mee een. klaar

In pricipe mee eens, maar ik ooit een foto gezien van een binnenvolière in een huiskamer van ongeveer 4 meter breed, dat zag er wel weer prima uit.
Maar niet in een papegaaienkooi en niet als enkeling.

Ik ben er mee eens omdat ik er vanuit ga dat ara's en vele andere grotere vogelsoorten een bedreigde habitat hebben in land van oorsprong en zodoende het dna van elke vogel hier beland of gekweekt te belangrijk is om er een 'housepet' van te maken. Wat mij ook tegen staat is dat sommige van deze vogels geleeuwikt worden om op de schouder van de eigenaar een uitstapje te kunnen doen.
Anderzijds, als je zo'n handopgefokte, geleewikte vogel opvangt en ik bedoel wel opvangen dan sta je wel voor voldongen feiten en kan je het dier mits veel tijd en geduld in een natuurlijke ruimte onderbrengen maar misschien ook niet als het dier zelf niet meer kan volgen.
Ik vind dit zeer moeilijk omdat er zo'n diverse situaties zijn.
Ik zie persoonlijk geen graten in handopfok tenzij om het leven van het dier te redden en ik vind het erg dat vogels geleewikt worden om geschikt te kunnen zijn als 'huisdier'. Dat gaat me veel te ver.
Dieren die zich doodvervelen en vandaar zogezegd contact zoeken met mensen via allerlei mens herkenbare gedragingen, dat vind ik triest.
Maar ik vind ook dat mensen die vogels opvangen die zich al in deze gemanipuleerde staat bevinden en tijd en creativiteit wijden aan deze vogels in feite een zeer mooie geste doen naar het dier toe.
Kan ik nu zeggen : "Een handopgefokte vogel hoort niet." Dat kan ik niet, twee jaar geleden heb ik het zelf gedaan met valkparkieten. Ze zijn allen ontsnapt uit de volière omwille van hun tamheid. Misschien zouden ze nog leven als ze bij iemand in de huiskamer terecht waren gekomen.
't Is zo moeilijk. Een grote vogel heeft ruimte nodig dat ie tenminste enkele keren de vleugels kan uitslaan (minimum). Zon en licht zijn ook vaak vergeten aspecten van het huiskamerleven voor een vogel.
Bij mij heeft de gedachte dat het dna van de vogel te belangrijk is om er niet mee te kweken de bovenhand.
Christine.