Ik denk dat het eens tijd wordt dat er zonder gevoelens en vooroordelen/veronderstellingen wordt gediscusieerd.
Hier maar ook zeker door de bond(en)/kwekers.
Ik ben niet voor alles onder de meeuwen of anderen te leggen maar zie te vaak, vooral nu uitspraken worden gedaan vanuit het luxe(?) probleem die we hadden tijdens de import.
Ik wil hier een paar dingen deponeren:
*
quote
En dit heeft ook gevolgen voor de jongen. Zo heb ik eens een docu gezien van David Attenborough waarbij er per ongeluk een ei van een eendensoort in een ganzennest terrecht was gekomen. Dit jong groeide op als gans terwijl het een eend was. Toen het dier zelf in het broedseizoen kwam zwom hij zo fanatiek alle ganzen af om te koppelen dat zijn soortgenoten die zich letterlijk aanboden aan deze vogel totaal genegeerd werden. Dit verklaard dat surrogaat ouders van een andere soort er zeker voor zorgen dat er afwijkend gedrag ontstaat.
Dit betreffen dus nestvlieders, de eerste 14 uur is belangrijk, wie dan zien is hun ouder en daardoor krijgen ze een "zelfbeeld".
Bij (de kleine) nestblijvers is gebleken dat dit na plusminus de tweede week na uitvliegen nog om te turnen is
*
quote
Je kunt ook de vraag stellen of we krampachtig moeten blijven proberen soorten te kweken die hier niet willen kweken.
Als het met sommige soorten nu nog nietlukt, misschien "horen" deze dan niet in gevangenschap.
Over dat horen moet je maar in discussie gaan met de vogelbescherming, denk dat we dan niets meer horen te houden.
Voor de rest, elke vogel is te kweken. De beperkingen kunnen zijn: ruimte, voeding(meestal de belangrijkste, niet alleen wat maar ook wanneer wat!), kennis algemeen, kennis kweker.
* Als de mensen (japanners)in de jaren '60 en daarvoor hadden gezegd geen pleegouders te willen gebruiken, Hadden wij nu geen goulds, diamantvinken, etc. etc gehad. Of tegen behoorlijke prijzen en kleinere aantallen.
* De nu aanwezige vogels (ik heb het hier even over de astrilden en iets grotere vogels)zullen maar voor een beperkt gedeelte voortplanten. Want of ze zitten alleen of in volieres waar men niet doelgericht aan het kweken is(gezelschapsvolieres) en bij nog een paar serieuse kwekers.
Je moet je dus afvragen of je de luxe kunt permiteren pleegouderschap ten alle tijde af te zweren.
Immers: - de importvogels van destijds beginnen vanaf nu toch wel zo'n beetje uit te sterven(laten we er even vanuit gaan dat de import al 2 jaar stil ligt en de
gemiddelde levensverwachting van een goudbuikje 3 jaar is, dan kan het aantal snel achteruit gaan.
- Is het areaal van kweekvogels wel voldoende om een gezond -genetisch- bestand op de lange termijn te houden.
M.a.w. elke eenling die nu alleen blijft omdat kwekers alleen met andere kwekers willen ruilen is een verlies aan genetisch materiaal. Hetzelfde geldt voor jongen die niet groot worden.
* jongen die uit het nest worden gegooid zouden niet goed zijn. Elke kweker die de jongen teruglegt weet dat het merendeel daarna gewoon groot wordt en goede vogels worden. In de natuur gebeurt dat ook, alleen worden ze niet teruggelegd. Veelal zijn het gewoon ongelukjes en de natuur is niet perfect, leven of dood is ook vaak een geval van een beetje geluk hebben.
* Hoe werkt domesticatie? Eigenlijk net als de evolutie. Binnen een populatie heb je een aantal vogels die wel bereid zijn te kweken onder andere omstandigheden dan de natuur, een aantal niet. Dus van bijv. 10 koppels zullen er 4 jongen voortbrengen, hiermee wordt weer verder gekweekt en aldus selecteerd men dus op kweekbaarheid en met steeds andere omstandigheden(broedkooi, eivoer i.p.v. puur insecten etc.).
Ahha zullen nu dus mensen zeggen: dus moet je alleen natuurbroed doen. Nou nee, mislukken van kweek is veelal niet een kwestie van de vogels maar van de omstandigheden. Wat je dus in mijn ogen moet doen is proberen zo groot mogelijke populatie te verkrijgen om daaruit vogels te selecteren die zich goed willen voortplanten.
Alles onder de meeuwen, nee, maar wel verstandig en misschien andere pleegouders?
Bij alleen natuurbroed liggen volgens mij de aantallen nauwelijks boven de vervangingswaarde(elk koppel dient minstens 1 koppel voort te brengen die ook jongen voort brengt). Wij mensen willen toch meer vogels kweken dan de vervangingswaarde??
Verstandig nadenken over pleegouderschap lijkt me dus verstandig. Blauwfazantjes granaatastrilden groot laten brengen betekent voor mij een verlies van blauwfazantjes (en winst voor de kweker??? immers granaten zijn duurder dan blauwfazantjes).
Nogmaals ik ben een natuurbroedkweker in principe, alleen moet je je soms je standpunten heroverwegen. De mensen die alleen natuurbroed propageren (waaronder ik)hebben hun tijd gehad en hebben niet voldoende kunnen produceren.
Ik heb ook nooit kunnen begrijpen dat mensen goulds en meeuwtjes moetsen hebben. Immers goulds brengen hun jongen goed groot. Ik heb ze meer dan 20 jaar en altijd natuurbroed gedaan (op 1 keer na, bij sterfte van een ouder heb ik ze onder isabel rijstvogels gedaan, die hebben ze mooi groot gebracht, dus zaten er 3 rijstvogels en 3 goulds in het nest. Later hebben deze jongen gewoon weer goulds grootgebracht dus geen enkele probleem van imprinting).
Mijn motto was altijd:waarom 1 hok met goulds en 1 met meeuwen, als je 2 met goulds kunt hebben.
Excusses voor het lange stuk. Piet, je mag het ook in een paar keer lezen of uit printen
Ik probeer alleen mensen wat genuanceerder naar het pleegouderschap te laten kijken.
2007-08-05
-
09:28:45 
2007-08-05
-
16:04:12