Hallo Allemaal

Onlangs een korte discussie gehad over het al dan niet kweken van hybriden. Er werd geopperd geen vogels meer in te zetten voor de kweek van hybriden omdat deze oudervogels beter gebruikt zouden worden voor het soortbehoud gezien het importverbod. Dat je niet met zelfzame soorten kruisingen kweekt, daar ben ik volledig mee akkoord. Mijn reactie op de verkettering van hybriden was de volgende:

Zou het niet beter zijn om momenteel van de zeldzamere Afrikaantjes (en misschien anderen)niet langer vast te houden aan de, soms wel krampachtige, natuurbroedkweek? Als je vb. een oranjekaakje gebruikt voor de hybridenkweek of je probeert zuivere oranjekaakjes natuurbroed te kweken, maar ze brengen hun jongen niet groot, dan is de uitkomst nog steeds 0 gekweekte oranjekaakjes.

Is het dan niet beter om momenteel, voor de koppels die het niet goed doen, pleegouders in te schakelen om aldus een groter kweekbestand te verkrijgen en later eventueel terug over te schakelen naar natuurbroed? Dat het terug omschakelen kan werd al meerdere malen bewezen met o.a. de gould.

U mag gerust uw bevindingen met natuurbroed hier (anoniem) meedelen. Alle verhalen mogen aan bod komen, zowel de hoera!verhalen als diegenen die meerdere broedpogingen hebben zien falen. Zo krijgen we misschien een klein inzicht in wat er eventueel aan extra jongen hadden kunnen gered worden mits het inschakelen van pleegouders.

mvg

Ik wil zelf proberen natuur broed te kweken. echter niet ten koste van alles. (vb. ik heb mijn jonge caique na 8wkn gevoerd te zijn door de ouders zelf gevoerd omdat de ouders er mee stopte.)
Ook heb ik drie keer een nest van de caiques zien mislukken. en voor mij is het een uitdaging om toch jongen uit dit koppel te krijgen.
het is voor mij een hobby en ik wil het zo proberen.

Ik kan begrijpen dat er mensen zijn die na meerdere mislukte nesten denken ik wil wel eens een jonkie en het op een andere manier proberen en dit dan met succes.

Waar ik minder van ben is dat er mensen zijn die naast elk koppel dure vogels een koppel goedkope vogels hebben zodat de goedkope vogels de dure vogels uitbroeden en zo geld willen verdienen.

Echter als deze mensen dat willen hoop ik toch dat ze goed kweken en de vogel hobby in stand houden.

groetjes egon

ik vind van wel maak niet uit gebruik japanse meeuwtjes zoveel je wilt als er maar jongen van de soorten die niet kweken op stok te krijgen anders zijn ze er eerdaags echt niet meer maar je kan altijd proberen natuurbroed toe te passen maar als dat niet lukt dan ga je gang

Voor mij is de kick net de meest onorthodoxe, de meest creatieve manieren vinden om natuurbroed te hebben. De uitdaging is aan mij om me in te leven in de vogel en niet dat de vogel zich dient aan te passen aan mijn 'steriele' denkpassen. Vandaag had ik de gedachte dat de jarenlange aanwezigheid van de mussenkolonie in mijn tuin misschien wel een benefieke invloed zou kunnen hebben op het broeden van één van mijn weversoorten die een 'koloniebroedvogel' zou zijn. Afrikaanse wevers en mussen zijn sterk verwant met elkaar.
Met zo'n details ben ik bezig.
De eerste info die ik kreeg over vogels was dat industriële kippen niet meer vanzelf broeden: larie en apekool.
Idem voor Chinese dwergkwartels.
Aan die domme mythes hangt wel een prijskaartje van een groot aantal kuikens in broedmachines die langzaam sterven ('Jongens en wetenschap')
Vandaag naar de veearts gegaan met een gedumpte zieke cavia met lang haar. Ik zei tegen haar:"Welke dommerik heeft zo'n mormel gefokt?" Het dier verzamelt in zijn lange haar een hele wei ,graszaadjes inbegrepen. De tondeuze dan maar om mijn knipwerk te vervolmaken.
"Je moest eens weten wat ademhalingsproblemen je hebt met die hondjes met een korte snuit in deze hitte."
Ik heb geen ervaring met die kleine rashondjes met een ingedeukte bek. Mijn hond is een straathond derde generatie. Bespaart me heel wat.
Waar willen we dan naar toe met deze schaarser wordende vogels?
Ik kies voor de originele blueprint in de mate van het mogelijke.
Ik gun mijn blauwkopfazantjes die in een nest aan het rommelen zijn twee keer uitgooi van jongen. Zal waarschijnlijk gebeuren want er staat geschreven dat ze rust nodig hebben en dat de nest mislukt als het te druk is in de volière.
Ze hebben een kastje ingenomen boven McDonalds (de voedertafel) wat dus al niet strookt met hun behoefte aan rust.
Enfin, ik kijk wel toe en ben blij dat ik in 'piekperiodes' geen drie uur moet spenderen om tientallen jongen in kweekkooien te ringen.
Ieder zijn meug, uiteraard.
Wat hybriden betreft... gelukkig zijn mijn groenvinken en mijn kanaries niet in elkaar geïnteresseerd... misschien is het een kwestie van ruimte en van veel meer dat ik nog niet in de mot heb. Ik zou me doodvervelen met mutaties en hybriden en Japanse meeuwtjes.
Maar misschien verander ik wel mijn zienswijze als mijn blauwkopfazantjes vijf keer na elkaar hun jongen uit de nest gekieperd hebben, wie weet... Uiteindelijk blijft wat mij betreft de bal in hun kamp en niet in het mijne.
Dat je een jong of jongen kunstmatig voedert om die vogels er door te halen na verlaatgedrag of sterfte van ouder(s), vind ik niet meer dan normaal. Van geplande handopfok neem ik met de tijd meer en meer afstand.
Waar willen we naar toe...?
Dan krijg je de reactie van een vriend die zegt:"Waarom hou je die vogels in gevangenschap?"
Daar sta ik dan met mijn mond vol tanden.
Christine.

Leuk verhaal Cristine en ik kan me er heel goed in vinden. En inderdaad ...... een bek vol tanden als ze je vragen waarom je de vogels in gevangenschap houd.

Het origineel is inderdaad de mooiste vorm. Dit is zoals de natuur het gewild heeft, maar in gevangenschap is de soort toch aan het veranderen. Kon met 20 jaar geleden de gouldamadine kweken bij een temperatuur van 25 graden, momenteel doen ze het ook al zonder bijverwarming. Deze soort heeft zich, net zoals vele andere soorten, aangepast aan de omgeving in gevangenschap. Dus van originaliteit is geen sprake meer.
Ga je met je vogel naar een TT dan bepaald de keurmeester of de vogel mooi is en niet de natuurlijke selectie. De grasparkiet is daar een mooi voorbeeld van ...... zelfs de normale grasparkiet is bijna twee keer zo groot als in de natuur.

Maar het onderwerp is natuurbroed. En mijn mening daar op is dat pleegouders van een andere soort geen natuurbroed is. Of je een meeuwtje, kanarie of jijzelf de vogel groot brengt, het jong mist een groot deel van het aangeleerde natuurlijk gedrag. Door andere vogels als ouders in te zetten ben je nog steeds met handopfok bezig, alleen laat je het nu door een ander dier doen. En dit heeft ook gevolgen voor de jongen. Zo heb ik eens een docu gezien van David Attenborough waarbij er per ongeluk een ei van een eendensoort in een ganzennest terrecht was gekomen. Dit jong groeide op als gans terwijl het een eend was. Toen het dier zelf in het broedseizoen kwam zwom hij zo fanatiek alle ganzen af om te koppelen dat zijn soortgenoten die zich letterlijk aanboden aan deze vogel totaal genegeerd werden. Dit verklaard dat surrogaat ouders van een andere soort er zeker voor zorgen dat er afwijkend gedrag ontstaat.

Ik kan me voorstellen dat je bij de moeilijk te kweken soorten deze methoden toepast, maar zorg er dan wel voor dat je in de inprentingsfase van een dier dit dier wel bij soortgenoten plaatst die wel het goede gedrag vertonen.
Tevens kun je proberen een eerste legsel door surrogaatouders uit te broeden en een volgend legsel door de ouders zelf. Zo heb je in ieder geval wat.

quote

---

ik vind van wel maak niet uit gebruik japanse meeuwtjes zoveel je wilt als er maar jonen van de soorten die niet kweken op stok te krijgen anders zijn ze er eerdaags echt niet meer

---

misschien kweken die vogels niet door de volgende quote. En zo denk ik er ook over.

quote

---

En dit heeft ook gevolgen voor de jongen. Zo heb ik eens een docu gezien van David Attenborough waarbij er per ongeluk een ei van een eendensoort in een ganzennest terrecht was gekomen. Dit jong groeide op als gans terwijl het een eend was. Toen het dier zelf in het broedseizoen kwam zwom hij zo fanatiek alle ganzen af om te koppelen dat zijn soortgenoten die zich letterlijk aanboden aan deze vogel totaal genegeerd werden. Dit verklaard dat surrogaat ouders van een andere soort er zeker voor zorgen dat er afwijkend gedrag ontstaat.

---

groetjes egon

Je kunt ook de vraag stellen of we krampachtig moeten blijven proberen soorten te kweken die hier niet willen kweken.
Als het met sommige soorten nu nog nietlukt, misschien "horen" deze dan niet in gevangenschap.

Bij mij is het natuurbroed of geen broed, de vogels bepalen het zelf.
Ton.

quote

---

Je kunt ook de vraag stellen of we krampachtig moeten blijven proberen soorten te kweken die hier niet willen kweken.

---

Daar nog voor ligt de vraag of er eigenlijk wel soorten zijn die hier niet willen kweken.
Ik denk namelijk dat dat wel meevalt. Het probleem is dat we soms nog niet weten hoe we met bepaalde soorten moeten kweken.
Overigens wordt met veel soorten uitstekend gekweek binnen een bepaald kringetje of soms maar door 1 persoon die de juiste trigger heeft gevonden.
Geloof me, ik ken mensen die het "onmogelijke" kweken maar hun recept geheim houden.

Als je een moeilijke soort wilt kweken zul je dus op pad moeten en op zoek moeten naar "het recept". Dit recept bestaat uit de juiste omstandigheden, voedsel en triggers.

Helaas proberen veel aspirant kwekers het allemaal op te lossen met hun eigen gezond verstand en als dat faalt is de vogelsoort blijkbaar niet te kweken. Vaak ligt echter de oplossing in het onwaarschijnlijke en onverwachte. Soms ontdek je het zelf, maar waarom ten koste van de vogels zelf het wiel opnieuw uitvinden?

Dit forum staat regelmatig vol met hele goede tips wat betreft huisvesting, voedsel enz. Dat is heel mooi en heel nuttig.
De beste info vind je echter bij degene die de betreffende soort met succes kweekt. Dus: ga naar hem/haar toe en bekijk de situatie ter plaatse. Let op de grootte van de voliere, ligging t.o.v. de zon, plaatsing en typen van de nestkasten, bodembedekking, medebewoners, buurvogels enz. Probeer er achter te komen wat hij/zij voert en hoe laat en waarom.
Wellicht zie je zaken die je zelf anders zou doen, maar "een winnend coach heeft altijd gelijk".
Als je eenmaal zelf met succes de soort kweekt, kun je wellicht voorzichtig kleine wijzigingen aanbrengen en daarmee misschien het recept nog verbeteren.

Nogmaals, er wordt met heel veel soorten al gekweekt.....dus ga op zoek naar die kwekers en probeer bij ze langs te gaan.
Ben je eenmaal binnen, dan geldt de gouden regel: "Je leert meer door te luisteren dan door te praten".

Wel of niet natuurbroed?
Wel! Mooiere kweek is er niet!

Maar mocht de noodzaak er zijn om eieren of jongen door jap. meeuwen of zebravinken te laten grootbrengen: doen!
Je kunt jonge vogels, zeker niet als het moeilijke soort betreft, zomaar "uit principe" laten doodgaan.
Ieder verwijzing naar:" ....ja, maar in de natuur..." is niet meer van toepassing op de vogels die we in gevangenschap houden. Daar zijn wij verantwoordelijk geworden en die verantwoordelijkheid moeten we nemen als vogelliefhebber.

De vraag of vogels niet meer zelf jongen kunnen grootbrengen als zij zelf pleegouders hebben gehad, is al vaker naar voren gekomen in diverse artikelen. Het blijkt in de praktijk wel mee te vallen. Belangrijk daarbij is dat als je onderbrengt onder pleegouders, er geen eieren of jongen van de pleegouders zelf in het nest mogen liggen. Verder moeten er altijd minstens 2 jongen worden ondergelegd. Identificatie vindt namelijk in eerste instantie plaats mnet de broers en zussen en dan pas met de pleegoudersoort.
Met de aldus grootgebrachte jongen kun je prima verder kweken en deze kunnen zelf heel goed jongen grootbrengen, mits uiteraard de juiste omstandigheden aanwezig zijn, maar dat is de verantwoordelijkheid van de kweker.

karel degenen die dat zelf vast houden door het niet te zeggen of op te schrijven zijn voor mij grote eikels en dat zijn broodkwekers

Tja Peter, daar heb je misschien wel gelijk in, en het kost best veel moeite en tact om bij zo iemand binnen te komen.

Je vangt meer vliegen met stroop dan met azijn.

Omgekeerd bestaat ook... dat als je info wilt geven het in dovemansoren terechtkomt omdat het 'veiliger' is voor velen steriel te werken en sommige toepassingen niet 'proper' ogen. Mijn voor niet voor vogels afgesloten fruitcompost is dus niet esthetisch maar bij valavond zitten daar wel enkele soorten vogels om van alles op te pikken. Het fruit zelf niet want dat ligt ergens anders dagvers en op een theeschoteltje en ze kennen het verschil. Zaad ligt daar ook niet. Ik zie daar uiteraard fruitvliegjes, ook mieren en oorbeesten. Als het daar regent is er een 'vuile poel' van mijn voetstappen en niet gedraineerde ondergrond en afwezigheid van dak. Eerst maakte ik me zorgen (hoe zijn we ook weer opgevoed?) en dan dacht ik aan zovele documentaires van drinkplaatsen in Afrika waar nijlpaarden, olifanten, antilopen bezoek brengen en niet effe een hoekje omlopen om naar 't toilet te gaan. De vogels in de volière weten ook wel beter dan van dat water te drinken als er 6 andere plaatsen zijn met vers zuiver water.
Groenvliegen... ze zitten op de compost. Dacht bij aanvang ook dat het niet verliep zoals het hoorde. Maar vliegen trekken spinnen aan en kevers die carnivoor zijn.
Zo heb ik ook mijn bedenkingen bij een betonnen bodem voor kwartelsoorten. Een organische grond is hun leven zou ik zeggen, daar vinden ze de prikkels om te broeden, niet in de lucht. In de lente zijn de omstandigheden het gunstigste om te broeden omdat de grond na de winter een vochtigheid heeft waardoor de regenwormen meer aan de oppervlakte zitten. Het eerste wat de kwarteljongen bij mij gegeten hebben waren dus regenwormen die de kloek zeer deskundig in stukjes beet. Van het kuikenmeel en het eivoer aten ze zeer weinig.
Dat bv zebravinken hun jongen zouden bedekken met overvloedig voorhanden nestmateriaal klopt bij mij ook niet. Ze verfraaien hun nest. Misschien gebruiken ze wel eens nestmateriaal om er een dood jong in de nest mee te bedekken zodat het uitdroogt en ontoegankelijk wordt voor vliegen zodat de andere jongen verder opgevoed kunnen worden? Als ik een dood jong ruik haal ik het wel uit de nest omdat ik in zoiets niets aan het toeval durf over te laten (nog niet). Toch heb ik enkele malen bij onderzoek van een gebruikte nest een uitgedroogd jong gevonden onder nestmateriaal nadat 3 of 4 vogels gezond en wel waren uitgevlogen. Dat houdt me dus bezig.
Zoveel mogelijk prikkels aanbieden en de natuur durven toelaten en als 'domme' mens (ik dus) alert te blijven voor een eventueel verstoord evenwicht van oneindig vele factoren waarvan ik er een fractie van meen te kennen. Dat is de uitdaging.
De meest potentiële verstorende factor voor de vogels ben ikzelf. Heb vandaag met de vingertoppen in het nestkastje van de blauwkopfazantjes boven McDonalds (de voedertafel) gevoeld. 4 eitjes!
Wat een discipline moet ik mezelf nu opleggen voor de volgende 15 dagen en liefst veel langer om dan effe niet toch te gaan voelen. Wens me sterkte!
Christine.

laat maar

Piet

Gezien je korte anwoorden wordt je al snel moe.
Een beetje respect voor Christien, die tenminste eens de moeite neemt haar bescouwingen op papier te zetten, lijkt me wel op zijn plaats

Henk

het zal allemaal wel of moet ik meer schrijven wat ik schrijf begrijp ik ps heeft niks met respect te maken

Moeilijk he Christine... Ik heb dat ook bij de goudbuikjes. Eerst stiekem spieken en dan wachten, wachten en nog eens wachten. Gelukkig wordt het af en toe beloond met kleine donsbolletjes.
Ik heb sinds een paar dagen ook een "afvalhoop/composthoopje, ik zie nu al de kleine tropen er in wroeten. Dank voor de tip.
Ik wou dat het me zou lukken een goudbuikejs met een snavel vol vliegjes op de foto te krijgen, maar dat zal nog wel even duren.
Groeten, Ton.