Quote: "Het valt natuurlijk ook niet mee om het iedereen naar de zin te maken."
Laat daar geen misverstand over bestaan, sterker nog, het is wellicht onmogelijk om het een ieder naar zijn/haar zin te maken.
Een en ander laat onverlet dat in de loop der tijd toch wel behoorlijk is komen vast te staan dat riant betaalde lieden ons vanaf het Haagse pluche hebben bestookt met wetgeving waarvan op voorhand al vast stond dat een en ander simpelweg niet haalbaar c.q. te handhaven zou zijn.
in dat opzicht heeft men blijkbaar de grootste moeite om eens te luisteren naar de betreffende sector, dan wel gedegen onderzoek.
Regel moeten er nu eenmaal zijn, daar is uiteraard niets mis mee, maar de basis staat al een poosje als een huis.
Waar het om gaat is het op kosten van de belastingbetaler heen en weer schudden van het geheel, om er vervolgens achter te komen dat een en ander weer eens niet het beoogde effect heeft gehad, c.q. een misinterpretatie van de gevolgen van dergelijke wetswijzigingen.
laten we eerlijk zijn, het behoeft weinig inspanningsvermogen om een kast voorbeelden open te trekken, maar hier en nu even heel kort een paar voorbeeldjes: het drugsbeleid, het prostitutiebeleid, peperdure carpoolstrookjes, onrendabele lijnen in openbaar vervoer, de zorgsector (me dunkt) en talloze geldverslindende subsidieprojecten waarvan het beoogde effect nooit werd behaald . . .
Iets meer terughoudendheid met het uitgeven van belastinggelden zou een aankomende regering mijns inziens niet misstaan.
Om weer een beetje terug te keren naar het onderwerp, zoals zo vaak dient een beoogt effect van verschillende kanten te komen.
Handelsbeperkingen van met name bedreigde soorten hoort opgepikt te worden door internationale- en nationale wet- en regelgeving, maar ook door de sector ofwel de dierhouderij.
En aan dat laatste mankeert natuurlijk ook nog wel een en ander!
Immers, lang niet iedereen kan de verleiding van lagere prijzen weerstaan en zwicht (m.i. te gemakkelijk) voor de goedkopere import versus de doorgaans wat duurdere in avicultuur gefokte dieren.
Ook de drang naar het houden van zo bijzonder mogelijke soorten gaat soms te ver.
Met name de soorten waarvan we slechts een zeer laag percentage in leven kunnen houden en waar derhalve zeer hoge uitvalpercentages bij voorkomen, hadden wij (als sector) de afgelopen decennia op eigen kracht al afstand van kunnen en ook moeten nemen, door ze simpelweg niet te kopen en daarmee de vraag te minimaliseren.
Uiteraard in een geheel ander percentage dan hetgeen de voormalige dierenarts uit Meppel de media wil doen geloven, zullen we toch moeten erkennen dat er hier en daar wel wat dingetjes mankeren aan de gang van zaken op bijvoorbeeld vogelmarkten.
Hier speelt de zelfregulerende rol van de sector een wellicht cruciale rol de komende tijd!
Als wij er met elkaar voor zorgen dat eventueel voorkomende incidenten onmiddellijk de kop in worden gedrukt door betrokkenen en organisatie er meteen op te wijzen dan bieden dergelijke zaken ook geen voedingsbodem meer voor de fanatieke tegenstand.
Het enige dat de lobbyisten dan rest is hun lijstje volstrekt onredelijke standpunten, die niet of nauwelijks geloofwaardig te onderbouwen zijn, maar vanuit de sector daarentegen prima te verdedigen.