Kijk nu alleen al naar het gebruik van nestblokken,zitstokken, niks om eens lekker je snavel in te zetten.
Geeft teveel werk natuurlijk om die wekelijks te vernieuwen.
Als ik het koppel Groenvleugels zie zitten, kun je mij niet wijs maken dat ze er erg gelukkig uit zien.
Althans dat is niet aan hun verenkleed af te zien.
En qua ruimte mag het toch ook wel een metertje of wat groter.
Natuurlijk is er een vaste vogelarts, je moet er niet aan denken dat daar iets uitbreekt (virus).
En zoals ik al heb aangegeven, aan de verzorging opzich (eten & drinken ) zal het niet liggen, het is toch een groot kapitaal wat er zit.
En toch vind ik het triest, maar dat zal zijn omdat ik het met hobby ogen bekijk en met een vogelhart.
Nee dan prijs ik me toch wel gelukkig dat ik ook andere kwekers heb mogen zien die op een diervriendelijkere manier hun boterham bij elkaar kweken.
Als je ziet hoeveel kooien er op een oppervlakte ter groote van twee voetbalvelden staan, ga je mij niet vertellen dat ieder koppel de vereiste en juiste aandacht krijgt.
Ja, de hogedrukspuit is de enige afwisseling die ze eenmaal, met wat geluk tweemaal per week meemaken.
Voor de rest zien ze alleen de kar met eten voorbij gaan.
We hebben het hier over papegaaien,ara's,kakatoe's en wat al niet meer.
Maar vooral de drie vermelde soorten zijn uitzonderlijk intelligent, en horen niet op een dergelijke manier uitgebuit te worden, want dat bij deze kwekerijen/legbatterijen maar een ding boven aan de lijst staat lijkt me wel duidelijk.
Natuurlijk het lichamelijk gezond zijn weegt ook zwaar, want dat brengt ... in het laadje.
Daar zal niet op bespaard worden.
Ze kunnen praten he, maar konden ze maar eens zeggen wat ze echt dachten en voelde.
Je kunt toch niet zeggen dat op dergelijke manier vogels houden/kweken je een echt vogelhart hebt, dit doe je voor geld heel veel geld zelfs.
Geloof me maar, ben er van overtuigt dat wanneer er een koppel een jaartje overslaat, zij geen tweede jaar daar nogeens de kans voor krijgen.
Move no baby's no room.
Keiharde zakelijke mentaliteit, zonder gevoel.
Zijn toch maar de kippen met het gouden ei, en als dat gouden ei niet meer gelegd word, niks maar dan ook niks meer waard, leeg getrokken op een paar jaar tijd, elk eitje word geraapt en in de broedkast gelegd, je moet eens aan de achterdeur gaan staan, op zulke getallen gehouden vogels, gaan er bij bosjes langst de achterdeur naar de handel, en dan maar hopen dat ze bij een liefhebber terecht komen die ze houd om wat ze zijn, en niet om hun gouden eitje, want dat zal er nooit meer komen
.
Onze droom is inderdaad een eigen kwekerij in Florida, maar nooit echt nooit op deze manier, dat het anders kan hebben we zelf gezien.
Vrij los en toch kweken, op een bestand van 178 kweekkoppels tussen de 350/400 baby's per seizoen.
Niks gedwongen maar vrij en dit jaar geen zin geeft niks dan volgend jaar maar.
En neem maar van mij aan, echt hard werken, maar weet je wat het zo licht maakt, het geschreeuw van ara's/papegaaien/kakatoe's hoog in de bomen vrij en gelukkig.
En geen traliekolder/gefrusteerd/neurotisch gedrag.
Peter.
2004-12-01
-
18:29:26 
