Ik gebruik natuurstammen (amerikaans eiken) van 80cm diep. Mijn rosé's zijn juist niet zo heel erg druk met het interieur van het blok. Het ene koppel maakt er wel iets meer werk van dan het andere (meer of minder extra takjes op de door mij gegeven ondergrond van hennepvezel).
Ik merk dat een koppel dat in broedconditie begint te komen juist veel aandacht aan de buitenkant van het blok gaat besteden. Ze worden dan heel druk met het "polijsten" van het gebied rond het invlieggat. Een strook van zo'n 20cm rond het invlieggat wordt dan echt spiegelglad gewreven. Ik vind dit gedrag echt geweldig om te zien (ik heb begrepen dat ze dit in de natuur doen om te voorkomen dat slangen en hagedissen grip hebben en dus zo het nest niet kunnen bereiken).
En daarnaast neemt het aantal paringen natuurlijk flink toe. Mijn ervaring is dat een goed klikkend koppel ook "voor de fun" paart (een jong koppel van 1 jaar oud zie ik ook al regelmatig pogingen ondernemen). Maar als de frequentie hoger wordt is dat voor mij een teken van toenemende broedconditie.
Het is hiervoor al eerder genoemd: ieder koppel is weer anders. En dat is toch juist ook het mooie van deze hobby? Als het voorspelbaar wordt is het toch niet leuk meer? Laat de vogels lekker hun gang gaan en geniet van het geweldige gedrag dat de rosé's laten zien.
groeten, Gerben