en uiteindelijk ....

wat ga je nu doen ?

niets, ze kan nog steeds niet vliegen. Pennen op de vleugels lijken maar traag terug te groeien.

Haar kooi (dat in onze tuin bevindt) staat regelmatig open maar ze komt er niet uit. Het mannetje kan er zo wel in en zit er nog steeds heel de dag bij(buiten op het kot, heel soms binnen). Ik moet zeggen het is dikke liefde, ik had nooit gedacht dat merels zo lang een koppel bleven. Dus alleen is ze zeker niet en haar vriendje wordt ook al wat tammer.

Over de eenzijdige voeding begon ik mij ook al wat zorgen te maken. Ik kijk nu gewoon rond wat de wilde vogels plukken. Ze krijgt er bijvoeding (andere insectenmengeling), appels en kersen bij.

En ik laat ze nog een paar keer per week in bad zoals op het filmpje (ze weet dit ondertussen al uit pure routine).

Haar leven is er hopelijk wel beter op geworden van sommige commentaar hier dat ze er maar zielig bijzat. Ik probeer toch nog meer moeite te doen.

PS: Ik heb deze topic opgestart om ze wel degelijk vrij te laten indien de meerderheid zei dat ze het wel zou overleven. Maar ze kan niet vliegen en ze wordt er daardoor enkel maar tammer op

maar heb je nu wel een grotere kooi als op het filmpje dan ?

misschien toch eens denken aan een flinke buiten voliere bouwen voor d'r als je toch besluit dat je haar niet vrij gaat laten ..

Wat ik zelf eigenlijk niet begrijp is dat je aangeeft haar niet vrij te laten omdat je het niet veilig vind ,.. maar dat je wel de kooi openzet ..

niets zo onvoorspelbaar als een dier en je kan er echt niet vanuit gaan dat ze niet uit de kooi zal gaan .

nee ze heeft geen grotere kooi, ik zal inderdaad wel eens rondhoren achter een grotere of eventueel zelf maken.

als ik de kooi openzet hou ik ze wel in de gaten, ik ken ondertussen genoeg van haar manieren om te weten wanneer ze aanstalte maakt om naar buiten te gaan. Maar ik maak mij daar niet ongerust over, toen ze nog klein was en binnenzat stond het kotje ook altijd open. Ze komt er enkel vrijwillig uit dat het bad-tijd is (doet ze precies erg graag!)

heh? rondkijken? Of breng he naar een opvang...of doe zelf iets!

Met rondkijken kom je dr niet en aangezien de interesse na een jaar al flink ingekakt was denk ik dat t er niet beter op wordt...daarbij hebben ze in blijvende gevangenschap anders ook echt wel behoefte aan aandacht sla 4 palen in de grond, gaas erom heen en erop (niet eronder, want ze moet leren zelf eten te zoeken oa op de grond)takken op een deel van t dak (mss plastic eronder om t droger te houden?)en flink veel takken in een deel van die geimprofiseerde voliere. Ze moet zich nl ook leren verstoppen . Eten geef je eerst nog in dr bakje, maar al snel gooi je t op de grond...ze gaat dan bv ook beestjes eten die naar binnen lopen.

Verder geen badjes ed in huis, dat kan prima op de grond in een bak en geen aandacht geven...ze moet verwilderen. na een tijdje trek je een deel van t gaas helemaal los en dan kan ze doen wat ze wil..erin, of eruit

Begin hier nou gewoon mee..t is prachtig om te zien hoe ze de vrijheid terug krijgt . Geniet daar nou van . En kun of wil je dit niet en is de bouw van zo'n kooi te veel gedoe...breng haar dan weg naar een plek waar ze t wel doen Ze is echt niet dom hoor...maar ze wordt wel dom gehouden. Zou met mensen ook zo zijn als ze opgesloten werden in hun 1tje in een te kleine ruimte zonder stimulans

hai
een heel mooi iets wat je heb gedaan om de vogel zelf op te voeden
ik denk persoonlijk als je hem vrij laat dat
hij het niet zo snel over leeft om dat hij aan mensen gewend is en ik weet niet of je andere huis dieren heb zo als een kat maar als je die heb dan heb je kans dat hij ook andere katen zal vertrouwen als ik jou was zou ik het risico niet wilen neemen de kans dat je hem nooit meer trug ziet is erg groot en dus weet je ook niet wat er met hem gebeurt en dan is het ook zo dat je altijd het gevoel blijft houden wat er met hem is gebeurt of hij het wel over leeft zou heben
en daar zal je dan jaaren aan deken maar ja je moet het zelf weeten .ik zelf zou het niet doen
hij is imers jou gewent .en als het zo goed gaat dan is het toch niet echt nodig dat je hem vrij laat hij heeft al waarchijn lijk het gevoel dat hij vrij is bij jou .

veel sterkte

groeten emma

luister altijd naar je gevoel dan is altijd het besten beslising

groetjes emma

Nou Emma ..

Ik denk dat je in deze toch ook aan het gevoel van de vogel moet denken ipv aan je eigen gevoel ..

Ik zie zoiets eigenlijk een beetje als geadopteerde kinderen , heel vaak blijven die iets wezenlijks missen in hun gevoel en blijven ze de drang hebben om op zoek te gaan naar hun afkomst , dat gevoel kan echt knagen ..

zo zie ik dat ook met dieren die uit het wild geplukt worden , je kan ze in de kooi van alles bieden maar die leegte zal je nooit kunnen opvullen.

Het is dan aan de " eigenaar" om te bepalen welk gevoel sterker zou moeten wegen ..

het vrije leven met de kans te sterven
of een veilig leven met de kans dat er een leegte zit wat nooit opgevult word.

Sla je niet een beetje door , natasja?
Ik zie die merel niet op latere leeftijd een grote zoektocht starten naar wie zijn ouders zijn.
Is Disneyficering het juiste woord hiervoor?

Pionara , misschien had je de uitleg over de vergelijking daadwerkelijk moeten lezen voor je dacht ik ga het belachelijk maken met een disneyverhaaltje.

Ik kan me bij die "leegte" waar het mereltjes betreft niet zoveel voorstellen eigenlijk.
Wat ik hier zie is dat, zodra jonge merels zelf kunnen eten, zij door de ouders hardhandig het territorium (onze tuin) uit worden gejaagd.
Terugkeren naar "hun afkomst" is een pijnlijke ervaring!

oke als jij het dan al niet snapt

Ik bedoel natuurlijk niet dat het vogeltje opzoek gaat naar zijn papa en mama en eventuele broertjes en zusjes

Ik bedoel dat ze een gevoel blijven houden van dat ze wat "missen" , de vrijheid dus ..
en dat je dat gevoel , hoe goed ze het ook bij je hebben , altijd zullen blijven houden..

Dat je dus nog zo'n mooie kooi en goede verzorging kan geven maar dat je nooit opkan tegen het in vrijheid leven , iets wat naar mijn idee toch in het vogeltje zit wat uit het wild en bij ouders uit het wild vandaan word gehaald.

Oh, bedoel je het zo? Zeg dat dan!

Ik heb begrepen dat het om een nestvogeltje gaat, dat zich nu volledig heeft ingeprint op de mens en niet beter weet dan dat het in gevangenschap is geboren. Ik vermoed dus dat het met die "drang" wel meevalt.

In zijn algemeenheid denk ik eigenlijk dat we moeten oppassen allerlei menselijke gevoelens en gedachten een-op-een toe te passen op vogels.
Daarvoor moet je eerst de vraag beantwoorden: "wat wil een vogel eigenlijk?".

ja dat zie ik dus anders

in het algemeen zie je vaak dat dieren die wat " knuffelbaarder" zijn veel sneller als tam bestempeld worden als ze in gevangenschap opgroeien als dieren die gevaarlijker kunnen zijn , zoals bijvoorbeeld een tijger .. daar word sneller van gezegt dat deze gevaarlijk word bij het bereiken van de volwassen leeftijd.

Ik zie daar echter niet zo veel verschil is ..
een huisdier is bij mij pas een huisdier wanneer het al generaties lang in huis gehouden is ...

Maar .. da's mijn disney kijk er op

Ik heb het goed gelezen, natasja. Maar dan had je maar wat duidelijker moeten zijn.