Hai MV,

elke vogel die door ondeskundig handelen dood gaat is er een te veel.
Besef 1 ding heel goed,vogels die bij mij vandaan gaan zijn kinderen die uitvliegen en ik denk dat dat geldt voor meerdere kwekers.
Mensen als Natasja kunnen wss net zo goed in handopfok zijn als ik of mening ander kweker, maar dat geldt lang niet voor iedereen.Als we dus praten over geluk staat het geluk van de vogel bij mij bovenaan het lijstje.
Ennuh ik heb nog nooit een gelukkige dode papegaaienbaby gezien,

mvg Frank

Hoeveel volwassen vogels sterven door slechte verzorging, is dat specifiek voor handopfok? Nee denk ik. Zou dus betekenen dat geen enkele vogel meer de deur uit gaat, mits naar collega kwekers die zich bewezen hebben. Zie nog steeds geen verschil tussen oude en jonge vogels.
Trouwens ik voed mijn kinderen zelf op. Sta ze niet af ter adoptie.
Merkwaardige vergelijking een vogel (of dier) met een mens.

Niet voor niets mogen puppy's en kittens ook niet voortijdig weg, dat is niet zonder reden. Zou ook moeten gelden voor papegaaien die hierbij een minstens zo groot risico lopen. Een kweker en koper met hart voor zijn dieren neemt dergelijke risico's niet.

Een Ara, Papegaai, kaketoe, de een wat meer dan de ander (afhangkelijk van de soort) komt qua intelligentie overeen met een mensenkind van 4 tot in exstreme gevallen zelfs 6 jaar oud.

Het contact wat men met deze vogels kan verkrijgen, laat vele van verbazing met hun mond open staan.

Alle vogels zijn gelijk, maar de een net iets meer gelijk.

Maar ook dit moet men persoonlijk hebben ervaren.
Om de uitdrukking, mijn kinderen, te begrijpen.


Peter.

@ Wickingh,
Wegens persoonlijke omstandigheden is dit voorlopig het laatste nest die wij [mijn vrouw & ik] grootbrengen.

En Erika en ik hebben al veel vaker gesproken met elkaar.

quote

---

Niet voor niets mogen puppy's en kittens ook niet voortijdig weg, dat is niet zonder reden. Zou ook moeten gelden voor papegaaien die hierbij een minstens zo groot risico lopen. Een kweker en koper met hart voor zijn dieren neemt dergelijke risico's niet.

---

Kittens en puppies worden niet met 3 weken bewust bij de ouders vandaan gehaald om met de hand opgevoed te worden , echter het moment waarop besloten word dat de pup of kitten de moeder niet meer nodig heeft is ook het moment dat de fokker de pup of kitten toevertrouwd aan de nieuwe eigenaars..

Als een kweker volkomen en alleen handeld vanwege het geluk van de vogels .. waarom laat ie de vogel dan niet opgroeien bij de ouders ?

Op dat punt telt geluk opeens niet zo erg hoog

Dwalen wel en beetje af, maar wil je toch wel een antwoord hier op geven.

Als je de factor geluk, los wil laten op natuurbroed, die later ingezet gaat worden als huiskamervogel, zal van dat zogenaamde geluk niet veel overblijven.

Het is (voor ons althans) onmogelijk om alle aspecten van socialisatie toe te passen in de kweekruimte, laat staan in het broedblok.

Handgewenning, gezichtsherkenning, ja dat zal nog wel te doen zijn, maar dat is wel erg weinig om door te laten gaan alszijnde socialisatie van de baby papegaai.

En ook hier komt ervaring weer om het hoekje kijken.
Een ervaren handler maakt van wildvang nog een redelijk tamme vogel.
Maar een beginner zal toch aardig beslagen ten ijs moeten komen om een natuurbroed op het niveau te krijgen van gesocialiseerde handopfok.

En aangezien het gros toch beginner is, want de meeste nemen een papegaai voor het leven, op een enkeling na, die besluit om een maatje erbij te nemen.
Blijft de graad van ervaring gewoon laag, het is 95% eenmalige aanschaf.

Nou dan zadel je toch een beginner die in hoopvolle afwachting is van zijn levens maatje, niet op met een half wilde baby, die bij het aflopen van de wekker, verstijft op de grond van zijn kooi dondert, of zich een hoedje schrik, omdat de man des huize het zo nodig vind om s'nachts, de koelkast eens even op zijn gemakje te plunderen,of er komt een halve dwaas van een harige bol op vier poten de kamer binnen gerend, met het nodige geluid erbij, en wat te denken van die visite, die komen kijken naar de nieuwe baby, al die koppen voor de kooi, och wat is hij zenuwachtig, is dat wel goed, ja hij moet nog wennen volgens de kweker, maar ondertussen, worden er impressie's opgedaan die traumatisch kunnen zijn voor de baby papegaai.
Met als gevolg onevenwichtig van karakter, stress,angst, waar ook weer uit voort kan komen, agressie,bijten,plukken,schreeuwen enz, de voedings bodem is aanwezig, en daar gaan we weer, een beginner loopt tegen de muren op van stress, wat doe ik verkeerd, niets hij wist niet beter.


Peter.

Quote
------------------------------------------------
Als een kweker volkomen en alleen handeld vanwege het geluk van de vogels .. waarom laat ie de vogel dan niet opgroeien bij de ouders ?

Op dat punt telt geluk opeens niet zo erg hoog
-----------------------------------------------

Er zijn ook kwekers/liefhebbers die hier een groot voorstander van zijn

En die ook niet z on haast met de verkoop hebben en de jongen lekker lang(indien mogelijk)bij hun ouders laten vliegen

Quote
------------------------------------------------
Als een kweker volkomen en alleen handeld vanwege het geluk van de vogels .. waarom laat ie de vogel dan niet opgroeien bij de ouders ?

Op dat punt telt geluk opeens niet zo erg hoog
-----------------------------------------------


Er zijn situaties waarbij ouders de jongen direct na het uitkomen doden. Ook ik heb helaas zo'n koppel (notabene een lijst 1 vogels)

Als er geen pleegouders voorhanden zijn is er weinig keuze, dan het grootbrengen met de hand.

Ook de doelgroep is belangrijk, wordt een vogel ingezet voor kweek of voor de huiskamer, dit vergt een komplete andere benadering met het opfokken ervan.

Mijn verantwoordelijkheid met betrekking van jonge papegaaien is zodanig dat ik dan echt geen jongen dood laat maken door de ouders.

Maar leuk dat je het argument erbij haalt, dan hebben we dit ook gelijk behandeld.
Gert

Hey Peter,

Misschien niet nieuw, maar ik noem het toch even:
Maar ook dit moet men persoonlijk hebben ervaren.
Om de uitdrukking, mijn kinderen, te begrijpen.
Er zit wel een klein groot verschilletje tussen begrijpen en het er mee eens zijn.
Maar dat ter zijde, nog even over de term geluk.

Voor mensen is dit al een uiteenlopend begrip, wat voor de een geluk is is voor de ander ergernis en vise versa.
Soms snappen we niks van het geluk van anderen. Dan spreken we over onze eigen soortgenoten. Hebben we het nog niet eens over andere soorten (vogels). Wat is geluk voor een vogel?
- elke dag voer en vers water en een uurtje rondvliegen?
- vrijheid in de natuur?
- een goed gesprek met je verzorger?
Tuurlijk de kenner ziet het als zijn (het zijn vaak haantjes die kenners ) vogel gelukkig, dan wel ongelukkig is. Een kind van vier kan goed gevoelens camoufleren overigens. Oei...

Groeten Gerrit

Geluk is voor een vogel, een verzorger die inzicht en kennis heeft, van de soort/soorten die hij in zijn huiskamer/ bestand heeft.
Een verzorger die tijdig problemen onderkent, en weet wat te doen.
Een verzorger die geen medicijnkast nodig heeft om zijn vogels gezond te houden.
Een verzorger die niet bij het minste geringste een forum op moeten vluchten, met de vraag help help.

Dat is vogel geluk, gelukkig omdat zijn verzorger weet wat hij doet, en de geluks factor niet toelaat in zijn verzorging, maar wel kennis vergaart om het nog beter te doen, nooit stilstaat, maar steeds opzoek is naar nieuwe mogelijkheden, gemotiveerd en geinspireerd door de vogels zelf.
Onder het mom, het kan altijd beter.
Dat maakt dat een vogel zich gelukkig kan en mag voelen. Dat uurtje vliegen, dat bakje voer,het gesprek van de week, krijgen vele, maar een of meerdere vogels echt kennen, vraagt meer inzet/inzicht.
De doortastende kweker, de niet aflatende kweker, die grenzen overschrijd, die vogelbloed door zijn aderen heeft vloeien, die zorgt voor zijn vogels alsware het zijn kinderen.
Als dan het woord geluk van toepassing is, dan wel om deze reden.
Geluk heel veel geluk, dat ze bij zo'n verzorger zijn terecht gekomen.
Een verzorger die klaar staat voor anderen, beginners op weg helpt, goede raad geeft, zonder eigenbelang, het iedereen gunt om tot nakweek te komen.
Een verzorger die zich ook vast kan bijten in onrecht, die het toetsen bord niet schuwt om dit kenbaar te maken.

En als het dan de titel haantje moet zijn, nou Graag.

Zie ook niet in wat de reactie heeft te maken met het onderwerp.

Met vriendelijke groet.


Haantje.

Hai Haantje uh Peter,

mooi verwoord , hier is niets meer aan toe te voegen,

mvg Frank

Indien mogelijk altijd de vogels het zelf laten doen, is ook veel beter als er later eventueel mee gekweekt gaat worden. Ik heb zelf een groenvleugel ara pop (handopfok), die de 2e keer braaf haar broedtijd volmaakte, maar toen volledig hysterisch werd toen de jongen uitkwamen, zat voor het broedblok te gillen met gespreide vleugels en was duidelijk in paniek, wist ook niet hoe ze de jongen moest voeren, van de twee jongkies heb ik er 1 kunnen redden, en ben toen noodgedwongen overgegaan op handopfok.
Nu heeft ze weer eieren, zodra de eieren op kiepen staan, gaan we de boel zeer goed in de gaten houden, de jongkies krijgen als ze ze niet voert de eerste dag wat biogarde yogurt in de hoop dat de pop het vragen van voedsel gaat begrijpen, ik wil de pop de kans geven om haar jongen zelf op te voeden (dit heeft niets te maken met het feit of het ooit een huiskamervogel wordt)
Natuurbroed kan namelijk ook een zeer lieve huiskamervogel worden, mits er voldoende tijd en aandacht aan besteed wordt

Hai,

wat een ander doet moet hij of zij zelf weten.
Ik laat me dat niet opleggen, het is mijn keuze en niet die van de heer Wijsbroek,

mvg Frank

Ik wil niemand iets opleggen, ik gaf alleen een voorbeeld wat o.a. een nadeel van handopfok is. De rest van de nadelen zijn op dit forum al genoeg uitgespit. U heeft gelijk dat de eenmaal zelfstandige papagaaien net je kinderen zijn, en daar wil je alleen het beste voor

mvg
t.wijsbroek