Natasja,
Ik denk dat het voorjaar een grote rol speelt.
Zelf heb ik bijv met de turquoisine parkiet het probleem dat ik een heel mooi wildkleur koppeltje had. Popje dood, op zoek naar een nieuwe. Ik kom alleen maar roodbuiken of gele tegen. Het mannetje wordt gek van zijn hormonen en zo heb ik dan toch maar een gele erbij gezet. Verdorie weer mutanten! Ik blijf zoeken naar een mooie wildkleur pop.
Nu is dit bij de grotere soorten of papegaaien neit zo makkelijk als met een wijdverbreide neophema. Ik kan mij dus voorstellen dat iemand zo'n papegaai heeft die hormonaal worstelt, ook zo uit komt. Dit in het gunstige geval.
Ook zijn er die in de woonkamer een vogel hebben en er een ander soort partner bij zetten om zoveel mogelijk variatie op een kleine ruimte te hebben. Maar ook daar komen kindertjes van.
Ook heb je natuurlijk zij die het bewust doen.
Of alle drie.
Tja ik weet niet of ik het dan mag zeggen
, maar dan vindt ik het niet aardig om tegenstanders of 'neutralisten' te be(ver)oordelen, zoals toch wel vaker gedaan wordt, daarom jou vraag. Dan meet je in mijn ogen inderdaad met twee maten. Huichelachtig?, in mijn ogen wel, je schuift dan lekker de verantwoording en 'schuld' van je af, en doet toch lekker wat je zelf wilt.
Dit is in ieder geval mijn gedachte erachter.
Ik zelf kweek met wat ik mooi vind. Ik ben een echte gelegenheidskweker en ben daar blij mee. Echter probeer ik de soorten zuiver te houden. Lukt dat niet, dan zie ik wat het toeval bijelkaar brengt.
Maar ik zal daarom ook nooit iemand afvallen als hij er anders over denkt.
Peter