Hoi allemaal,

Hier is het verslag van de PBFD -dag van Pakara van 12 maart jl. Het verslag zal ook te zien zijn in het Pakara blad en op diverse sites. Het verslag is door mij en Frank gemaakt als gewoon bezoeker van die dag.



Pakara organiseerd meer van dit soort dagen. Heb je er belangstelling voor kijk dan even op www.pakara.nl.

gr corina

De PBFD-dag van Pakara 12 maart 2005

PBFD of te wel Veer- en Snavelrot ziekte is de meest gevreesde ziekte op dit moment. PBFD is een besmettelijke ziekte die het immuniteitssysteem van de vogel aan tast. Het werkt op de zelfde manier als aids bij mensen. En Pakara nam het initiatief tot een symposium over deze ziekte, PBFD .

Op 12 Maart jl. was het zo ver. Om 9.30 uur verzamelde ruim 60 mensen zich in het Café van NOP (Nederlandse Opvang Papegaaien) , te Veldhoven. We werden ontvangen met een welkom van de voorzitter Winnie Weinbeck en een bonnetje voor een lekkere bak koffie of thee. En dan even de tijd om met bekende en onbekende even kennis te maken. Rond tien uur begon de voorzitter het programma. De eerste mededeling was dat een aantal sprekers niet konden komen vanwege ziekte. Dat was heel erg jammer. Zo hebben Ellen Uittenboogaard en Dr. Siwo de Kloet af moeten bellen. Maar pakara had voor een hele goede vervangster gezorgd. Mevrouw Thiely de Moor.

De dag begon met Erico Goedhart, managementlid van het NOP. In het kort vertelde hij hoe men in het NOP omgaat met de Hygiëne en Quarantaine. Bij binnenkomst worden de vogels in een aparte opvangruimte in kooien geplaatst, en informatie uitgewisseld met de ex-eigenaar over de thuissituatie door middel van een vragenformulier. De aan het NOP verbonden vogelarts Hedwig van der Horst test indien nodig, tijdens de quarantaine periode van zes weken de binnen gebrachte vogels. In deze tijd komt de uitslag van de test en word de vogel heel goed in de gaten gehouden door de medewerkers van het NOP. Tevens word de vogel over gezet op pelletvoer.Alvorens de vogels in het park te plaatsen, worden ze na zes weken quarantaine in een aparte opvang geplaatst zodat ze aan andere vogels kunnen wennen. Pas daarna gaan ze of naar een partner of naar een grote volière. Vogels die van buiten de EG binnenkomen krijgen veel strengere quarantaineregels daar het risico op ziektes bij de deze groep groter is.

Daarna was de beurt van Engelien Riemmens die vertelde over Piac haar grijsroodstaart papegaai. Engelien vertelde dat bij Piac PBFD geconstateerd was. Hij had wondjes en korstjes en dat deed zo zeer dat ze hem amper aan kon raken. Nadat er PBFD geconstateerd was maakte zij de moeilijke keus om alles op alles te zetten om Piac zijn korte leventje te verzorgen. Piac was 18 jaar. Zij nam drastische maatregelen. Zodra zij de deur uitging kleedde zij zich om. Zij kwam bij niemand anders die vogels had en ook als er iemand bij haar kwam dan vertelde zij meteen van de ziekte van haar Piac. Engelien gaat een hele moeilijke tijd door. Piac krijgt medicijnen om de bijwerkingen te verzachten want echt medicijnen om PBFD te genezen bestaan er niet. De medicijnen werkten wel maar niet afdoende. Hedwig Van der Horst kwam met een ander medicijn en Piac reageerde daar heel goed op. De korstjes werden minder en Piac kwam wat beter in zijn velletje te zitten. Daarop besloten ze om weer opnieuw te gaan testen. De test bleek Negatief te zijn. Omdat Engelien elk risico uit wilde sluiten voor een fout, besloot ze een tweede keer te testen. Wederom was deze negatief. Piac was genezen. Meteen wilde iedereen weten of dit vaak voorkwam. Nee, antwoordde Hedwig van der Horst, dit is de eerste keer in mijn praktijk dat een vogel de ziekte overwint. Denk er goed aan wat Engelien allemaal aan voorzorgmaatregelen heeft genomen. Zij had èèn vogel. En de vogel in kwestie was al wat ouder. Gelukkig voor Piac!!!

Thiely de Moor was op het laatste moment gevraagd een lezing te houden. De lezing “Waarom kwekers testen op PBFD� was een groot succes. Thiely had een aantal pagina’s via een beamer gemaakt en begon heel enthousiast te vertellen. Zij is al geruime tijd kweker en heeft een keer door een fout van het laboratorium, een kuiken verloren aan PBFD. De nieuwe eigenaar van het kuikentje, reeds in het bezit van twee andere papegaaien, had het kuikentje laten testen op PBFD en de uitslag was Positief. Thiely heeft haar hele bestand laten controleren op PBFD, maar er werd niets gevonden. Het kuikentje dat in middels door euthanasie niet meer in leven was, werd nogmaals door Hedwig van der Horst onderzocht op PBFD. De uitslag was negatief. Navraag bij het laboratorium gaf aan dat de eerdere test een foutje was. Ondanks dat het al een aantal jaar geleden gebeurd was werd Thiely erg emotioneel. Sindsdien test Thiely al haar vogels.. Ze wil onder geen voorwaarde mee werken aan het tot stand houden van het PBFD en riep iedereen op om vooral dit soort risico’s uit te sluiten. Zij benadrukte dat er bij de verkopende partij en zeker ook bij de kopende partij een behoorlijke verantwoording ligt. Als je een kuiken koopt en het is niet getest, laat hem dan zelf testen. Laat de verkopende partij een contractje tekenen dat als er positief getest wordt, je te allen tijde de koop ongedaan mag maken. En mocht de verkopende partij niet mee willen werken, ga dan vooral naar een andere kweker toe. Als we op deze manier allemaal aan de slag gaan met onze verantwoording van het vogelbeleid, dan moeten de mensen wel mee werken. Want als niemand meer koopt dan doen ze het van zelf wel, aldus Thiely. En ondanks dat de lezing zeer snel moest worden voorbereid, was het een boeiende lezing. Complimenten Thiely!

Na de lezing van Thiely kwamen de drie sprekers nog een keertje terug en was het vrij voor de mensen om vragen te stellen. Een aantal vragen werd in de stalling gezet voor de lezing van Hedwig van der Horst die nog moest plaatsvinden. Er kwam een vraag uit het publiek over het reinigen van kooien, hoe het Park hier mee omging. Het park wordt op advies van Hedwig gereinigd met een schoonmaakmiddel op basis van chloor. Ze gebruiken een ander soort chloor dan vrij verkrijgbaar is, maar volgens Hedwig, was alles waar chloor in zat het beste voor te reinigen. Dit omdat chloor de enige is tot nog toe die ook virussen dood. Ook de hoge prijzen van de dierenartsen die ze hanteren voor het testen van PBFD, kwam ter sprake. Er blijkt namelijk nogal een verschil te zitten in de kosten van het testen. Helaas kunnen artsen vragen wat ze willen.

Met een tevreden gevoel zijn we naar de tafel gegaan in het vertrek er naast om te lunchen. De tafel was feestelijk gedekt met diverse broodjes, vleeswaren, kaas en een kroket. Na de lunch was het woord voor Vogelspecialist Hedwig van der Horst. Zij is èèn van de weinige dierenartsen die zich volkomen op de vogels toegespitst heeft en ook de dierenarts is van het NOP. Zij heeft sinds 8 jaar een eigen praktijk. Een zeer goed lopende praktijk met een heel persoonlijk tintje. Ze had een aantal foto’s van veren en vogels met PBFD. Het werd een zeer interessante lezing. Ze vertelde over het belang van het testen, het laboratorium, de voor en de nadelen en de kennis onder de Nederlandse Dierenartsen. Ze vertelde dat ze dagelijks in aanraking kwam met mensen en verhalen de èèn nog erger dan de ander omtrent PBFD. Dat er bepaalde soorten vogels meer gevoelig zijn voor PBFD dan andere vogels. Ze gaf als voorbeeld de Agapornide en de Halsbandparkieten waarvan er zeker 60%- 70% besmet zijn in Nederland. Concrete cijfers kon zij niet noemen omdat er geen database is waar cijfers in staan. Ook zijn er soorten vogels waar PBFD relatief weinig voorkomt. De edelpapegaaien en Bont Boertjes noemde zij als voorbeeld. Het zou mogelijk kunnen zijn dat PBFD in verschillende vormen voorkomt en ook in verschillende soorten een ander ziektebeeld laten zien. Zelfs is het mogelijk dat een soort hieraan sterft terwijl een ander soort vogels hier immuun voor blijken te zijn. Verder onderzoek naar deze zeer belangrijk ziektebeelden laat nog op zich wachten. Geld is het gene waar het ontbreekt om verder te kunnen onderzoeken. De lezing was makkelijk te volgen en vol met voorbeelden uit de praktijk.

Aan het eind van haar lezing bestond de mogelijkheid om vragen te stellen en hier werd grif gebruik van gemaakt. Er ontstonden leuke discussies en mensen die na deze dag toch wel enorm zijn geschrokken van de enorme consequenties die deze ziekte met zich mee brengt. Iedereen is het er over eens dat de ziekte uitgebannen moet worden. Niemand wil de ziekte in zijn bestand. De vraag welk laboratorium het meest betrouwbaar was, bleek het Engelse Laboratorium te zijn, met een betrouwbaarheidspercentage van bijna 98 %. De laboratoriums in Nederland zitten hier onder. Ook zou in Duitsland een laboratorium zijn maar daar was nog niet veel over bekend. Ook leefde de vraag heel erg van mensen die al diverse vogels in hun bestand hebben, nog nooit getest zijn, hoe zij hier het beste mee om kunnen gaan. Het beste is natuurlijk iedere vogel testen maar dit is erg kostbaar als je meerdere vogels hebt. De kosten van het testen varieert tussen de 42 euro tot dierenartsen die zo’n 150 euro per vogel rekenen. Als je een gesloten bestand hebt, dus weinig verloop van vogels en geen zichtbare ziektes, kun je het beste beginnen met het testen van vogels die nieuw in je bezit komen. Bij twijfel ALTIJD testen. Ook noemde Hedwig de mogelijkheid om met een vochtig wattenstaafje langs de kooien te gaan en dat wattenstaafje te laten testen. Op deze manier kun je in een bestaand bestand testen of er PBFD in je bestand zit. Je kan niet zien welke vogel maar wel of het in je bestand zit. Als dit positief is zul je dan toch individueel moeten gaan testen. Hedwig adviseert een dubbele test indien er positief getest wordt of bij twijfel van een negatieve test. Dit om verkeerde testuitslagen te voorkomen. Ook laboranten zijn mensen en mensen kunnen fouten maken. Tenslotte gaf zij iedereen uitgebreide informatie mee over PBFD en de symptomen, geïllustreerd met mooie foto’s.

De voorzitter Winnie Weinbeck beëindigde de dag met het bedanken van iedereen en nodigde uit om gezamenlijk nog een drankje te nemen op kosten van Pakara nog na te genieten van de bijzondere PBFD-dag. Tevens kregen wij nog de informatie van Ellen Uittenboogaard en Dr. Siwo de Kloet uitgereikt op papier zodat wij hun lezing nog eens op ons gemak konden door nemen. Al met al was het een zeer geslaagde, zeer leerzame dag geweest waar menigeen nog lang over na zal denken.

Tot slot willen wij toch enige kenmerken noemen van de ziekte PBFD:
· De ziekte komt meer voor bij jonge papegaaien dan bij oudere papegaaien.
· Een besmette papegaai hoeft niet direct ziek te worden. Het virus kan zich in een slapende toestand houden en op een willekeurig moment tot leven komen. Het virus wordt verspreid door verenstof en ontlasting.
· Naarmate de papegaai ouder word is de ziekte milder en duurt het langer voor de vogel overlijdt. Ook de conditie van de vogel is hierbij belangrijk.
· Bij jonge baby’s overlijdt de baby meestal eerder aan de leverontsteking dan aan de PBFD. Deze vorm is zeer acuut.
· Bijna alle oudere papegaaien hebben een afwijking aan de veren. Deze kunnen verschillen in afwijking van kleur, niet goed ontvouwd uit de huls, afwijkend van vorm, krullen ze of zitten ze gedraaid. Maar deze afwijkingen kunnen voorkomen bij meerdere ziekten. Het is niet specifiek voor PBFD.
· Specifiek voor PBFD is de afwijking aan de huls. De schachten van de veren vertonen vlakbij het uiteinde een vernauwing waarna ze als een klein, dun sprieterig puntje eindigen. De veer zit in de huid aan het sprieterige puntje en valt dus ook bij het minste geringste uit. Soms zijn de veren op dat puntje ook bebloed.
· Bij vogels met zwarte snavels kun je ook een glimmende snavel krijgen. Dit komt door dat PBFD het verenstof niet meer aanmaakt, de vogel zich poetst en dan geen laagje verenstof meer op zijn snavel heeft, waardoor hij er glimmend uit ziet.

Wij willen Pakara , het NOP en de sprekers hartelijk danken voor deze informatieve, en ondanks tegenslagen, goed georganiseerde dag.



Het verslag en de foto’s zijn gemaakt door:

Frank en Angélique Eindhoven

En

Ron en Corina van der Laan

Ik zou het verslag,nog een keertje na laten lezen (voor plaatsing)door Hedwig of een andere vogelarts,dit om eventuele misverstanden te voorkomen

Mag ik vragen wat je er precies mee bedoeld? want dat is me niet geheel duidelijk.

Dit zijn dingen die gewoon ter sprake zijn geweest bij het symposium. Ben jij daar ook aanwezig geweest?

gr corina

Vindt het netjes geschreven en jammer dat ik er niet bij kon wezen.

Gewoon om zeker te weten dat alles feitelijk klopt(zijn nog al verschillende meningen over)

Zo heb ik bv nog nooit ergens gelezen dat een vogel kan genezen van de ziekte (hij kan wel weerstandopbouwen,en er niet meer ziek van zijn --maar blijfdt dan drager)

Maar ik weet hier ook niet het fijne van.

Dit is volgens mij zo een gecompliceerd onderwerp,dat je het volgens mij het beste kunt laten toetsen of alles feitelijk klopt(of second opinion)

Ik vind het verslag ook netjes geschreven,vind het zowiezo al te waarderen dat er mensen zijn die hun tijd er in stoppen,in het belang van de overige liefhebbers

Hetgeen een vriend van mij vertelde die op het symposium was, was het volgende:
Er werd vermeld dat de testen gedaan bij Gendika, vaak onjuist zijn. nl. +/- 60% is maar correct. Ik vind dit niet terug in het bovenstaand verslag. Maar ik veronderstel dat mijn collega toch juist gehoord heeft. Ook werd er door NOP gezegd dat ze enkel een vogel testen die voor hen verdacht lijkt of een verdachte geschiedenis heeft. Als dit waar is, en ze enkel zo testen, vind ik het een hoop onzin. Want hoe kan je nu uiterlijk selecteren die vogel test ik en die niet? Ik vraag mij stilletjes aan af of het gewoon niet een geldzaak is die moet opbrengen. In het laatste nummer van Pakara las ik ook een artikel over PBFD (hier ook gepubliceerd op arena) waar elke vogel drager kan blijven. Dit heb ik nagevraagd aan mijn dierenarts en die zegt, dat dat onzin is. Eens een vogel negatief is en niet in aanmerking komt met nieuwe vermoedelijke dragers, blijft hij negatief. Maar als een NOP zo maar gewoon op goed geluk gaat testen, dan snap ik niet waarom ze andere mensen aanzetten om alles te laten testen. Misschien kan iemand mij helpen dit te verduidelijken. Nog een zaak als de meeste agapornissen, valkparkieten, grasparkieten en halsbandparkieten deze ziekte hebben, dan denk ik dat iedereen deze ziekte heeft in zijn hokken. Want wie is er ooit niet begonnen met deze vogeltjes en wie heeft deze ook ooit laten testen? PBFD is een ziekte die heel lang bestaat, maar nu maken ze er heel veel herrie rond. Terecht, het is zeer gevaarlijk, maar de ene dierenarts of gastspreker zegt dit en de andere dat. Er zit zoveel verschil in de meningen dat je er werkelijk kop nog staart aan krijgt. Dat ziekte geneesbaar is, heb ik ook al vernomen. Wel zijn de medicamenten zeer duur en is er nog geen 100% zekerheid dat dit op elke vogel lukt.

Kurt

Hoi Capito.

Ja, het klopt dat er veel onzin is over PBFD. Er doen verschillende verhalen de rondte die gewoon niet waar zijn. Je kan er vanuit gaan dat wat hier boven staat juist is. Daarom werd deze dag georganiseerd en Hedwig is een vogelspecialist die verbonden is aan het NOP en ook gespecialiseerd is in ziekten zoals PBFD. En dat zijn maar weinig artsen.

Ik hoop dat ik alle puntjes pak want als ik typ kan ik niet meer nalezen wat er nog meer geschreven is.

Inderdaad is het zo dat hedwig op die dag heeft gezegd dat de nederlandse laboratoriums scoren op zo'n 60 %. Maar zij heeft er ook bij gezegd dat zij niet geciteerd wil worden omdat er geen database bestaat waar deze cijfers in hard gemaakt worden. Dit word wel door het laboratorium gedaan in Engeland.98 %.

Bij je verhaal over de agaponissen en halsbanden enz enz, heb je wel gelijk in wat je zegt, maar juist omdat deze vogels veel populairder zijn en juist omdat er niet getest word op ziektes omdat de waarde van de vogel veel lager is dan de prijs die je moet betalen voor testen is het juist dat deze groep makkelijk ziekten verspreid. Ik kan mijn valkparkietjes ook niet verkopen als ik er 145,= euro voor moet vragen. Maar je kop in het zand steken maakt de boel alleen erger.

Hedwig kwam ook met een "oplossing om je bestand te laten testen ipv een individuele vogel" Zodat de kosten enigszins bespaard konden worden. Tevens vraagd Hedwig niets voor de testen extra voor haarzelf alleen consult. Veel dierenartsen rekenen ook nog eens kosten om te laten testen. Ik persoonlijk zou Hedwig graag als mijn DA willen. Helaas woont ze wel erg ver weg.

Het Park test in de eerste instantie niet. tijdens het vraaggesprek met de ex-eigenaar voor de vogel het park in komt, is daar debet aan. Een vogel die alleen heeft gezeten, ouder is, geen op het oog rare dingen heeft, word goed in de gaten te houden maar niet getest. Bij twijfel word alles getest. Ook een voliere waar iets niet klopt. HET PARK HEEFT TOCH NU TOE GEEN PBFD MET HUN BELEID.

Tuurlijk kan je niet letterlijk verwoorden wat er die dag gezegd is, dan moet je gwoon zelf aanwezig zijn. Wel hebben we geprobeerd om een verslag te maken waar mensen iets aan hebben. En ja, we hebben er heel veel tijd in gestopt en ben ook blij dat er veel mensen zijn die dat zien en ook blij mee zijn. Want daar doe je het voor.

groetjes corina

Zie je toch iets vergeten . . . .

genezing van PBFD is heel erg moeilijk. Er bestaan geen medicijnen voor! Wel voor de bijwerkingen die het met zich mee brengt. Zoals Engelien verteld (Hedwig was ook haar arts) is zij de enige die tot nu toe het heeft overleefd. Verklaring was dat zij de vogel alleen had, hij al 18 jaar oud was, en engelien alles heeft gedaan om bacteriën en gevaarlijke dingen voor haar papegaai weg te houden. Moet je je voorstellen dat je elke keer als je naar buiten gaat andere kleren aan trekt en als je terug komt weer.

Voor de meeste mensen is dit niet te doen, zeker niet als kweker. Als enige optie heb je dan alleen euthaniseren.

Als een vogel negatief is dan is een vogel negatief. Mee eens. Maar als het laboratorium een fout maakt . . .en aangeeft dat het negatief is kan het achteraf toch positief blijken te zijn. Dus vandaar dat er meerdere keren getest wordt om te kijken of een vogel echt negatief is. Denk niet dat dit niet voorkomt want het gebeurd regelmatig.

gr corina

Corino,

Ik denk dat je u vergist hebt van persoon, ik heb dit namelijk geschreven en niet Capito

Kurt

HAHAHAHAHA

Dat weet ik ook hoor. Alleen het bovenste stukje ging over Carlito. Als je aan het typen bent dan kan je niets terug kijken dus ik was je naam vergeten. Sorry mijn excuus als hierdoor verwarring ontstaat.

gr corina

Een vraagje:

Quote
------------------------------------------------
Dit heb ik nagevraagd aan mijn dierenarts en die zegt, dat dat onzin is. Eens een vogel negatief is en niet in aanmerking komt met nieuwe vermoedelijke dragers, blijft hij negatief
_---------------------------------------------

Wat is dan een vermoedelijke drager:een positiefe vogel,een negatieve of toch een drager

Zal het niet zo zijn,dat er eigenlijk niemand het fijne van weet;Dus ook die dierenarts niet

En anders moet je eens aan hem vragen of hij niet een mooi artikel kan schrijven met de feiten,kunnen we allemaal wijzer worden

Een drager is een positieve vogel. Hij hoeft namelijk niet ziek te zijn om PBFD te hebben.

En Hedwig is een zij.
Ze heeft op de PBFD-dag informatie mee gegeven aan iedereen. Misschien als je haar belt dat ze het dan naar je op kan sturen. Ook was er de mogelijkheid van mensen die zaterdag aanwezig waren om achteraf Hedwig nog vragen te stellen via de mail. Als daar behoefte aan was.

En niet omdat ik een verslag heb geschreven met iemand die ik daarvoor niet kende, maar op mij kwam het uiterst professioneel over.

Het is niet zo dat ze alles over de ziekte weten, zie ook mij verslag.

gr corina

Ikhad het niet over Hedwig,maar over de dierenarts Van Kurt(of dit moet toevallig Hetwig zijn),dan moest ik schrijven:moet zij etc etc

Het is voor mij inieder geval te moeilijke materie (maar ja wat niet!!)

Dank je voor het artikel, jammer dat ik er niet bij kon zijn.

Als ik een en ander goed lees vraag ik mij toch nog iets af.

Als de vogel van Engelien de enige is die 'genezen' is van PBFD. Wie kan dan met 100% zekerheid zeggen dat de eerste of de laatste test correct was als labo's fouten maken? Begrijp ik dan niet helemaal, toch?

Peter