In de Economist stond dit artikel

Unnatural selection

May 21st 2009
From The Economist print edition
Animals have personalities, too. That may be biasing studies of them

THAT people have personalities goes without saying. There are the shy, the cruel, the kind, the sceptical. Pet owners will quickly argue that their animals have personalities too. It is hardly uncommon to hear a dog described as friendly or inquisitive, and scientific research has confirmed that dogs do indeed have personality traits similar to those found in people. In dogs, for instance, these are usually referred to as energy-level, affection-aggression, anxiety-calmness and intelligence-stupidity; in people they are extroversion, agreeableness, neuroticism, openness to experience and conscientiousness.

Yet in spite of all this, rather little has been done to find out if such characteristics exist in wild animals. One such study, published recently in Animal Behaviour, shows not only that some do, but also that the presence of such traits is skewing the way data are collected by researchers.

The animals in question are birds—collared flycatchers, to be specific. László Garamszegi, who was at the University of Antwerp at the time of the study (he is now at Doñana Biological Station in Spain), and a team of his colleagues monitored the courtship behaviour of this species. The 41 males observed were nesting in boxes long used by the species, and a single attractive female was placed in an enclosure on top of each box.

First, the team measured the varying intensity of the courtship behaviours displayed by the 33 males that responded to the caged female. After they had collected enough data to act as a baseline, they then attached a white piece of paper to each of the boxes used by these males and watched how the males in question responded to this novelty. They found that roughly half seemed afraid of the paper and reduced their courtship of the female. The other half ignored the paper and continued displaying as they had done before.

In the third phase of the experiment a male was placed in the cage over the box where the female had once been, and the amount of aggression towards this male from the nesting male was measured. In general, those males who had been undeterred by the presence of the paper attacked the newly presented competitor with vigour while those who had been intimidated by it seemed reluctant to attack the putative competitor if, indeed, they attacked him at all.

Another part of the study analysed male willingness to fight in the presence of potential predators, by watching aggressive interactions between nesting males and caged competitors when an unfamiliar human slowly approached the site. Those males who had been afraid of the paper often fled when the human was as much as 20 metres away. Those who had continued their courtship in the presence of the paper again proved their courage and often kept fighting until the observing human was just two metres away.

Lastly Dr Garamszegi and his team placed traps within the nesting boxes and monitored which birds were caught. They found that the aggressive, risk-taking males were twice as likely as non-risk-takers to be trapped.

These results are both interesting and worrying. They are interesting because this is the first time that differences in personality have been shown in wild birds. If birds, as well as mammals, have personalities, it may make it easier to study the evolutionary pressures that give rise to such systematically different ways of behaving within a single species.

The results are worrying, however, because ecologists conduct thousands of studies each year that involve analysing animals caught in traps. These analyses are based on the assumption that the animals collected represent a randomly selected and thus representative sample of the population. Yet among collared flycatchers this does not appear to be the case. Instead it looks as if such trapping studies are selecting the bravest individuals. If that is true more widely, decades of ecological research will have to be re-examined. For this is one case where fortune most definitely does not favour the bold

Duidelijk.

http://nl.babelfish.yahoo.com/


Groeten Meyer

Hoe moet je persoonlijkheid gaan definiëren?

En met vogels?

Waren al de vogels die deelnamen aan dit experiment in het wild opgevoede vogels of in gevangenschap gekweekte vogels? Of een gemengde groep van uit het wild en gekweekt in gevangenschap? Vogels uit het wild gevangen hebben meer kans dat ze een natuurlijk leerproces hebben doorgemaakt terwijl vogels die gekweekt zijn vaak in hun leerproces onderbroken worden omdat ze weggevangen en in een kooi komen te zitten of gewoon omdat ze in een beperkte ruimte werden opgevoed.

Dat zou die persoonlijkheid al kunnen beïnvloeden.

Ook de leeftijd van de vogels en hun daaruitvolgende hiërarchie die ze bekleden.
Een jonge vogel in gevangenschap opgekweekt zal een ander gedragspatroon vertonen dan een importvogel die een volwaardig leerproces heeft doorgemaakt in volle natuur.

Daar vloeit een zekere hiërarchie uit voort.

Met het lezen van de tekst, zou ik dan eerder aannemen dat de hoogste in hiërarchie diegene zijn die zich niet laten vangen, hun hofmakerij stop zetten of verminderen vanwege het wit papier en actie staken als er een mens in de nabijheid komt.

Dus welke individuen worden dan gevangen voor onderzoek in het wild : oude dieren en jonge dieren maar niet de individuen die hiërachisch hoog staan : prime time qua fysieke conditie, leeftijd en ervaring.

Ik zou geneigd zijn om 'persoonlijkheid' te vertalen door 'hiërachie' bepaald door leeftijd, leerprocessen en ervaring.

Dit is allemaal ondoordacht.

Christine

Dit onderzoek was met wilde vogels (dus ook opgegroeid in het wild). Die hebben ze tijdelijk even in gevangenschap genomen om die kooi-testen bij uit te voeren.
Maar ik vind het raar dat er bij staat dat dit de eerste keer is dat personalities bij wilde vogels is aangetoond, volgens mij wordt daar al veel langer onderzoek naar gedaan en echt niet alleen met vogels in gevangenschap.

Er zijn verschillende personality-tests ontwikkeld, een daar van is bijvoorbeeld dat je de vogel op zijn rug op je hand legt en dan meet hoe lang het duurt voordat hij zich omdraait en weg probeert te komen: verrassend genoeg blijven sommige vogels echt heel lang stil liggen, terwijl anderen meteen tegenstribbelen.. Dat is een test die je ook heel gemakkelijk in het wild kunt uitvoeren. Als je de vogel toch al hebt gevangen om te wegen/meten, dan kost het weinig tijd om nog even dat personality testje erachter aan te doen.

quote

---

Dit onderzoek was met wilde vogels (dus ook opgegroeid in het wild). Die hebben ze tijdelijk even in gevangenschap genomen om die kooi-testen bij uit te voeren.

---

Dit is wel een grappig gegeven, aangezien een van de conclusies van het onderzoek juist is, dat vogels die uit het wild worden gevangen geen dwarsdoorsnede zijn en dus geen representatieve groep vormen.

Dit buiten beschouwing latend, vind ik de op grond van dit onderzoek getrokken conclusie, dat vogels persoonlijkheid zouden hebben, tamelijk kort door de bocht.

Het onderzoek lijkt me verder tamelijk goed gedaan. Om eventuele verschillen tussen de vogels op te vangen is, zoals dat hoort bij ieder psychologisch onderzoek, een baseline vastgesteld:
"First, the team measured the varying intensity of the courtship behaviours displayed by the 33 males that responded to the caged female. After they had collected enough data to act as a baseline"

Alle waarnemingen zijn vervolgens, naar ik mag aannemen, keurig langs de baseline gelegd en hebben tot indeling in vakjes geleid. Allemaal prima.

Alleen (nogmaals).... het in een adem noemen van specifiek gedrag en het hebben van persoonlijkheid, gaat mij vooralsnog veel te ver.

Ik heb geen wetenschappelijk onderzoek nodig om te weten dat (nou, de mijne tenminste) vogels een eigen persoonlijkheid hebben