In heel veel topics vragen mensen naar mogelijke oorzaken en gevolg van bepaalde symptomen die ze bij hun vogels (menen te) herkennen.

Logisch gevolg is vaak dat veel liefhebbers direct antwoord geven met een mogelijke aandoening en mogelijke genezing. Meestal gaat dit gebaart met een recept voor een huis tuin of keuken middeltje wat moet helpen bij de genezing.

Wat mij opvalt is dat dit niet alleen gebeurt bij vogels van de lagere prijsklasse maar ook over en bij vogels van hoge tot zeer hoge waarden! Als de geboden middeltjes niet werken of sterker nog een nadelig effect hebben op het genezingsproces dan loop je natuurlijk het risico dat je dier(en) hierdoor onnodig komt te leiden of in het ergste geval overlijd.

Mijn vraag in deze topic is dan ook:

Hoe lang kan je doorgaan met zelfmedicatie en zelf dokteren en wanneer leren we nu de dierenartsen te vertrouwen?

Ik ben het helemaal met Hawkeye eens. Wel moet ik zeggen, dat ik ook niet in alle dierenartsen evenveel vertrouwen heb. Maar gelukkig zijn er wel echte dierenartsen die zich gespecialiseerd hebben in een bepaalde tak. Bijv. vogels. Het vertrouwen in dierenartsen zal stijgen, als zij zelf eens durfden toe te geven geen verstand van een bepaalde groep dieren te hebben. Als ik ze dan hoor en zie "uitproberen" van diverse middeltjes, kan ik me goed voorstellen, dat veel liefhebbers denken dat ze dat uitproberen ook zelf zouden kunnen, en het dure honorarium kunnen besparen.
Als je een Buulbuul verkeerd vasthoudt, heb jij meer veren aan/in je handen dan het beestje op zijn lijf. Als dan een dierenarts zich afvraagt of het beestje vitamines te kort komt omdat het zo gemakkelijk veren verliest is mijn vertrouwen niet zo heel groot meer.
Desondanks moet ik Hawkeye gelijk geven, dat we niet zelf moeten dokteren maar naar goede en gespecialiseerde dierenartsen moeten gaan. Deze zijn hun geld wel degelijk waard.
groetjes Ben

Ik ben van mening dat elke vogel liefhebber een gedegen kennis van vogel ziektes en behandel methoden moet hebben.
Een vogel toont het probleem pas als het al in een verder gevorderd stadium is, dit wordt in de natuur ook gedaan om zodoende niet ten prooi te vallen aan roofdieren.
ook wordt verondersteld dat de meeste vogel problemen mbt algehele conditie te wijten zijn aan verkeerde cq onvolledige voeding.
ik heb net vandaag bij een collega Lori kweker in Erp een boek ingekeken (AVIAN MEDICINE) hierin staat enorm veel over alles wat met ziekte beelden, oplossingen, het spalken, adviezen over voeding en huisvesting enz enz, een hele dikke pil, een echte aanrader.
min puntje (engels talig)

Natuurlijk ben ik het met Hawkeye eens en herken ik ook wel iets in het verhaal van Ben,
maar Ben:
Toch vind ik dat we ons niet overdreven kritisch moeten opstellen. Een dierenarts kan natuurlijk geen verstand hebben van de eigenschappen van alle vogelsoorten. Het is dan ook zaak om samen met je dierenarts tot een oplossing te komen. Met je eigen specifieke kennis over de bepaalde vogelsoort, kun je de arts helpen tot een goede diagnose en behandeling te komen. Twijfel je aan de voorgeschreven behandelmethode, zeg dat dan meteen en vertel waarom dit volgens jou niet de juiste methode is voor dit soort vogels. Het gaat tenslotte om het belang van de vogel, dus is het zaak om er samen uit te komen.
Dierenartsen? Ik ken er velen, maar ben nog nooit een slechte tegengekomen.

Ik ben het met Bert eens dat een houder van bepaalde dieren een gezond stuk verstand dient te hebben van en over de diersoorten die hij / zij heeft. Natuurlijk kan het niet zo zijn dat je een volledige opleiding dierengeneeskunde moet hebben maar daarvoor is inderdaad die dierenarts. Nu heb ik een hele goede relatie met de dierenarts waar ik met al mijn dieren heenga en praten wij heel veel over de dieren. Vaak vraagt hij ook aan mij hoe ik met bepaalde zaken omga en hoe ik erover denk. Het is dus een leerproces waar wij beiden beter aan worden. Meestal rekend de arts een vast bedrag voor het consult en hoef ik verder niets te betalen. Je kan vaak ook (vooral als je meerdere dieren hebt) een deal met je dierenarts sluiten dat je niet elke keer het consult hoeft te betalen als je met je vogels komt. Een soort kwantum korting zeg maar. Als dit vaker en meer gebeurt zal de algemene kennis bij de dierenartsen ook groter en beter worden.

hawkeye niet alle dierenartsen zijn zo dat je iets van hem leert of andersom.
verder ben ik het ermee eens dat er teveel mensen zijn de huis tuin en keukenmiddeltjes proberen aan te smeren met alle gevolgen vandien.

zelfdokteren .. komt helaas zou ik haast zeggen .. bij heel veel fokkers/kwekers voor van verschillende diersoorten ,ik heb me zelf een aantal jaar beziggehouden met de caviafokkers wereld en ik kan je vertellen dat het zelfdokteren daar heel erg ver gaat .

Ik vind net als bij alle diersoorten dat je als kweker/fokker een bepaalde basiskennis zou moeten hebben , verdiepen in de verschillende werkingen van antibiotica's staat dan wel op nr. 1 ,omdat het een zeer vaak voorkomende behandeling is.
In overleg met een dierenarts kan je zelf ook veel behandelingen starten maar zodra je eerst op bijv. een forum als deze moet gaan vragen waar je vogel last van heeft moet dit al een teken zijn dat je niet bekwaam genoeg bent om zelf te gaan dokteren.

Wat ik van dit soort gezondheidsvragen niet snap is waarom er geen telefoon gepakt word en bij een dierenarts geinformeerd word , bij een dierenarts kan je telefonisch ook met veel vragen terecht of zijn de mensen bang te horen te krijgen " maar meneer/mevrouw we moeten de vogel eerst zien voor we kunnen zeggen wat er aan de hand is " ? want een vogel zien is wel een eerste vereiste voor een diagnose , wil je dat bezoekje aan de dierenarts niet maken .. dan is het misschien nog knap dat je er evengoed de moeite voor hebt gedaan om je vraag te stellen op dit forum...

Niemand kan , hoe lang ze ook vogels hebben , een diagnose stellen aan de hand van wat woorden op een forum.

Dan even een grote kanttekening ..Ik begrijp gerust wel dat er vogels zijn waar de waarde enorm van kan verschillen ,maar als bijv. die zebravink van een paar euro het je niet waard is om mee naar de dierenarts te gaan dan ben je het in mijn eigen ook niet waard om er eigenaar van te zijn.
Ik persoonlijk heb meer respect voor een kweker die 30 euro aan medicijn kosten besteed heeft om een kwartel te redden als voor een kweker die 300 euro kwijt is om een ara te redden.
Met dit laatste strijk ik vast heel veel mensen tegen de haren in , maar als iedereen zo beweerd een vogelliefhebber te zijn dan moeten ze me ergens vast wel gelijk geven ..

1 ding wat zo verrekt jammer is dat wij in nederland wonen en er haast alleen maar boeken zijn in het buitenlands dit zou moeten veranderen daar er dan ook meer kennis komt op het medischvlak.
het gebeurd maar al te vaak dat een (vogel)dierenarts het ook bij het verkeerde eind heeft en dan heb je een getouwtrek van wie der schuldig is aan de dood van je huisdier.
bij deze een oproep aan uitgevers om buitenlandstalige boeken ook uit tegeven in het nederlans

Je vraag was hoe ver je moet gaan met "zelfdokteren".
Ik vind niet dat een hobbykweker zeer diepgaande kennis moet hebben van danwel ziektes,danwel werking van verschillende medicijnen.
Schoenmaker houdt je bij je leest,zou ik zeggen.
Ik ga de (weliswaar enigszins kromme,maar wel hanteerbare) vergelijking aan met de mensenwereld. Wij "kweken" ook kinderen,maar hebben geen van allen een diepgaande kennis van alle ziekten of medicijnen. En dat terwijl kinderen toch in de meeste gevallen "iets" waardevoller zijn dan beesten. We hebben wat algemene kennis (verkoudheidje,griepje,paracetamolletje enz),maar dan houdt het bij de meeste mensen al snel op. Dat is ook mijn insteek naar dieren toe.

Zogauw er iets echt mis is met mijn hond of kat ga ik naar de dierenarts aangezien ik nul kennis heb van deze dieren. Bij mijn vogels is dit enigszins anders aangezien ik hier inmiddels (helaas ook door schade en schande van zelfdokteren)wat kennis heb opgebouwd. Zogauw een vogel er slecht bijzit gaat deze voor een aantal dagen apart,is het er erg slecht aan toe (d.w.z. onstant bolzitten)dan gaat deze in de ziekenkooi. Afhankelijk van het effect hiervan beslis ik hoe verder te gaan.Gaat dit met meerdere vogels gebeuren laat ik een ontlastingsmonster nemen,en vertrouw op de deskundigheid van mijn dierenarts (een gespecialiseerd vogelarts). Natuurlijk zullen er ook "kwakzalvers" onder de dierenartsen zitten gemiddeld gezien zijn ze allen veel deskundiger dan wij.

Zie hier mijn paar centen....

vind je vergelijking niet geheel reeel , een kinderarts of huisarts heeft in het algemeen veel meer kennis van zaken als een dierenarts heeft van alle verschillende dierensoorten , de opleiding van een huisarts is ook vele jaren langer als die van een dierenarts.

een dierenarts krijgt in zijn ca. 4 jarige opleiding bijv. maar ca. 4 dagdelen les over cavia's , ik kan je uit ervaring vertellen dat dit veel te kort is ,dit gaat ook op voor andere diersoorten daarom vind ik dat als je serieus bezig bent met je diersoort je je ook zou moeten verdiepen in een bepaalde medische kant , simpelweg omdat je je dierenarts dan ook kan helpen in zijn kennis .

je kan en mag van een dierenarts niet verwachten dat hij van alle diersoorten alles weet , echter vind ik dat als iemand een bepaalde diersoort tot zijn hobby maakt je daar wel van mag verwachten dat basiskennis op alle vlakken aanwezig is.

zoals de meesten op de arena wel weten kom ik uit meppel .morgen staat in de meppelercourant een stuk met de titel
VOGELARTS JAN HOOIMEIJER TREkT TEN STRIJDE TEGEN AMATEURISME IN DE VOGELWERELD
als ik er aan toe kom zal ik in het kort vermelden waar het over gaat.
vorige week stond hij er ook al in en riep dat je alleen vogels moest kopen bij kwekers die de vogels behandelen zoals hij voor staat en dt zijn er maar weinig zij hij.dus niet in de dierenwinkel of op een markt
arjan

Even een reactie op Natasja........
Ik ben blijkbaar niet duidelijk geweest,waar ik op doel is inderdaad een gespecialiseerd vogelarts. Een dierenarts heeft net zoveel generieke kennis als een huisarts,die verwijst bij gebrek aan kennis naar een specialist;datgene wat een dierenarts bij twijfel mijns inziens ook zou moeten doen.

nou Denis , dat is mijn punt dus ook eigenlijk .. vaak sturen dierenartsen dus niet door en geven je de indruk precies te weten waar ze mee bezig zijn , met een bepaalde kennis van medicijnen kom je daar zelf snel genoeg achter.

Baytrill is een antibioticum wat vrij snel gepakt word als een dierenarts eigenlijk geen idee heeft , maar is tegelijkertijd ook een heel zwaar medicijn wat bij veel klachten gewoon een beetje overdone is met een beetje kennis van zaken kan je dus voorkomen dat je dieren te zware medicijnen krijgen , tis ergens belachelijk dat het nodig is omdat je blindelings zou moeten kunnen vertrouwen op een dierenarts .. maar dat is vaak het geval niet , hoeveel mensen laten zich niet een beetje overbluffen door een dierenarts .. want je gaat er gewoonweg niet zo snel tegenin ( zeker niet al je toch geen flauw idee hebt wat ie doet )

Tja, dit blijft natuurlijk een vaak persoonlijk probleem, zo'n dierenartsbezoek. Ikzelf bemoei me overal mee en wil alles weten wat ze doet en waarom! Maar ik kan me mensen voorstellen die volledig vertrouwen op de expertise van de (dieren)arts en het juist prettig vinden dat de arts slagvaardig optreedt en vooral "iets" meegeeft!
Ik kan alleen maar adviseren: bemoei je ermee, vraag naar alles wat er gebeurt (het is jouw dier!), zoals eerder iemand zei op dit forum:"domme vragen bestaan niet", gebruik de kennis en ervaring die je zelf hebt in het gesprek! Echt, dat vindt niemand "eigenwijs" (en wat dan nog!)

Klein praktijkvoorbeeldje voor de liefhebbers:
Als je met een Australische parkiet naar de dierenarts moet en je krijgt een geneesmiddel mee, dat via het drinkwater moet worden toegediend: vraag of er geen andere methode is, want Australiers zijn zeer wantrouwig als er iets in het water zit en drinken rustig een paar dagen niets (echt waar!), met als gevolg dat ze hun medicijn niet binnenkrijgen en dat hun conditie nog slechter wordt.

Natasja,

Je opmerking m.b.t. Baytril kan ik niet met persoonlijke ervaringen staven,het klopt dat het een paardemiddel is dat zwaar is,en daarnaast ook nog eens een heel breed spectrum aan generieke klachten zou kunnen bestrijden,met alle risico's vandien. Als dit als standaard-oplossing wordt gekozen indien men geen behandelmethode kent,danwel de vogel doorverwijst dan lijkt me dit een zeer kwalijke zaak. Maar goed ook in de mensenwereld wordt heel wat afgedokterd door huisartsen dus ik zal niet ontkennen dat het gebeurd.

Komen we dan in het midden uit als we zeggen dat altijd te adviseren is naar een gespecialiseerd vogelarts te gaan ? Dat is namelijk mijn advies aan eenieder die er mij naar vraagt.