Smokkelvogels kunnen ook voor veel soorten een welkome aanvulling zijn voor de instandhouding van de soort in gevangenschap.

Is doormodderen met vele generaties broer zus en volle neven en nichten een goede manier van kweken.

Vaak is er nu al sprake van inteelt, de vogels worden onverwant gemaakt op basis van ringnummers.

Verschillende kwekers wil niet zeggen dat hun kweekvogels niet van de zelfde kweekvogels afstammen. Dus men volle neven en nichten koopt en er mee gaat kweken en dan wederom "onverwant" verkoopt.

Ik heb geen enkele moeite met smokkelvogels, juist deze mensen die risico's durven te nemen kunnen voor een beter en breder vogelbestand zorgen.

De prijzen zijn hoog, maar de prijzen vlogen toch ook enorm op toen de legale import stop werd gezet. Iederen vraagt hoge prijzen nu, zelfs voor bejaarde ongeringde legale importvogels. ER zijn zelfs soorten waar geen enkel perspectief inzit waar gigantisch veel voor gevraagd wordt, ik vraag me af of het er ook voor betaald wordt.
Er zijn zelfs liefhebbers die vogels aanbieden met een hoge prijs waarop dan zelfs hoger op geboden moet worden.

Is men dan niet bewust dat bepaalde soorten zelfs wanneer ze kweken, er niet onverwant kan worden gemaakt?

Is er dan in dit geval een smokkelvogel een welkome aanvulling ?

Het zelfde geldt eigenlijk voor de europeese soorten, mensen die vogels uit de natuur halen, deze "legaal"ringen en dan bij liefhebbers plaatsen is voor veel mensen verwerpelijk.

Toch hebben deze praktijken nu een groot aantal liefhebbers een mooie collectie derde of veel meer generaties vogels opgeleverd maar men nu van kan genieten.

Is het beperkt wegnemen van een aantal vogels dodelijk voor het bestand?

Naar mijn mening niet, zeker nu de strenge winters waarschijnlijk over zijn.

Een beetje of topic maar wel dezelfde insteek,

Groeten Ruud

Het doel heiligt de middelen? Zeer bedenkelijk vind ik dat.

quote :
"Ik heb geen enkele moeite met smokkelvogels, juist deze mensen die risico's durven te nemen kunnen voor een beter en breder vogelbestand zorgen."

We kunnen toch niet onwettelijke toestanden, goed beginnen keuren als we een toekomst willen als vogelliefhebber.
Ik begrijp dat door de importstop men het moeilijk heeft, maar het is dan onze taak (en vooral van de overkoepelende verenigingen) om aan de importstop iets te doen en niet naar illegale manieren te grijpen.

Als dit het soort argumentatie is om de vogelhobby te verdedigen, dan is mij wel duidelijk waarom er weinig buitenstaanders zijn die het voor de hobby opnemen. En tegelijkertijd maar volhouden dat rapporten over illegale praktijken en een cultuur van illegaliteit overdreven zijn?

De meningen over ilegale import wat goed of slecht is voor vogels vliegen over mijn scherm.
Zijn veel mensen vergeten dat ze net als ik 30 jaar geleden zijn begonnen met import vogels??
Toen maakte niemand er bezwaar tegen dat zij met 1000den binnen kwamen.
Waarom er nu zo moeilijk over gedaan moet worden begrijp ik niet maar Nederland(regering etc)moeten hier altijd mee voorop lopen,om vogelimport te verbieden.
Als zij eens gingen kijken naar de gebieden(biotopen)die verwoest worden door Houtkap en Landbouw dan weten zij meteen dat bedreigde vogels(dieren) niet uitsterven door ilegale export(import)want een vogelvanger zal echt zijn laatste vogels niet wegvangen.
Vroeger kon je nog broedrijpe importvogels kopen die hetzelfde jaar al aan het kweken waren maar de laatste 10-15 jaar waren het allemaal vrij jonge vogels die binnen kwamen en waar je enkele jaren op moest wachten voordat zij tot kweken overgingen,zo slim waren de vangers wel geworden dat als zij alleen ouder vogels wegvingen zij na enkele jaren geen jonge vogels meer konden vangen omdat de overgebleven koppels nog niet broedrijp waren.

Het is vaak de kortzichtigheid van de tegenstanders van import,dat duizenden afrikaantjes worden dood gespoten met gif omdat ze een plaag vormen voor de oogst,dat kaketoes worden afgeschoten voor overlast etc dat boeit hun niet want dat is buiten Nederland.
Dat zij wel mooie vlonders in de tuin willen en teak houten tuinmeubels,kasten van tropisch hard hout etc maar daardoor ontbossing veroorzaken liggen ze s'nachts niet wakker van,maar o wee als piet bij hun naast koppel import tangara's heeft want die beestjes hebben me ff een reis achter de rug.Wel dat koppeltje leeft wel aantal jaren langer als dat het in eigen biotoop had gebleven,helaas sterven er idd teveel op de reis hierheen.

Import stop is het slechste wat men voor vogels heeft kunnen doen,daar zich nu meer en meer onbekwamen ,vogels gaan verhandelen puur en alleen voor geld,zij malen dus echt niet dat er 90% sterft want die 10% levert veel geld op.
En dat alles stiekem geeft hun nog een xtra kick.

Maar goed tegenstanders jullie hebben het dik voor mekaar.

Wat bedoel je eigenlijk met gif spuiten op duizenden vogels. Bedoel je dat hele bomen waar deze vogels in kolonie nestelen worden bespoten of bedoel je dat de velden maïs, rijst, gierst e.a. worden bespoten wanneer de vogels er op zitten?
Christine?

Ik heb iets gevonden dat misschien wat meer licht werpt op die vogelplaag in sommige delen van Afrika. Dit gaat uitsluitend over de Queleya queleya (de roodkopwever). Opmerkelijk is dat reeds voor de importstop deze vogels bestreden werden:

DO NOT expect to sleep as the sorghum ripens. And watch out for the juju in the fields. As harvest time approaches, African farmers in the dry savannas try anything, from shouting and banging drums throughout the night to religious rites, to protect their cereal crops from the world's most serious agricultural pest. The culprit, which also holds the record as the most numerous bird on Earth, is the African weaverbird Quelea quelea.

When the Hebrew God got angry and sent plagues of locusts, frogs and boils, weaverbirds were not on the list. There was no need. Quelea were already the bane of the subsistence farmers, as the images of the cracking whips found on the tombs of the pharaohs show. Farmers still use similar whips to scare birds off the traditional small-grained crops of sorghum, millet and tef, and from fields of wheat, barley and rice. But governments in Africa failed to recognise the severity of the problems of quelea as pests until they had to feed hungry foreign armies during the Second World War. Then they declared war on the weaverbird.

Quelea quelea: Africa's Bird Pest documents the techniques developed against the weaver bird. Weapons included mortar bombs, flame throwers, explosives, poison gas and aerial spraying. Researchers were confident that they could literally bomb quelea out of the trees. But this armoury of weapons was no match for the quelea, a bird which has adapted beautifully to the unpredictable conditions found in one of the Earth's harshest habitats. Researchers began to realise that indiscriminate culling was not the answer. But to target only those flocks causing the damage, scientists required a far better knowledge of the population dynamics of quelea, and some way to measure the effectiveness of the control programmes. Much of our present knowledge comes from the efforts of the contributors to this book - and their work is often based on the insights and perceptions of the late Dr Peter Ward, to whom the book has been dedicated.

We now know that, unlike locusts, weaverbirds are not opportunistic nomads. They remain in an area for as long as grass seeds are available. But when the rains come, the seeds germinate, and quelea are forced to migrate in search of food. Breeding is a quick and precisely timed business, making use of the flush of insects and green seeds that appear after the rains. So the apparently random location of roosts and breeding colonies (which can contain millions of birds) is probably largely a result of the highly variable pattern of rainfall.

Tracking the movements of flocks and roosts, whether on foot, by vehicle or in an aircraft, is almost as problematical as predicting their movements. Radio tracking can help to trace the movements of individuals. Scientists have also had some success with tracing groups, marking birds by spraying roosts with fluorescent dyes and in distinguishing populations by analysis of trace elements in the feathers. However, all these techniques need refining further, and may be too complicated for widespread use. In short, despite the battery of techniques available, we still do not know enough about the life and times of the quelea to implement effective controls.

Other chapters deal with alternatives to eradication. Research is underway to find varieties of crops that are less palatable to quelea. The trouble is that humans and quelea tend to prefer the same varieties. Changing planting regimes, or growing varieties that mature at different times can ensure that grains do not ripen as the birds migrate. But no one is more ingenious at exploring these possibilities than the local farmers themselves. Quelea could also provide (and do in some regions) a valuable source of protein (the book helpfully provides recipes). So the habit of collecting dead birds sprayed with avicides, which are still the most common form of control, has become a great cause for concern.

For most part, little has changed since the dawn of agriculture. It is the ingenuity and determination of the farmer pitted against the wit of the birds. Crop protection is often the most labour-intensive part of farming. During the five weeks or so that the grain is vulnerable, women leave their homesteads and children give up schooling to watch over their fields. In some areas, people weave caps out of grasses and leaves, which they place over each ripening head of grain. Normally, though, it is down to people to scare the birds off their crops actively with whips, rattles and drums, or simply by shouting and waving their hands. But no amount of noise will scare off the 'deaf ones', the ravenous young juveniles.

There is a surprising lack of interaction between farmer and scientist. As one contributor puts it, 'Considering the hundreds of thousands of people involved in bird-scaring . . . in Africa, it is remarkable how little the methods have been studied.'

The book's recommendations include more focused, 'cost-effective' efforts against flocks known to be causing damage. But how do they find the true value of crops when governments often pay farmers very little for their produce? And how do you account for factors such as the psychological boost given to the farmer who is assured that the crops are safe? These are not criticisms of the book, but part of the debate that this valuable reference work may generate. It should provide a focus for future endeavours.

Peter de Groot is a science writer.

From issue 1713 of New Scientist magazine, 21 April 1990, page

Opmerkelijk in deze tekst is dat de wevers actief bestreden werden tijdens WOII om de legers te kunnen blijven bevoorraden. Gas, explosieven, vlammenwerpers en ander oorlogstuig werden toen al aangewend.
Wat ik ook niet wist is dat de vogels die bespoten werden, ook werden opgegeten en dat er zelfs recepten voor bestonden. Dit maakte de autoriteiten bezorgd.
Is dat het gif dat bedoeld werd? Of bedoel je pesticiden van één of andere multinational?
Ik ga nog verder zoeken.
Christine.

Mensen laat ons bij het onderwerp blijven(import van papegaaien),en er niet van alles bijhalen,anders dwalen we steeds verder af en hebben we het straks alleen nog over de meest onzinnige dingen die nergens op slaan.
-------------------------------------------------
ONDERWERP WAS.

Wie heeft er ook van gehoord dat er weer import van papegaaien via het oosten van europa op gang is gekomen.
-------------------------------------------------

Henk dan denk ik dat dit topic op z'n eind is,zoals al eerder geantwoord is geworden door meerdere leden met uitleg.

Humm,

als ik het dus goed begrijp zijn de tegenstanders van de import eigelijk de dierenbeulen en de voorstanders van al dan niet illegale import de ware liefhebbers?
Ergens heb ik het idee dat er iets aan deze redenering niet zou moeten kloppen,

mvg Frank

LATEN WE HET DAN MAAR AFSLUITEN.


Dat is beter dan dat er maar steeds gesugereerd wordt en dat het hele onderwerp uit zijn verband getrokken wordt.
Het gebeurd al veel te veel bij andere topic's dat er mensen zijn die hun eigen interesse steeds in div topic's weten in te bouwen en zodoende het hele onderwerp waar het om gaat gewoon wegdrukken,als zij hun eigen verhaaltje maar steeds weer kwijt kunnen.

Natuurlijk komen er ,en zullen er steeds meer illegale(lees smokkel) vogels binnen gaan komen.

Die kwamen er trouwens ook al tijdens de ,,import periode,,

Voor de papagaaien mensen met een slecht geheugen zal ik er wat noemen;Ducorpskakatoe,kleine geelkuifkakatoe,oranjekuifkakatoe,palmkakatoe,geel,wit,roodstaartkakatoe,helmkakatoe,roseemutanten,div lori soorten,groenbroekcaique,blauwbuikpapegaai,raketstaart ,pionus seneloides,pionus tumultosis etc,etc.

Deze soorten zijn toen ook gretig afgenomen door diverse liefhebbers!!

MAW vaak verwijt de pot....

Helaas kunnen vele ,,papagaaienkwekers,, zichzelf niet inleven in de hobby van andere vogelliefhebbers;maar ze hebben dan ook makkelijk praten...

De meeste kweken(vaak zo commercieel mogelijk) de meest gangbare soorten papegaaien.

Hiervan zijn er honderdduizenden ingevoerd!!!

Deze vogels hebben een ,,zeer,, lange levensduur en planten zich in het algemeen lang en makkelijk voort(zeker met behulp van broedmachine en handopfok)

Voor de kleine maar ook grotere exoten is dit een heel ander verhaal.

Deze vogels hebben een heel andere levensduur en zijn vaak niet zo makkelijk te kweken.

Een broedmachine en handopfok gaat niet ,of past men niet toe(waarom ook wel?)

Als liefhebber zijnde van deze soorten laat je dan ook geen vogel alleen zitten,en koop je als het nodig zou zijn en zou kunnen ook een gesmokkelde vogel..


Natuurlijk is het totaal verkeerd dat er ongecontroleerde import plaatsvindt waarvan de vogels de dupe worden om aan de vraag te kunnen voldoen;Dit zou ook anders kunnen.

Maar evenzo is het verkeerd om babypapegaaien uit hun nest te plukken en met of zonder gezondheidscertificaat naar een ondeskundige eigenaar te verkopen.Dit zou ook anders kunnen!!

Hoeveel er hier van dood gaan of in een opvangcentrum terecht komen laat men liever niet weten/praat men liever niet over

Dus wat is goed,en wat is fout???

Ieder zijn mening

Groeten Rene

Hallo,

wat in het verleden gebeurd is , is helaas niet meer terug te draaien, dus om nu (il)legale import daarmee goed te praten bevreemd me.

Ik gun iedereen zijn/haar hobby, maar we hebben in onze maatschappij te maken met regels en regelgeving. Persoonlijk vind ik het tamelijk bizar als men er op uit is om crimineel gedrag (want dat is het overtreden van onze wetgeving volgens mij), goed te praten of sterker nog daar openlijk aan mee te willen werken.

Te gek voor woorden is in mijn ogen misstanden zoals de vele doden bij het transport te verdedigen met argumentatie dat ze in het wild slechter af zijn.
Zal niet iedere vogel de vrije natuur met vrije partner keuze prefereren boven een leven in gevangenschap, al worden de voorwaarden nog zo mooi en goed door ons geschapen?
Ja natuurlijk doe ik ook mee aan het houden van vogels in gevangenschap ,ben niet roomser dan de paus, maar realiseer me wel dat deze vogels hier voor ons plezier zijn en niet andersom.
Dat we met sommige vogels in gevangschap een zeer kleine genetische poel hebben dwingt ons tot zorgvuldigheid en samenwerking, een gegeven dat ik niet als slecht ervaar of zie.
Vogels die zo zeldzaam zijn in de avicultuur horen idd in mijn ogen niet in een huiskamer te verdwijnen, maar moeten in onderlinge verbanden zorgvuldig gekweekt worden.
Ik heb bijvoorbeeld een koppel naaktogen, ik wil niets liever deze geweldige vogels behouden voor de kweek en als ik er mee kweek een soort van stamboek opzetten met andere kwekers.Zeveren over de plaag die ze in Australie zijn heeft in mijn ogen weinig zin, maar ik probeer daar zelf wat aan te doen.

Dat er een vraag bestaat voor huiskamervogels is nu eenmaal een gegeven. Waar een vraag is ontstaat vanzelf een aanbod , dat is simpele marktwerking.
Wat kan er dan beter gebeuren? Dat vogels waar ruim en goed mee gekweekt wordt bij deze mensen terecht komen, met zo veel mogelijk goede en uitgebreide informatie of dat iedereen maar verkoopt wat hij kan verkopen?
Afgeven op het gebeuren is simpel, mee zoeken en denken over goede oplossingen is denk ik beter en iig constructiever.

Mijn bekruipt helaas iedere keer met dit soort discussies het gevoel dat financiele motieven de boventoon voeren en niet de zaken die er werkelijk toe doen.
Nu snap ik best dat bepaalde soorten een veel kortere levensverwachting hebben en dien ten gevolge lastiger te verkrijgen zijn en daarom ook de genenpoel moeilijker divers te houden is.
Maar is moeilijker hetzelfde als onmogelijk?
Nee wel is er meer inzet en samenwerking gevraagd van de liefhebbers , dit lijkt mij een solidere ondergrond op den duur dan jezelf afhankelijk te maken van illegale import.

mvg Frank

Ps ik hoop dat je je wel realiseerd dat iedereen op een bepaald punt is begonnen als ondeskundig vogelhouder.Sterker nog ondanks dat ik denk dat ik er iets van weet, hoop ik nog elke dag bij te leren om uiteindelijk misschien te kunnen zeggen dat ik er iets meer van weet.

Frank

Wijs gesproken. Wat betreft samenwerking betreft kan ik me helemaal vinden. Zoals je weet heb ik veel contact met kwekers. Ook met kwekers van de kleine soorten etc. Wat mij iedere keer opvalt is dat ze bijvoorbeeld van een speciale soort 2 mannen of 2 poppen hebben zitten maar niet met een anders samen willen werken.

Een goed initiatief is bijvoorbeeld deze club:

http://www.psittinus-cyanurus-cyanurus.com/

Ze hebben inmiddels 18 kwekers gevonden die met elkaar gaan samenwerken.

We zullen hier in de papegaaienwereld ook naar toe moeten. En een beetje op tijd want anders kun je de verdere opzet van natuurbroed koppels op den duur wel vergeten. Kom het nu al tegen want moet straks een oranjekuif koppel onverwant maken op 900 km van Nederland.

Sprak laatst een vrij grote papegaaien/ kaketoe kweker die al zijn jongen aan buitenlanders verkoopt. En echt niet voor de prijs, want die ligt bij hem zelf lager dan wij ervoor zouden willen betalen. Maar zoals hij zegt: dat de nederlanders momenteel alleen maar negatief lopen te zeiken en te zeuren. Wellicht kunnen we hier eens wat van leren (aantrekken)


Groet


Henk