Vaak is het nog heel wat beroerder als op deze foto. Het valt mij op dat, met name bij houders van australische parkieten, dat men een rijtje volieres heeft, allemaal exact gelijk, meestal niet al te breed (vaak minder dan 1 meter), met in elke voliere precies drie zitstokken van exact dezelfde diameter (model bezemsteel) die op exact dezelfde plek bevestigd zijn.
Bij mij hangt geen zitstok op dezelfde plek, geen enkele heeft dezelfde diameter en slechts een enkele stok is min of meer horizontaal geplaatst. Het enige wat de vogels hierin kunnen is in 1 rechte lijn van de ene naar de andere vliegen. Alle vogels zitten bij een dergelijke inrichting precies in het gelid. Overigens vind ik deze situatie waarbij ze meestal minstens drie meter lengte hebben, nog weer heel wat beter dan bij veel papegaaienhouders waar er vaak nauwelijks een kweekkooi van een kubieke meter af kan.
Echter, door de inrichting te veranderen kun je ze nog veel meer leefmogelijkheden geven, zonder dat het extra ruimte kost.
Ik gebruik ook alleen stokken van bomen zoals de wilg, ook met vele vertakkingen. Ze vinden het een genot om hierin te klauteren en te knagen. Ook breng ik ze lager in de voliere aan, en schuin van bijvoorbeeld 50cm van de grond tot 30 cm vanaf het dak.
Ook maak ik met kettinkjes en korte tak schommeltjes, dat vinden ze echt heel leuk. Ook hangt er in elke voliere minimaal 1 dik touw. Hieraan bevestig ik ook vaak stokken die dan half schommelen omdat ze met de ene kant aan het gaas en met de andere aan het touw vastzitten. Vogels die dit absoluut niet gewend zijn. zullen misschien wel even moeten wennen bij het aanvliegen op dergelijke halfvaste stokken, maar het is erg goed voor de ontwikkeling van hun natuurlijke evenwichts en vliegvermogen.
Verder moeten ze natuurlijk geregeld verse takken hebben (in voorjaar en zomer toch eigenlijk wel om de twee weken) zodat ze zich heerlijk met de schil kunnen bezig houden. Bij mij is het zo dat als ik in de ene voliere nieuwe takken heb bevestigd, de buren hier al aan proberen te knagen en trekken.
Vervolgens: geef ze een interessante bodem met begroeiing zoals kruiden en bijvoorbeeld oostindische kers, hiervan kunnen ze de bloemen/bladeren/knoppen/zaden eten wat niet alleen gezond is, maar ze ook een interessante bezigheid geeft. Veel kruiden groeien voldoende snel aan.
Mijn amazones zitten geregeld tussen de kruiden op de grond hiervan te knabbelen, zodanig dat je ze zelfs wel eens kwijt kunt zijn. Ook frambozen en bramen vinden ze fantastisch, ze knagen ze wel deels kapot, maar er groeit altijd wel weer genoeg uit, zeker als je deze planten net buiten de voliere plant, en de stengels vervolgens naar binnen laat groeien.
Al dit soort zaken geeft dat ze veel meer van hun natuurlijk gedrag kwijt kunnen.