Veel zal afhangen hoe de ouders waren, is het vluchtgedrag van de ouders dermate hoog onwikkeld zal dat op de jonge natuubroed ook invloed hebben gehad.
Ouders die bij het geringste vreemde geluid/afleiding/verstoring in een soort paniek toestand het blok in duiken met het nodige geluid daarbij, (waarschuwingskreten) zullen dit ook overbrengen op de jonge, beschouw het als nerveus gedrag, wanneer de jonge natuurbroed uitvliegt en door de ouders nog een tijdje verzorgt worden in de vlucht, zal dit gedrag niet weggaan maar is het mogelijk dat het dringen is bij het blok als er iets gebeurd waar de ouders hun waarschuwingskreten weer op los laten.
Dergelijk natuurbroed word moeilijk om echt tam te krijgen, je zult eerst het vluchtgedrag aan moeten pakken, dit zit toch wel vast in hun koppie geprent, het was toch pappie en mammie die het voorbeeld gaven.
Maar met heel veel geduld en volharden krijg je ze wel op een bepaald niveau van tam zijn.
De een zal daar beter in slagen dan de ander, komt ook nog wat vogelgevoel/kennis bijkijken.
Daar in tegen, als je een rustig koppel hebt dat vertrouwd in zijn omgeving leeft met jonge natuurbroed, en alle afleiding die zoal voor kan komen in en op de kwekerij in alle rust aanvaard zonder paniekkreten, zal dit ook op de jonge zijn effect hebben, deze zullen het als normaal gaan ervaren, voorbeeld doet volgen.
Dit soort natuurbroed zal zeer zeker een hoog niveau kunnen bereiken qua tamheid.
Kijk in ervaren handen is ook wel de eerst genoemde natuurbroed tot een hoog niveau te brengen, maar of het te vergelijken zal zijn met de tweede genoemde soort natuurbroed, betwijfel ik wel.
Uitzonderingen daar gelaten natuurlijk.
Dus ga kijken wat de ouders zijn en of ze door vreemde te benaderen zijn zonder dat ze paniek of iets van die aard laten zien, en laat dat mee wegen in je beslissing van aanschaf.
Heb ook de uitzending van de tijgers gezien, tussen de bedrijven door.
Maar tussen tam en afgericht zit wel een hele wereld van verschil, hier is geen sprake van tam of afgericht, hier is sprake van verdraagzaamheid, van verschillende soorten levende wezen die in de nabijheid van deze tijgers leven, een van die soorten mag de mens zijn.
Zolang er voldoende voeding word vestrekt aan deze tijgers zal de verdraagzaamheid zich manifesteren, maar eenmaal dat in veel mindere mate of geheel niet is het gauw gedaan met de verdraagzaamheid en zal de natuur weer zijn loop hebben.
Neemt niet weg dat het natuurlijk prachtig is wat je te zien krijgt.
Nu vind ik het persoonlijk een beetje gevaarlijk om dit zo openbaar te maken.
Heb ook andere programma's gezien van mensen die in een opwelling een leeuw/tijger/poema enz als huisdier hebben genomen, soms meerdere, en bijna allemaal zijn deze dieren geeindigd in opvang en in het slechtste geval de dood.
Schijnt een rage te zijn, ja waar anders in Amerika.
Peter.