het hieronderstaande heb in bij google gevonden toen ik princes of wales parkieten intypede.
De Princess of Wales kwam pas voor het eerst in 1895 naar Londen en is in Europa nooit in grote aantallen gehouden of geteeld. De soort is vrij gehard tegen lage temperaturen, mits die slechts enkele uren per dag duren. Bij langdurige koude periodes lijden ze toch al vlug gezondheidsschade en mogen daarom nooit in de open lucht overwinteren.
Het zijn alleszins behendige vliegers, die een grote en zo lang mogelijke voliere nodig hebben om zich behaaglijk te voelen en om in hun volle schoonheid tot hun recht te komen. Dat ze vrij veel op de grond vertoeven is ook waar te nemen in onze volière. Dit maakt hun, zeker wanneer de volière niet overdekt is, gevoelig voor worminfecties. Het is daarom aan te bevelen om de vogels regelmatig te controleren op wormen en 1 á 2 keer per jaar preventief een wormkuur te geven.
De prinses van Wales parkiet is een zeer rustige vogel, die overdag veel slaapt.
In een ruime volière kunnen ze gemakkelijk met andere vogels gehouden worden. Verder is bekend dat er kwekers zijn die met meerdere stellen ‘prinsessen’ kweken in één vlucht, zonder dat dit ooit tot problemen heeft geleid.
Iets geheel anders is de lokroep van de man. Deze wordt door menig liefhebber als storend ervaren. Mijn mening hierover is dat de lokroep zelf nog wel mee valt maar dat het storend karakter ervan vooral in de tijdsduur zit. Als de man broedrijp is, is hij namelijk in staat deze lokroep heel lang, tot wel 15 minuten achtereen, vol te houden. Als hij gedurende enkele minuten even zijn snavel houdt en dan opnieuw begint dan kunt u begrijpen dat sommige liefhebbers hier toch met gemengde gevoelens naar luisteren.
De rest van het verhaal kun je zelf opzoeken op :
http://www.speciaalclub.nl/parkieten/Platstaartparkieten/page11.html
hopelijk heb je er wat aan groetjes egon
2010-09-06 - 14:38:04 