ik heb vanavond een jong willen ringen maar zag tot mijn verbazing dat het jong aan 1 poot nog 1 teentje had en aan de andere poot niks ,dus een stomje aan de uit einde van de poot!
mijn vraag is aan jullie ,heef deze vogel kans op overleven op het moment dat hij zelfstandig moet eten ?
en heeft iemand hier ervaring mee?
heb zelf meerdere jongen gekweekt maar heb zelf zoiets nog nooit meegemaakt,daarom deze vragen!
ik ken iemand die deze vogel wel wil hebben maar weet niet of dit verstandig is misschien is het beter om hem te laten inslapen!

alle reacties zijn welkom !

Zo'n vogel in leven houden zal wel lukken maar je moet nagaan of zo'n dier ook nog een leven als papegaai zal hebben. Hij zal nooit op een stok kunnen zitten,klimmen zal niet echt lukken.Hij zal volgens mij niet eens op zijn poten staan en altijd op zijn buik onder in een kooi liggen.
Er zullen hier altijd wel liefhebbers voor zijn die interesen hebben in zo'n vogel omdat ze het zielig vinden en zo'n vogel in leven willen houden ,niet wetende dat'een grijze roodstaart een mensenleven oud kan worden.
Mijn advies is dan ook laat deze vogel inslapen.
Is dit probleem al meer voorgekomen bij dit broedkoppel? Een van de ouders heeft waarschijnlijk dit jong verminkt.

Succes bij je beslissing.

Groeten Meyer

Volkomen eens met Meyer.
succes.
gr Jan

Het is wel heel weinig. De vogel zal nooit echt op stok kunnen zitten, maar met wat aanpassingen is een redelijk leven echt niet uitgesloten. In NOP heb ik ooit een stuk grasveld gezien waar diverse vogels met handicaps op rond liepen en fladderden. Met lage geplaatste speeltjes en aangepast verblijf denk ik dat zo'n vogel een heel goed leven kan krijgen. Papegaaien zijn intelligent en handig genoeg om zich te trainen zich dan met behulp van vleugels en wat ondersteuning zich voort te bewegen.
Fysiek hoeft de vogel verder geen problemen te hebben of krijgen met zelfstandig eten, mits je de voerbak voor hem/haar bereikbaar neerzet.
Zelf zou ik alle creativiteit inzetten om de vogel een goed leven te geven. Mocht het, ondanks veel creativiteit na maanden van oefening, toch alleen maar bij een op de grond liggende vogel blijven, dan is inslapen altijd nog een mogelijkheid.

Humaniteit en beschaving blijkt voor mij vooral uit hoe men met gehandicapte mensen en dieren om gaat. Direct in laten slapen is een wel heel gemakkelijke keuze.

Kortom: ik zou een poging wagen (en ook persoonlijk wel willen wagen voor deze vogel).

Hallo ,
Ik ben het eens met meyer ,een vogel moet toch ook een leven als een vogel kunnen hebben. En aan de andere kant , bij mensen doen we het niet. Ik praat voor mij zelf, ik vind dit geen vogelwaardig leven voor de grijze. In laten slapen is denk ik het beste.
gr gerben

Johan noem hier eens een paar aanpassingen welke volgens jou bruikbaar zijn voor een papegaai met dit probleem.Je hebt zelf papegaaien zitten dus je kunt vast wel iets bedenken.
Ik ben van mening dat deze vogel geen echt vogel leven zal hebben en denk dat het voor dit dier beter is om hem in te laten slapen vooral omdat de vogel nu nog maar een paar weken oud is.
In die paar weken heeft hij al veel te lijden gehad doordat één van zijn ouders bijna al zijn tenen heeft afgenepen. Als dit een vogel van mijzelf geweest was had ik geen bedenktijd nodig.
Het is hard maar dat hoort erbij als je met levende wezens bezig bent.

Groeten Meyer

Ik heb een gelijke ervaring met grijze roodstaarten, maar bij mij hadden ze aan een poot iets meer tenen.

Ik heb deze vogel weggegeven aan iemand die heel veel voor deze vogel doet. Het leven van deze vogel is mijnsinzien wel waardig, maar dit is puur omdat deze vogel heel veel aandacht krijgt. Mocht dit niet het geval zijn geweest denk ik dat dergelijke vogels veel te verduren krijgen doordat ze van de ene eigenaar naar de andere gaan.

Een volgende keer zou ik deze vogels ook afmaken. Dit omdat er al zoveel kneuzen zijn met spychische problemen. Je bespaart zo'n vogel een dierwaardig leven, maar wie ben ik om dat te beoordelen?

De reden dat deze jongen verminkt werden kwam door mijn man. Ik had een wildvang pop en een handtamme man. Maar doordat de pop lang in het nest zat kreeg de man aandachtsgebrek. Dit merkte ik al als de man het nestblok in keek.
De vogels hadden toen al veel ruzie.
Aangezien de man uit frustratie de pop niet meer voerde (de pop was dan verplicht zelf te eten) kreeg de man iets meer aandacht als ze uit het blok kwam.
Maar door ophoping van deze frustratie werd de man erg aggresief naar alles. Ook naar mij als verzorger. Hij reageerde dit af op de oorzaak van deze frustratie: de eieren en jongen. Het eerste wat hij deed als de pop het nest verliet was het afbijten van de poten van de jongen. Daarna bracht hij ze wel groot, want had hij wel weer wat te doen.

Een voorbeeld: je zou een handdoek kunnen ophangen, niet al te hoog, waarop de papegaai zonder problemen een buiklanding kan leren maken. Op soortgelijke manier zou je de bodem (uiteraard moet je dan uitgaan van huisvesting binnen) van een matras met beschermhoes kunnen voorzien om ook daar pijnloze landingen mogelijk te maken. etc. etc.

Er is vaak veel meer mogelijk dan men in eerste instantie denkt (zowel bij mensen als dieren).

P.S. Als iets dergelijks lukt, heeft de vogel al een veel vogelwaardiger leven dan gekortwiekte huiskamervogels.

Dit zie je toch niet in het echt gebeuren of wel?
Kun je beter de vogel een tuigje omdoen en aan een lamp hangen dan kan hij rondjes vliegen.
Nee dit zijn geen oplossingen maar waardeloze ideén.
De eigenaar van zo'n vogel moet dan goed met de vogel overweg kunnen en dat moet hij over tig jaren nog kunnen. Als zo'n vogel een nieuw baasje krijgt hoe gaat die dan met zo'n vogel om? Ik ben bang dat dit soort gehandicapte vogel van baas naar baas gaan.
Laat het zo ver niet komen.

P.S. Als iets dergelijks lukt
Je bent dus niet zeker of dit in werkelijkheid lukt. Jammer voor de vogel.

Groeten Meyer.

Er zijn vele ideeen mogelijk, sommigen zullen effectief zijn, andere niet.

Toch opmerkelijk dat je zonder iets te proberen al denkt te weten dat het niets wordt. Met die houding zou zowel de vogelhouderij als de geneeskunde nog net zover zijn als pakweg 2000 jaar geleden.

De enige zekerheid in het leven is de dood, dat geldt zowel voor gezonde, ongezonde als gehandicapte mensen en dieren.

Ik heb van al het kweken met zebravinken alleen nog deze behouden met een handicap aan de poot of poten. Het gaat van een vogel met een klompvoetje (geen tenen) tot een verlamde voetklomp met tenen tot een bijna horizontale poot (Grand Ecart) en daar alle variaties op. Deze vogels hebben een normaal leven : ze vliegen, ze kunnen op een stok zitten al zijn er duidelijke voorkeuren voor latten of volièreranden, ze baden, ze maken nest en sommige broeden zelfs. Ik weet dat het niet te vergelijken is met een grijze die toch een andere grijpmethode of -techniek heeft maar ik observeer toch wel dingen die me niet meteen doen kiezen voor het onmiddellijk inslapen van deze onfortuinelijke vogel.
Ik maak een vergelijking tussen twee verschillende vogels met een handicap in mijn volière : één is een zebravinkenpop (ze broedt regelmatig) en ze heeft aan één poot geen tenen. Ze gebruikt evenwel het uiteinde van de poot als steunpunt op de zitstokken.
Een andere vogel is een weverspop die ik gekocht heb en ze heeft (ik wist dat) aan één poot geen enkele teen en zelfs geen klomp. De poot hangt er dus als een verloren stokje bij. Ze leeft dus volledig op één poot.
Hier is een foto van één van mijn catharina's die niks mankeert. Als je goed kijkt hangt die met één teen aan die stok. 't Is niet rechtop en 't is maar voor even (enkele minuten toch) maar het geeft toch aan dat deze vogels erg lenig zijn. Dit manoeuver is trouwens gedaan uit puur plezier (tuinslangdouche).



Ik zou dus ook kiezen voor het afwachten en de poot met de teen als de leeftijd er naar vraagt stimuleren en ook kijken of die ene overblijvende teen grijpreflex heeft of volledig verlamd is. Mocht de vogel zo evolueren dat die een gezonde grijpreflex heeft met die ene teen en toch nog wat draagvlak heeft met de poot zonder tenen dan zou het dier misschien zelfs wel op stok kunnen zitten, misschien een platte stok maar toch.
Als die na enkele tijd nu niks op de poten steunt en met de buik constant op de bodem zit, dan zou ik het dier ook laten inslapen.
Ik hoop in elk geval voor het beste.

ik wil tot nu toe iedereen bedanken voor hun reacties en ik zal proberen om hier voor mijn eigen een beslissing tenemen wat goed is voor de vogel.
nogmaals bedankt iedereen !

Heb ik ook een vraag aan ervarene kwekers,
ik heb een mannetje en een vrouwtje grijze roodstaarten die ik zelf vorig jaar heb gekoppeld en de mannetje heeft de linke poot niet en een koppeltje (zo gekocht) met de vrouwtje zonder de rechte pootje...zullen die 2 koppeltjes eieren kunnen legen en kweken?
Elke antwoord is wilkomen.
bedankt en groetjes aan iedereen.

Ik denk dat het voor het mannetje moeilijk is het popje te betreden met maar 1 voetje.
Het lijkt me voor kweekvogels heel wat lastiger dan voor een vogel die in de huiskamer zit.

Een vogel met dergelijke afwijkingen kan in de huiskamer zich goed redden.
Ik heb een kennisje met een kaketoe waarvan beide voetjes moesten worden geamputeerd, doordat de eigenaar ervoor deze kapot had laten vriezen of zoiets.
Vogel redt zich prima en heeft een leuk leven.

Er is maar één manier om daar achter te komen Giorgioo.

Dat is door er een broedblok in te hangen.