De prijs van een vogel is wat een gek er voor geeft. En er zijn veel gekken met heel veel geld.
Ook is er de factor van prestige. Ik noem sommige soorten vogels prestige vogels. Hier in Engeland bijvoorbeeld zijn er veel meer Hyacintaras dan goudschouderparkieten. Met de waarde van 1 koppel Hyacinten kan je gerust alle goudschouders hier in Engeland kopen en heb je nog genoeg geld over om voliers te maken om de vogels in te zetten.
Dan heb je ook nog het probleem dat met zeldzame vogels dat er kwekers zijn die ofwel een pop of een man hebben en geen enkel van deze kwekers maakt een akkoord om samen koppels samen te stellen. Hierdoor blijven deze vogels ongepaard en gaan in verloop van tijd verloren voor de hobby. Ik noem dit keikoppen. Als je niet wil verkopen maak ten minste een akkoord om de vogels te paren en proberen nakweek te verkrijgen.

Ik vind dat de vogels zijn geld waard moet zijn dus wat krijg je voor welk geld.
Om te kweken moet je in mijn ogen wel verschillend bloed hebben.

het waard zijn hier bedoel ik mee, hoeveel plezier beleef je aan de vogels. Dit is voor vele mensen verschilllen. Kijk nou naar japanse nachtegalen. zeker een leuk vogeltje om te zien maar voor mij niet een vogel die 500 euro per koppel waard is. daar in tegen een amazone papegaai witvoorhoofd die tegenwoordig voor 500 a 600 euro te koop zijn per koppel vind ik dan wel weer de meuite waard. Ik heb pas op een show een blauwe gaai gezien en ook die zou in aanmerking komen bij mij om veel geld voor uit te geven waarom omdat ik het dat waard vind. en of de vogel nu zeldzaam is maakt mij dan wat minder uit.
Ik betaal omdat ik de vogel mooi vind niet omdat die zeldzaam is

groetjes egon

Ik ben benieuwd wanneer in dit draadje de term import gaat vallen,

mvg Frank

de waarde van een vogel is volgens mij,de prijs waarvoor ik wil verkopen en de prijs die de koper wil geven, dan zijn 2 mensen gelukkig
en de rest heeft er geen zaken mee hoe hoog het gedrag ook mag zijn.Ikdenk ook dat hier mensen schrijven oner inteelt zonder ervaring.
ik heb al 3 maal geprobeert en het is niets dan miserie, zwakke jongen of met een of andere handikap.Voor mijn part niet doen

ik vind dat een kweker van vogels die echt op het randje van uit sterfen staan niet meer naar de waarde moeten kijken maar moeten zorgen dat er kweek paren worden samen gesteld.
als ze dit niet willen omdat ze dan geld verliezen dan doe je het alleen voor het geld.
er zijn bij bepaalde dier soorten gewoon data banken waar je in contact wordt gebracht met andere houders om zo voor een gezond na geslacht te zorgen.
ik snap niet dat in de vogel wereld zo iets niet van de grond wil komen.
hoe zon dikke plaat heb je voor je kop als je goede kweek vogels verloren laat gaan gewoon uit eigen belang.
dit soort mensen hou je natuurlijk altijd maar ik vind het triest.

groet bert

@bert: de gemiddelde kweker is net een mens en heeft begrijpelijkerwijs meer op met wat in zijn voliere zit dan met het behoud van de soort. De een verzamelt postzegels of schilderijen, de ander vogels.

Het is een feit dat er veel soorten niet talrijk aanwezig zijn in de avicultuur en dat de kans groot is dat hier inteelt van komt.
Zou het dan niet nodig zijn dat er een groot stamboom komt voor alle vogels.
groeten,
corneel

Voor heel veel vogels zijn er al stamboeken en deze worden vaak beheerd door dierentuinen.
Wij hebben zelf een vrij zeldzame soort Garrulax en kunnen deze alleen maar via het stamboek ruilen, gewoon omdat er niets meer van deze vogels bij de liefhebbers zit.
De pest is alleen dat deze stamboeken voor het gebruik van hun zeldzame vogel vaak ALLE nakweek willen hebben.
Dus in mijn geval kon ik een man van onze soort in bruikleen krijgen en als er dan gekweekt werd dan moest ik alle jongen afstaan.
Wij zitten er natuurlijk niet op te wachten om onze met zorg gekweekte vogels zomaar af te geven dus misschien kunnen de stamboeken zich zelf dan wat anders opstellen, waardoor het voor mensen met zeldzame soorten wat aantrekkelijker wordt om eens in contact met de desbetreffende beheerder te treden, want volgens mij zijn er nog zat vogels onder de liefhebbers waar ze in dierentuinen nog een losse tegengeslacht van hebben zitten.
Uiteindelijk werd er voor ons een oplossing gevonden door een ruil in eigendom, waardoor de dierentuin eigenaar werd van een losse pop van ons en wij eigenaar van een tweede man waardoor wij uiteindelijk de beschikking hadden over 2-2 i.p.v. 1-3
Dus erg goed opgelost voor alle partijen en met name voor onze zeldzame Garrulaxen.
Ik wil er tevens bij vermelden dat ik in deze erg geholpen ben door de vogelmensen van BLIJDORP-ZOO en hoop dan ook dat ik bij ze aan kan kloppen als ik straks jongen heb want er moet dan wel onverwant gemaakt worden.
Maar...eerst maar eens kweken !

Gr Mart

De bedoeling van deze topic was om aan te geven hoe het naar mijn mening kan lopen met zeldzame vogelsoorten.

Je hebt een zeldzame soort, gewild en prijzig is vaak het gevolg hiervan en dus interressant om te houden en kweken.

Echter zoals bij de vorige reactie omschreven gaailijsters met zo weinig bloedlijnen loopt de weg naar mijn mening snel dood om de soort op een verantwoorde manier te kweken en in goede kwaliteit te behouden.

De eerste genereaties zullen van goede kwaliteit zijn en een hoge financiele waarde hebben, zodra er intensief gebruik wordt gemaakt van inteelt en te weinig paren zal de kwaliteit en levensvatbaarheid terug lopen.

Dan zal het bestand verloren zijn en zal van de overgebleven vogels die geen of amper jongen kunnen produceren de status veranderen van duur naar onverkoopbaar. Het einde van de vogelsoort in gevangenschap en veel frustraties onder de liefhebbers.

Hoe ver kun je gaan met inteelt? Twee, drie generaties met directe bloedverwanten?


Juist liefhebbers die graag iets zeldzaams uit nakweek aanschaffen die verkregen is uit inteelt kunnen in bovenstaande situatie terecht komen.

Een keer houdt het op, dan ontstaat er een letale reactie, geen levensvatbare jongen meer.

Wat is je eigen verantwoordelijkheid en mag je experimenteren met inteelt?


Ruud

quote

---

Een keer houdt het op, dan ontstaat er een letale reactie, geen levensvatbare jongen meer.

---

Zo werkt het niet helemaal. Een letale factor kán zich bij inteelt eerder manifesteren, maar betekent niet dat een kweeklijn hiermee doodloopt. Voorbeeld:

ll = gezonde vogel
Ll = vogel draagt letale factor
LL = vogel is niet levensvatbaar

De slechtst denkbare paring is dan Ll x Ll. Hieruit kun je verwachten:

25% ll = gezond
50% Ll = drager letale factor
25% LL = niet levensvatbaar.

Omdat de LL afsterven, kun je stellen dat van de levende jongen 2/3 de factor draagt en 1/3 gezond is. Het paradoxale hieraan is dus dat uit twee dragers 25% compleet gezonde vogels kunnen worden geboren.
In het slechtst denkbare scenario (voortdurend doorgezette inteelt) zullen steeds maximaal 25% van de jongen sterven. Een troost is dus: erger kan het niet worden.

Let op, hier is maar 1 factor belicht, terwijl er in de praktijk natuurlijk veel meer factoren een rol spelen (negatief, maar ook positief).

Mijn conclusie: als er geen andere partners voorhanden zijn, dan is inteelt een verantwoorde keuze.

Daarbij kun je toch zeggen dat Prodier het klasse heeft opgelost zo ?

gr

Henk

Sorry hoor Karel maar dit klopt naar mijn mening niet.

Bij de ondersoort van de Hawai Gans is men na ruim 50 jaar inteelt op dit moment op een dood spoor , bijna alle eieren hebben een letaal factor, zou jouw verhaal kloppen dan zou de uitkomst op 75% moeten uitkomen.

Dus op een bepaald moment houdt het op, hoe groter de kweekgroep des te langer blijft de soort bestaan.

Welk recht heeft men om met een vogelsoort te experimenteren?
En is aankoop van een koppel vogels die gekweekt zijn uit een combinatie van broer en zus omdat 25% maar letaal nu prima omdat de vogelsoort zeldzaam is en omdat er geen soortgenoten kunnen worden aangekocht nu opeens een goede rede om weer broer en zus aan elkaar te paren?

Met jouw verhaal kan men stellen; ach 25% is rotzooi en gaat toch dood, 25% zijn prima en de rest kan wat problemen geven bij de volgende generatie.

Is het dan zinvol om dit soort zeldzame vogels met deze middelen te willen kweken en is de hoge waarde wel gerechtvaardigd in deze situatie?


Ruud

Tja, dat kan voorkomen Ruud. Hier blijken dan helaas meerdere factoren mee te spelen, die (mogelijk in combinatie met andere) tot dit desastreuze resultaat leiden.

In andere gevallen zijn zeer kleine vogelpopulaties, ondanks inteelt (of dankzij?), in bepaalde gebieden uitgegroeid tot nieuwe gezonde groepen.

Je terughoudendheid wat betreft experimenteren begrijp ik goed, maar stel je het geval voor dat je beschikt over de laatste twee in gevangenschap gehouden vogels van een bepaalde soort. Helaas gaat het hiet om broer en zus. Je hebt de keuze:

A. Niet mee kweken, met als gevolg dat ze uiteindelijk van ouderdom sterven.
B. Wel mee kweken, met de kans dat de gehele stam uiteindelijk toch uitsterft.

Omdat B niet tot een slechter resultaat dan A leidt, kies ik voor B omdat er een kans bestaat dat het wél goed gaat.
Om je vraag te beantwoorden: Ja, ik zou dat experiment wel aangaan.

Maar hoe selecteer je naast letaal dan op kwaliteit en gezondheid.

Het kweken met behulp van inteelt beschrijf je als een recessieve vererving.

Met mutatiekweek worden wildkleur vogels ingeschakeld dmv van vreemde bloedlijnen om een zo sterk mogelijk en levensvatbaar resultaat te bereiken. Bij bevoorbeeld de gaailijsters is dit onmogelijk en zijn de vogels al half en volledig verwant aan elkaar.

Zoals jij het beschrijft zou met inteelt veel sneller resultaat bij een nieuwe mutatie de mutanten gekweekt kunnen worden.
Echter in de praktijk bleek al te vaak als men te snel bloedverwanten op elkaar zette de kwaliteit terug ging of kwamen er geen jongen groot, hoe meer bloedlijnen men inzette des te meer succes op lange temijn om mutanten te kweken en in leven te houden.

Je kweekt zelf ook met neushoorn vogels die redelijk zeldzaam, een vraag?

De nakweek die je kweekt en een koppel zijn. Zou je deze aan elkaar koppelen en er mee kweken?

Levert inteelt kwaliteitverlies op?

Hoeveel generaties zou je dit doen of laten doen bij verkoop?

Wanneer grijp je in en wat te doen bij kwaliteitsproblemen?

Wordt het inteelt verhaal dat het niet altijd verkeerd uitvalt misbruikt om van verwante zeldzame vogels af te komen?

Ruud

Ruud,


je vragen zijn niet zo in zijn algemeenheid te beantwoorden. Inteeld kan slecht zijn en is het ook vaak. Maar inteeld hoeft niet per definitie te leiden tot problemen.

Het nadeel van zeldzame vogels is dat je met een kleine genenpool werkt en dat er weinig variatie is. Dit leidt er ook toe dat je gedwongen bent om verwante vogels te koppelen en doordat verwante vogels een vergelijkbare genetische achtergrond hebben er een grotere kans is dat bepaalde recessieve eigenschappen naar voren komen. Dit kan zowel goed als slecht uitpakken, maar het is lastig om dit te voorspellen.

Je zou dus perfect voor generaties door kunnen kweken zonder dat er ook maar sprake is van problemen. Het kan ook fout gaan en er voor zorgen dat je een erg lage vruchtbaarheid hebt en dat je eigenlijk je populatie in gevangschap kwijt bent. Een voorbeeld van een populatie waar inteeld een groot probleem is is inderdaad de nene, maar er zijn ook voorbeelden van soorten waar het geen problemen oplevert bijvoorbeeld de chatham island robin, waar alle huidige vogels afstammen van 1 vrouwtje.

Over het algemeen beschouwt is het inderdaad veiliger als je werkt met een zo groot mogelijke diversiteit. Dit zorgt er ook voor dat een populatie in zijn geheel minder gevoelig is voor mogelijke ziektes (bijvoorbeeld de tumoren bij tasmaanse duivels).
Dus ja inteeld levert risico's op, maar je kan in mijn ogen niet per definitie zeggen dat inteeld slecht is. Daarnaast kan inteeld ook een rol spelen in het vastleggen van bepaalde wenselijke eigenschappen en dus positieve effecten hebben (dit hebben mensen vaak gedaan met veel van onze huisdieren rassen, maar ook bijvoorbeeld bij tentoonstellingsvogels).