dat word moeilijk Bas .
speeltjes ja hij kan beter een treintje kopen

heb zelf net wat palm bomen gekocht voor op het terraskosten 200 euro per stuk een vijftig hoog dus dat duurt even

Niet overdrijven jongens.....ze gebruiken gewoon een oud spechtennest....maar waar zijn die (inlandse!) spechten dan gebleven? Nou die hebben gewoon een ander nest gemaakt enne....Oh nee, daar zitten nu alweer halsbandparkieten of grote Alexanders in...ook begonnen als "speeltjes"!

Uitzetten van vogels in hun oorspronkelijke leefgebied is een lovenswaardig streven. Ook hebben de soorten die het lukt om zich aan te passen aan stadse omgevingen waarschijnlijk de meest kans om op de lange termijn te overleven.
Echter het is ook bekend dat er nogal wat tegenslagen en problemen te overwinnen zijn bij het weer uit zetten, zo blijkt uit ervaring met projecten in het land van herkomst waar ze bijvoorbeeld eerst in een grote voliere ter plaatse gehouden zijn, om ze vervolgens in dezelfde omgeving uit te zetten. Ook in de meest optimale situaties zijn de overlevingscijfers niet al te best (in sommige zelfs dramatisch).

Een klein beetje gezond verstand is voldoende om te bedenken dat de kans om vogels uit te zetten die in een totaal andere omgeving en klimaat hebben gezeten, betekent dat vogels nauwelijks een schijn van kans zullen hebben. De overlevingsstrategien en aanpassingen die zij hier hebben verworven zullen daar hoogstwaarschijnlijk geen enkel nut hebben, of zelfs contraproductief zijn! Je hoeft geen bioloog te zijn om te bedenken dat de kansen op success vele malen geringer zullen zijn dan wanneer deze vogels in een project in de gebieden van herkomst opgenomen zouden zijn. Als araproject serieus om gaat met zijn lovenswaardige intenties, dan zou hij dit zo spoedig mogelijk moeten bewerkstelligen.

Gelukkig gaat het nog maar om een enkel koppel dat hier rondvliegt, anders zou sprake zijn van een serieuse faunavervalsing en bedreiging voor inheemse soorten.

Hoezeer ik de intenties van araproject ook waardeer, het lijkt hier toch echt eerder om een uit de handgelopen hobby, dan om een professioneel conservatieproject te gaan. Maar liever dat het speeltje, of hobby op deze wijze uit de hand loopt, dan op een andere wijze, zoals vele malen vaker gebeurd: papegaaien opgepropt in kleine hokjes of zogenaamde 'volieres' van uiterst bedenkelijke minimale afmetingen (in verhouding tot de soort) door (de vele ?!) zogenaamde liefhebbers die totaal niet geinteresseerd zijn in het voortbestaan van de soort in het wild en het importverbod geheel afwijzen. Misschien (hopelijk) heb ik het mis, maar dit laatste zie ik maar al te vaak terug in de houding van velen, inclusief bonden en vogelbladen. Daarbij vergeleken is dit speeltje van araproject, toch van veel betere aard.

Beste Johanblok.
Geef je helemaal gelijk wat het betreft van het houden van vogels in (veel)te kleine verblijven is echt niet van deze tijd ,maar het zogenaamde studieobject heeft ook niet veel zin ,en zo als al is aangegeven door ander posten, is dit een dood lopende weg ,als je goed doet doe het in land van herkomst, wat met andere projecten lukt met wisselent resultaat, ja vind zulke bedreigde soorten toch niet verantwoord om ze bloot testellen aan de gevaren ,je ziet wat het oplevert tot nu (niets)maar geloof dat araproject wel met vogels begaan is

Ik denk wel dat we als liefhebbers een bepaalde opvatting mogen hebben met betrekking tot het ara-projekt, voor- en tegenstanders hebben hun punten.

Echter ik denk ook dat we moeten inzien dat we met z'n allen in een glazen huis wonen en dat stenen gooien dan niet erg verstandig is.

Voor de buitenstaanders zijn we immers een pot nat.

Welk nut heeft een ara-projekt dan wel, wellicht meer dan we denken. Welke planten etc. gebruiken ze als voedsel, en kan de liefhebber er iets van opsteken? etc.

Wat is hun gedrag tov van soorten die kleiner worden gehouden, zijn er verschillen voor- nadelige, kunnen we deze ten goede benutten.
En zo kan ik er misschien nog wel wat bedenken.

Er zijn meer aspecten als fauna vervalsing, ik zie het in elke geval niet komen tot een grote kolonie van ara's in Nederland.

We hoeven ons niet druk te maken, alleen proberen wat op te steken van zo'n projekt.
Gert

Ik merk dat de Ara’s nogal wat losmaken bij jullie. Ik zal op de meer serieuze punten van deze discussie een nadere verklaring geven.

Allereerst wordt er opgemerkt dat de Ara’s hier niet horen en dat dit faunavervalsing is en dat dit dus zelfs verboden is. Daarmee kan ik het grotendeels eens zijn. Echter, wij, Araproject, hebben deze papegaaien niet laten vliegen. Wij bestuderen ze slechts. Wij vinden onze observaties interessant en zo ook de vele duizenden bezoekers van onze websites.

Het succes van de ara’s is niet enkel af te lezen aan de hoeveelheid nakomelingen die zij produceren. Voor ons is het meer interessant om te zien wat we kunnen verwachten van het aanpassingvermogen van een papegaaiachtige zoals deze geelvleugel ara’s. Bij herintroductie is bijvoorbeeld van belang om te weten waaraan het nieuwe habitat allemaal aan moet voldoen. De Nederlandse ara’s tonen aan dat niet enkel ongerept oerwoud een potentieel thuis kan vormen maar dat ook verstoorde omgevingen zoals een stad een productief habitat kunnen vormen.

Er word opgemerkt dat de ara’s worden bijgevoerd. Dat is zo. Maar naar 3 jaar observatie ben ik er van overtuigd dat als de vogels echt gedwongen werden zelfstandig de winter door te komen ze dat ook zouden kunnen. Zo worden er in de winter door de Ara’s dennezaden gegeten. Buiten Januari en februari zijn de ara’s zo goed als zelfvoorzienend, al zullen ze zich laten bijvoeden als hen dat uitkomt.

Grappig vond ik de opmerking over de kleiwand. Uit onze observaties blijkt dat de ara’s van Araproject ook klei eten. En dood hout. Gedragingen die alleen via indirecte waarnemingen van de kropinhoud van jonge ara’s kunnen worden gedaan in Zuid-Amerika (Donald Brightsmith). Door de toegankelijkheid van deze ara’s kunnen ze in het broedseizoen vrijwel de gehele dag gevolgd worden en kan er veel worden geleerd over wanneer en waarom klei en hout gegeten word. Een groot voordeel ten opzichte van werk in het regenwoud. Waar mijn ervaring leert dat je geluk hebt papegaaien te kunnen zien. Laat staan gedetailleerde gedragobservaties te kunnen doen.

Over inteelt en het gevaar van het overdragen van ziektes. Inderdaad kunnen er bij het uitwisselen van jongen papegaaien ziektes worden ingesleept. Die risico’s zijn te beperken door goed te testen en een degelijk quarantaine beleid. Voor wie 100% zekerheid wil, moet niet met levende have willen werken.

Over het eigendom. Er is vorig jaar aangifte gedaan bij de politie. Die heeft de aangifte gewoon in behandeling genomen. Er zijn op dit forum inderdaad vraagtekens bij gezet. Dat heb ik toen laten uitzoeken en volgens het ministerie zijn de ara’s gewoon in eigendom. Bij de weduwe en als die komt te vallen bij staatsbosbeheer, welke eigenaar is van de grond waar de ara’s zich op bevinden.

Ik heb zelf moeten constateren dat de jongen telkenmale werden gestolen. Dit is me door avicultuur kringen in de buurt ook bevestigt. Als de ara’s die 18 jaar gewoon met rust waren gelaten hadden we nu een heel andere discussie gehad. De camera bewaking moet de vogels een eerlijke kans geven.

Er worden zorgen geuit dat papegaaiachtige spechten zouden verdrijven. Daar is verschillende keren onderzoek naar gedaan. Telkens blijkt dat er geen effect op de autochtone vogelstand kan worden gevonden. Sterker nog. Mensen vinden het zo leuk om parkieten in hun achtertuin te verwelkomen dat ze flink worden bijgevoerd. Daar profiteren niet alleen de Halsbandparkieten van maar ook zeker de inheems avifauna. Ik zie dan ook regelmatig spechten en halsbandparkieten gezamenlijk op een voedertafel. Ook voor wat betreft de nesten is er geen aanleiding tot zorg. Lees daarover meer hier: http://www.papegaai-ara.nl/2006/12/16/inheemse-avifauna-niet-veel-te-duchten-van-halsbandparkiet/

Johan haalt een belangrijk punt aan. Waaraan moeten papegaaiachtigen voldoen om een introductie te doen slagen? Die vragen worden ten dele beantwoord met onze observaties. Verder zijn er de laatse jaren enkele zeer succesvole reintroducties geweest. Die leren dat juist vogels die meerdere generaties in gevangenschap hebben doorgebracht niet erg geschikt zijn. Juist vogels die hebben leren omgaan met het predatoren, weten hoe ze natuurlijke voedselbronnen kunnen benutten en in staat zijn flinke afstanden af te leggen hebben een grotere kans van slagen. Zogenaamde soft releases, waarbij de uitgezette vogels enkele weken tot jaren kunnen terugvallen op voedslesteun van de mensen zijn dan erg succesvol. Mocht de groep ara’s in Nederland de kans krijgen uit te groeien dan zijn ze zeer geschikt voor een herintroductieproject.

Ik begrijp dat mensen zo hun bedenkingen hebben bij ons project en onze plannen. Wat de waarde er van is zal de toekomst uitmaken. Ik heb er zelf veel van geleerd.

Ik hoop dat deze twee ara’s nu verder met rust gelaten zullen worden.

Ik weet dat het om een totaal andere vogelgroep gaat, maar in hoeverre wordt gebruik gemaakt van de kennis die er is onder valkeniers. (Waarbij vogels die in "gevangenschap" zijn gehouden weer in het wild worden vrijgelaten na een of meerdere jachtseizoenen). Het is een situatie die lastig te vergelijken is maar het lijkt me toch dat er lessen te leren zijn?

denk dat ieder van dit forum niets liever wil dan dat ze met rust worden gelaten, zelf vind ik het prachtig als ik in Amsterdam bij mijn vriendin op het balkon zit en er vliegt weer een 10 tal halsbanden langs ,zo mooi om te zien en te horen, maar ben een aantal keren in Manou geweest en daar dus wel degenlijk diverse papegaaien gezien, waaronder geelvleugels, het is dus wel mogenlijk ,en mijn eigen aten ook rot houd en bepaalde grond soorten als je dat maar verstrekt ,maar blijf bij mijn persoonlijk stand punt dat het beter was dat ze op een andere manier zich konden voortplanten, er zijn genoeg voorbeelden dat het toch lukt na generaties in beschermt milieu ,verder sucses en beschouws ze niet als een speeltje

Er wordt door mensen die papegaaien vrij laten vliegen als verrijking veel gebruik gemaakt van technieken geleerd van valkeniers.

quote

---

Over het eigendom. Er is vorig jaar aangifte gedaan bij de politie. Die heeft de aangifte gewoon in behandeling genomen. Er zijn op dit forum inderdaad vraagtekens bij gezet. Dat heb ik toen laten uitzoeken en volgens het ministerie zijn de ara’s gewoon in eigendom. Bij de weduwe en als die komt te vallen bij staatsbosbeheer, welke eigenaar is van de grond waar de ara’s zich op bevinden.

---

Ik gun het je van harte, maar dit kan niet juist zijn.
De politie heeft de aangifte opgenomen, uitgaande van het eigendom van de weduwe. Dit is juist, maar tegelijkertijd hadden zij (formeel) de weduwe moeten sommeren de oudervogels terug te vangen. Staatsbosbeheer is dan ook wettelijk verplicht haar doorgang te verschaffen teneinde haar eigendom terug te kunnen vangen om daarmee haar overtreding tegen de flora- en faunawet op te heffen.
Staatsbosbeheer op haar beurt mag een dergelijke overtreding niet dulden en dient, als de weduwe dat niet zelf doet of laat doen, de vogels uit haar gebied te vangen. Zonodig kunnen ze door een boswachter van Staatsbosbeheer worden afgeschoten .

Het ministerie geeft haar mening over een zaak waar ze niet over gaat en waarvan ze blijkbaar ook niet alle feiten kent. Immers, zij kan geen ontheffing verlenen. De eerste verantwoording daarvoor ligt bij de provincie en die zal zeker geen ontheffing verlenen.

Maar wees gerust. In de praktijk echter zal het zo'n vaart niet lopen, tenzij iemand aangifte doet van geleden schade door de ara's. Dan moeten ze wel ingrijpen en is het afgelopen met het project.

De wet is erg onduidelijk en er is eigenlijk geen president voor deze situatie. Dit is wat het ministerie mij vertelde. Daar zijn ze enige weken me bezig geweest om dat uit te zoeken.

Staatsbosbeheer kan denk ik niet wegkomen met het afschieten van een CITES 1 vogel. Ik maak me weinig zorgen. Contacten met staatsbosbeheer zijn overigens prima.

Ik denk ook niet dat je zorgen hoeft te maken, maar de argumentatie klopt helaas niet.

Zoals het ministerie ook aangeeft is er geen precedent en tegelijkertijd wil men ook geen precedent scheppen voor jouw project. Op zich is dat ook logisch omdat men niet zomaar de wet opzij kan zetten.

Wat het afschieten van een cites I vogel moet ik je ook teleurstellen. Hoe belachelijk het ook klinkt: als men dat recht heeft, dan beschermt de cites-status de vogel niet. Cites betekent namelijk niet dat de vogel daarmee een onbeperkt beschermde status heeft, maar ziet slechts op de handel in diersoorten.

Maar goed, dat is allemaal de formele kant van de zaak. De vogel-inhoudelijke kant is natuurlijk voor ons vogelliefhebbers veel interessanter

Ik kan mij nog vaag een zaak herinneren van een aantal jaar geleden. Hierbij was er ook al sprake van losvliegende ara's.
Er waren toen nog al wat bezwaren en de eigenaar weigerde de dieren terug te vangen.
Uiteindelijk heeft toen de rechter besloten dat de vogel afgeschoten mochten worden.
Hier is toendertijd een behoorlijke ophef over geweest waardoor ik twijfel aan de uitspraak dat er geen president zou zijn.

Ik kan er jammer genoeg niet meer opkomen in welke plaats dit was maar het was 100% zeker in Nederland

Dit was ook rond Haarlem, het ging om dezelfde Ara's, er vloog eerst een flinke groep rond. De kersenkwekers in Driehuis en Santpoort waren niet zo blij met ze.