Hallo!

Sinds een tijdje hebben mijn vriend en ik een Agapornis man.
Ik heb hem via mijn werk bij een verpleegtehuis. Hij was daar ooit van een bewoner geweest, maar die is al een tijdje overleden en het vogeltje stond een beetje te vereenzamen in de gezamelijke ´huiskamer´ daar. In diezelfde ruimte staat ook een valkparkiet en dat beestje was altijd veel socialer (en leuker voor de bewoners), terwijl de agapornis al een té nieuwsgierige bewoonster in haar neus had gebeten.
Ik ving op een dag op dat ze een nieuw thuis aan het zoeken waren voor de agapornis.
Omdat ik het een schitterend vogeltje vond (het is een agapornis personata) en mijn vriend thuis vroeger ook een agapornis had, besloten we dat wij hem wel een goed nieuw thuis willen geven.
Volgens de dame van de activiteitenbegeleiding die hem al die tijd verzorgde, is de vogel ongeveer 3 jaar oud. Verder wist ze er eigenlijk niet veel van, behalve dat hij niet tam is.

Hij staat nu bij ons thuis in een kooi en dat gaat prima. Ik vermoed dat hij ooit van een man geweest is, want terwijl hij bij mij in mijn vingers bijt zodra ik ze bij de kooi houd, was het bij mijn vriend liefde op het eerste gezicht. Zodra mijn vriend bij de kooi staat, maakt de vogel ´liefkozende´ geluidjes, en doet allerlei dansjes (waarbij hij ook een soort ´kokhalsbewegingen´ maakt. hahaha over liefdeuitingen gesproken....).
Het valt mij over het algemeen op dat hij tegen mannen veel zachtaardiger is.

Ik las al ergens dat als een agapornis al een paar jaar oud is, het erg moeilijk is om hem nog tam te krijgen, dus ik vrees dat we dat maar een soort van moeten accepteren. Al laten we hem wel al los vliegen door de kamer ´s avonds om hem een beetje vrijheid te schenken,
(ik heb vogels in kooitjes eigenlijk altijd al zielig gevonden...) en dan gaat hij tegenwoordig al gewoon op je hoofd zitten.

Nu lijkt het alsof Piet (want zo heet hij volgens mij het verpleegtehuis en zo hebben we het maar gelaten), nogal een oversekst mannetje is.
Ik zie hem eigenlijk dagelijks ´rijden´ op zijn zitstokje en dat gaat dan altijd een flink tijdje door.
Ik begin het eigenlijk steeds zieliger te vinden. Hij zit daar maar alleen in dat kooitje en ondanks dat hij aandacht van ons krijgt, is hij toch een beetje eenzaam vrees ik. Hij heeft een spiegeltje hangen in het hok en dat is eigenlijk ´z´n maatje´. Hij maakt er dansjes voor en zit er tegenaan te slapen.
Maar verder is het een vent die eigenlijk elke dag wel ´rijdt´ op zijn stokje.
Ik dacht eerst dat hij misschien jeuk had (wormen ofzo...) maar ik heb geen flauw idee waar dat van zou kunnen komen. Bovendien had ik verwacht dat hij zich dan ook wel een beetje zou plukken daar.

Mijn vraag: Wat kan ik aan dat oversekste (?) gedrag van hem doen, want hij gaat maar door ermee, en wat kan ik doen om zijn kooitjesbestaan wat te veraangenamen voor hem en zijn eenzaamheid wat weg te nemen.
Is het trouwens geen ´afwijkend gedrag´? Je ziet wel eens dat dieren die zich vervelen raar gedrag gaan vertonen. B.v. dieren in een dierentuin die eeuwig hetzelfde rondje lopen o.i.d.
Ik heb wel eens gedacht: misschien moet ik maar iemand zoeken voor hem die een grote voilere heeft waar hij lekker rond kan vliegen en vriendjes kan maken ^_^ maar ik lees nu allemaal verhalen dat agaporniden ook agressief kunnen zijn naar andere vogels.

Wie helpt mij en Piet?

Hoi Marjolein,

Leuk en uitgebreid verhaal. Ik vind dat je aardig in de buurt zit als het gaat om je beredeneringen.
Alle kromsnavels zijn sociale vogels en hebben veel aandacht nodig. Als een papegaai alleen gehuisvest wordt en bedoeld is om tam te maken gaat hij de mens als partner zien. Net zoals bij jouw vriend.
Als de vogel op je hoofd land wil dat zeggen dat hij wel degelijk tam is. Een vogel die nooit tam is gemaakt heeft een terughoudende houding naar mensen toe.
Het rijden op zijn stokje is zowel sexuele drift als stereotype gedrag. Door verveling gaat het dier op zoek naar een bezigheid. De een gaat rondjes klimmen in zijn hok (zoals jij beschrijft in de dierentuin), de ander gaat zichzelf plukken en weer een ander vermaakt zich met zijn zitstok. Op zich mag je blij zijn dat hij zichzelf niet verminkt.
Als je de vogel wilt helpen zou ik adviseren een tweede vogel er bij te kopen. Zo hebben ze op de momenten dat jullie er niet zijn elkaar.
Het spiegeltje is ook een vorm van bezigheid. Sommige mensen adviseren een spiegel in de kooi zodat de vogel wat te kijken heeft, andere raden het juist af omdat de vogel er erg aggresief op kan reageren. Voor beide adviezen is wat te zeggen.

Vereenzaming van tamme vogels en tamme dieren op zich veroorzaakt veel gedragsproblemen bij dieren. Probeer door een tweede vogel er bij te nemen de vogel zich weer vogel laten voelen.

Ps. ga naar een goede kweker in de buurt, deze kan ook bepalen of jouw vogel wel degelijk een mannetje is, zodat je er een dier van het andere geslacht bij kan kopen.

Ik denk dat je er goed aan doet om voor deze vogel een vrouwtje te zoeken. Wel van het zelfde soort de personata en ongeveer dezelfde leeftijd.
Op deze manier kan hij zijn frustraties krijgt omdat hij dan een partner heeft.

Ik zal mijn vriend vertellen dat de vogel hem als partner ziet hihihi
En inderdaad; als hij op je hoofd landt, zoekt hij wel degelijk gezelschap. Je moet alleen echt niet met je hand bij hem in de buurt komen. Ook niet als hij op je hoofd zit, want dan kun je een knauw verwachten.
Het leuke is als je hem los laat vliegen; hij is zo verrekte nieuwsgierig. Hij wil alles zien wat je doet en blijft altijd wel een beetje bij je in de buurt. Als ik in de keuken ben, gaat hij op een keukenkastje zitten, als ik achter de pc zit, gaat hij op een deurtje van de computerkast zitten. Hij vindt alles interessant!

Wat me ook aan hem opvalt; (ook al vindt hij me niet lief) als ik even de kamer uit ben, lijkt het wel of hij me roept. Zodra hij merkt dat hij even alleen gelaten wordt, begint hij te roepen.

Natuurlijk zijn de dingen die ik vertel voor jullie als vogelexperts gesneden koek, maar voor mij als groentje is het nog allemaal nieuw en ik vind het leuk om zijn gedrag te bestuderen en te proberen te verklaren.

We mogen inderdaad blij zijn dat hij zich niet kaalplukt. Ik heb al vaak gehad dat ik langs een bejaardetehuis liep (met alle respect) en daar achter het raam een schrijnend geval zag van papegaai die zich uit frustratie kaalgeplukt had.

Als het voor de vogel beter is dan zou ik best een vriendje voor hem erbij willen nemen (al kan ik daar natuurlijk niet alleen over beslissen). Het geeft niet echt als wij daardoor minder aandacht van hem krijgen. Tenslotte hebben wij ook al andere huisdieren (tamme ratten) die het heerlijk vinden om aandacht te krijgen en geknuffeld te worden.

Wat voor vogel zou dat dan moeten zijn? Ook gewoon een agapornis? Maakt het nog uit wat voor soort?

Kun je wel zomaar een andere vogel erbij zetten dan? Bij ratten is het zo dat een jong vaak wel makkelijk geaccepteerd wordt. Is dat bij vogels ook zo? Of maakt leeftijd niet zoveel uit?

Wat betreft het spiegeltje...tja..de ene keer zit hij er poeslief tegen te doen en de andere keer zit hij er tegenaan te beuken. Daar kan je inderdaad ook niet veel over zeggen...

De agapornis van de ouders van mijn vriend, ´knipt´ vaak strookjes van papier en stopt deze tussen haar veren. Deze agapornis komt bij een kweker vandaan en zou een vrouwtje (pop heet dat toch?) moeten zijn.
Ik las in een ander topic dat dit gezien kan worden als een soort nesteldrang.
Onze Piet doet dat totaal niet. Is het ´tussendeverenstop´gedrag iets wat typisch voor poppen is? Dat zou dan een aanwijzing kunnen zijn dat Piet vermoedelijk toch echt een mannetje is.

Overigens....een dier van het andere geslacht erbij??? Zitten we dan niet over een tijdje met allemaal jonge vogeltjes?
Je moest bij het aanmeldformulier van dit forum aangeven of je hobbykweker bent of handelaar, maar ik ben geen van 2en. Ik heb gewoon een vogeltje en wil daar zo goed mogelijk voor zorgen. Een nestje lijkt me geen goed idee.
Moet het gezelschap echt van het andere geslacht zijn? Ik weet dat ze ´Loverbirds´ genoemd worden, maar ik heb niet genoeg ervaring met agaporniden (zowiezo met vogels...) om voor nestjes te gaan zorgen.

Bedankt trouwens voor je reactie!! Ik maakte mij toch wel een beetje zorgen om Piet. (ik was ook wel bij een dierenwinkel wezen informeren, maar krijg het idee dat ze er daar ook geen verstand van hebben )

Als het echt een mannetjes personata is kun je er ook heel goed een ander mannetje bij zetten, liefst ook een personata. Mannetjes-agapornissen gaan bijna altijd prima met elkaar om.

Klein probleempje is alleen dat ze in dierenwinkels niet vaak met zekerheid het geslacht kunnen bepalen, o.a. omdat ze bijna altijd erg jonge vogels verkopen.
Een kweker vind je via je lokale vogelvereniging en die kan je vast wel aan een nieuw mannetje helpen.
Succes met een oplossing zoeken en veel plezier met (straks) je vogeltjes.

Hoi Marjolein

Welkom op het forum .
De agapornis van je schoonouders is dan een Roseicollis , deze stopt nest materiaal tussen haar veertjes ( pop )
Een Personata doet dat niet .

Een andere vogel bijzetten is een goed idee , maar doe dit niet klakkeloos .
Verander de inrichting van je kooi, zodat het voor beide vogels "nieuw"is .
Anders kan je territoriaal gedrag krijgen van Piet.

Mijn eerste Agapornis ( ook een Personata) vertoonde ook dat gedrag van stokje rijden , zij was trouwens een pop en meestal als ze dit deed , dan volgde er 1 ei
Toen ik haar een maatje gaf was het rij gedrag afgelopen .

Ik zou je dan ook aanraden om een maatje voor Piet te zoeken .

Het roepen wat Piet doet herken ik ook ( van mijn tamme agapornis ).
Hij roept je omdat hij gezelschap wil

Groetjes Hannie

Misschien dat ik dan het beste maar een vriendje voor Piet kan zoeken. Een nestje lijkt me best leuk, maar weet niet of ik dat onder controle zou kunnen houden. En ben ook bang dat ik mijn jonge vogeltjes niet kwijtraak.

De agapornis van mijn schoonouders is inderdaad een Roseicollis (Groen met een rood koppie toch?)

quote

---

Het roepen wat Piet doet herken ik ook ( van mijn tamme agapornis ).
Hij roept je omdat hij gezelschap wil

---

Het is fijn om te horen dat Piet (ondanks dat hij mij niet zo lief vind) toch nog gezelschap van me wil

Bedankt trouwens voor al jullie tips en adviezen! Het helpt mij enorm om Piet inderdaad een beter thuis te geven dan hij eerst had.

Als er trouwens nog mensen zijn die een mooie kooi voor Piet en zijn toekomstige maatje weten (ik hoorde net dat de kooi die ik nu heb eigenlijk een beetje te klein is) dan houd ik mij warm aanbevolen (mits hij natuurlijk betaalbaar is! Ik ben een arme student hahaha )

Ik woon trouwens in Arnhem. Zijn er mensen die weten waar ik daar (of in de buurt) een goede kweker kan vinden? Of die een vriendje voor Piet weten?

Dit is trouwens Piet:

Ik lees net mijn eigen stukje even door en zie dat ik nogal vaak ´trouwens´ heb gebruikt. Hahaha

Inderdaad trouwens, maar dat geeft trouwens niet hier op vogelarena!

De secretaris van het district Gelderland kan je telefoonnummers geven van vogelvereniging bij jou in de buurt, zo vind je vast een goede kweker.
Secretaris
T.J.H.Koenen,
Viaductweg 5
5314 LK Bruchem
tel/fax 0418-643107
ton.koenen@tele2.nl

Groeten trouwens, Ton.

Ik heb het er gisteren met mijn vriend over gehad en hij wil geen vogel erbij Hij vindt dat we wel genoeg beesten hebben... (we hebben ook 4 tamme ratten)
Het ziet er dus naar uit dat we toch een nieuwe eigenaar voor Piet moeten gaan zoeken. Iemand die een voilere heeft o.i.d. In iedergeval iemand bij wie hij vriendjes kan maken.
Persoonlijk had ik liever een vriendje voor Piet erbij gezocht, want ondanks dat het niet zo´n vriendlijk vogeltje is, is het inmiddels wel echt ´ons´ vogeltje geworden en hoort hij er helemaal bij.
Ik kan daar echter niet in mijn eentje over beslissen.
Het gaat er uiteindelijk om wat het beste is voor Piet. Toen ik hem bij dat zorgcentrum weghaalde, heb ik dat gedaan met de belofte dat ik hem een beter thuis zou geven en dat zal ik ook doen. Als dat dan niet bij ons kan, dan maar bij een ander.
Maar ik zou het wel heel jammer vinden...
Mijn vriend twijfelt nog wel een klein beetje, want hij vindt het toch jammer als Piet wegmoet, maar hij houdt zich voor dat het beter is als hij bij iemand anders is met meerdere vogeltjes.

Ik heb hem overigens wel dit hele topic laten lezen.

Wellicht dat er een oplosing is gevonden voor Piet:

Mijn schoonouders hebben ook een agapornis (welliswaar een Agapornis Rosselcolli) en die zit ook alleen.
Zou het een optie zijn deze 2 aan elkaar te introduceren (desnoods eerst de twee kooien een tijd naast elkaar zodat ze aan elkaars gezelschap kunnen wennen)

De Agapornis Rosselcolli is een pop en als het goed is een jaar of 9 oud (er zit dus wel wat verschil tussen aangezien van Piet vermoed wordt dat hij 3 jaar is)

Zou het kunnen werken tussen die twee, of moet er voor Piet echt een Personata partner gezocht worden?

Verder zijn er nog een paar dingetjes die me dwars zitten: (mocht het inderdaad mogelijk zijn)
- de Agapornis Rosselcolli pop (Zazu heet ze) legde altijd eitjes op de bodem van de kooi (aangezien ze geen broedhokje had)
Ik heb gehoord van iemand op het forum dat het leggen van eitjes normaalgesproken een beetje te reguleren is door het broedhokje (ben even de naam ervoor kwijt) zo nu en dan weg te halen. Kan het zijn dat -vanwege de gewoonte zomaar de eitjes op de bodem te leggen- het broedgedrag van Zazu niet te reguleren is?
- Hoeveel eitjes leggen ze per keer voor een nestje? (Zazu legde er in haar kooi meestal 1, heel soms 2)
- Piet is natuurlijk een andere soort. Krijg je dan geen hele rare bastaardvogeltjes?

Misschien wat rare vragen allemaal, maar ik heb er nog niet zoveel verstand van als de meesten van jullie

Is er niemand die ons een antwoord kan geven?

Hallo Marjolein,

Op zich kan dat wel een goede combinatie worden. Als je enkel de twee vogels bij elkaar wilt zetten zodat ze met elkaar wat gezelschap hebben, dan kan het wel.

Je moet er dan niet mee willen kweken. Ik weet zo eens niet zeker of het kan, van die bastaarden, ik dacht het wel. Maar goed, eigenlijk heb je er niet veel aan. Je kan natuurlijk de eventuele eitjes die komen gewoon weghalen, net zoals dat nu al gebeurd.

Normaal leggen agaporniden 4 a 6 eitjes. Op het moment dat ze geen broedblok (of nestkast) hebben, dan kan het heel wisselend zijn, meetsal blijft het dan bij een paar eitjes, net zoals bij Zazu nu.

Als je besluit ze bij elkaar te zetten, dan is het inderdaad een goed idee om eerst de kooien bij elkaar te zetten, zodat ze kunnen "wennen". Je kan dan zelf ook wel zien of het een beetje klikt tussen de twee. wanneer je het idee hebt dat ze goed gewend zijn (na enkele weken), dan kun je ze bij elkaar plaatsen.

Houdt er rekening mee dat je de dominanste vogel van de twee (als er daar 1 van is tenminste), uit zijn kooi haalt en bij de ander inzet. Eventueel later kun je ze weer in de nadere kooi plaatsen met zijn tweetjes. Ook kun je de eerste dag wat extra afleiding in de kooi zetten, dus wat wilgentakken waar ze mooi mee bezig kunnen zijn.

De eerste dag is het wel aan te raden dat ze goed in de gaten houden worden. Mocht ze elkaar echterna zitten, en dit niet snel ophouden, dan moeten ze weer uit elkaar, en dan gaat het waarschijnlijk niet lukken.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Groeten
Jan

hoi hoi

Je kunt dan indd wel bastaardjes krijgen. Deze jongen kunnen dan zelf geen jongen meer krijgen.

Wat je ook nog kan doen als je ze bij elkaar wil gaan zetten is de kooi veranderen, de speeltjes anders hangen of nog beter nieuwe speeltjes. Dan is het voor bijde vogels een nieuwe kooi en hebben ze nog geen terratorium die ze hoeven te verdedigen

Groetjes erika

Ja het is inderdaad de bedoeling om ze bij elkaar te zetten zodat beide vogels wat gezelschap hebben en niet de bedoeling om ermee te gaan kweken.

Ik vraag me echter wel af:
De eitjes weghalen? Ik heb net geleerd dat je ze juist een tijd moet laten liggen, zodat de pop niet van slag raakt. Hoe moet dat dan aangepakt worden?
Dus: geen jongen willen, maar niet de pop stimuleren telkens nieuwe te leggen door ze steeds weg te halen.
Moet ik er dan een nep eitje voor in de plaats leggen en die dan na een bepaalde tijd (25 dagen toch?) weghalen?

Overigens; mochten er toch jonge vogeltjes komen. Wat kan ik daar dan van verwachten? Ik neem aan dat ik die dan nooit kwijt zal raken, want niemand wil een bastaardvogeltje...
Zaak dus om een nestje absoluut te vermijden?

Bedankt voor de reacties trouwens!!