Ik kan daar wel in komen. Ik denk dat in een beperkte ruimte en een gering aantal vogels, die ene vogel (of vogels) die volgens vogelnormen uit de boot valt, het onderspit moet delven.
Is er daarentegen een groot draagvlak van diverse soorten en diverse jongen op stok gepaard met redelijke ruimte en wegvluchtroutes dan is de schade van dat zogenaamd plukken zeer beperkt, ook voor de zwaksten. Dan begint het te lijken op sociaal verkeer : blauwkopfazant die meer dan één keer een jonge zebravink 'vlooit' en deze laat het zich welgevallen.
Als de groenling veertjes plukt van jonge zebravinken en van andere vogels, dan vraag ik me af welke substantie hij mist. Het is een tijdelijk gebeuren. Mijn diamantduifjespop had enkele kale plekjes op het hoofd omdat ze onder druk stond van één van haar jongen. Ik heb te lang gewacht om ze weg te vangen. Na wegvang heeft ze zich snel herstelt. Mijn oude bejaarde kanarieman daarentegen wordt door iedereen in vrede gelaten. Ik probeer een patroon te vinden maar vermoed dat het heel complex is. Wat wij waarnemen is waarschijnlijk zeer oppervlakkig.
Dit zal me nog een hele tijd bezig houden.
Christine.

Sorry, maar zo simpel als de heer Lievens het stelt is het toch echt niet. Kale koppen komen niet alleen voor bij oude en versleten Goulds, soms is het de ene en dan weer de andere, dus het ligt ook niet eraan dat de ene Gould dominanter zou zijn dan de andere (dat zijn trouwens meestal de roodkoppen, zie http://www.savethegouldian.org/science/reds.htm). Daarbij zijn Goulds, bij voldoende ruimte pp, heel vredelievende vogels en waarom zouden ze alleen tijdens een bepaalde periode veren pikken terwijl de rest van de tijd er niks aan de hand is. Wat het dan wel is? Degeneratie? een hormonale kwestie, voortkomend uit onvoldoende zonlicht of onvolledige voeding??? moeilijk vast te stellen.

quote

---

....
Kale koppen komen niet alleen voor bij oude en versleten Goulds
....

---

idd correct G.
Evenzeer correct als vaststelling is dat je de analyse waar je naar verwijst niet hebt gelezen maar jezelf "beperkt hebt" tot het inleidende fragment dat hierboven werd afgedrukt. Bovendien rijst bij mij het vermoeden grenzend aan zekerheid dat u mijn vader niet kent. Anders zou u weten dat bij hem niets "simpel" is .

Hierna ter illustratie een volgende fragmentje. Voor de eigenlijke analyse met conclusies gaat men naar
www.natuurgould.be
en vervolgens naar "Bibliotheek"

(2e en laatste fragment uit de drieledige boekenreeks: "Gouden Gouldjes III", "Consultatie voor Gevorderden", Deel V "Kalende Gouldkoppen")

quote

---

COMPLEX GEGEVEN

Waar het louter de secundaire milieu- en verzorgingsinvloeden betreft, kunnen we stellen dat de door ons gekende aanleidingen en versterkende factoren voor het kaalkoppen-fenomeen bij gouldamadines in grote lijnen van drieërlei aard zijn.
Drie mogelijke types aanleidingen die alle echter evenwel direct verwijzen naar een gebrek aan termijnvisie, zoals dat heden ten dage evenzeer in bio-industriële kringen bij resultaat kan vastgesteld.

Inderdaad :
Drie maal overdrijving in diverse richtingen ligt mogelijk mede aan de basis van het kaalkoppeneuvel. Met gevolgen die zich bovendien op termijn even goed uiten als wat men gewoonlijk pleegt te omschrijven als “specifiek symptomatisch voor fysieke regressie”. Ofwel : duidelijke tekenen vertonen van lichamelijke zwakte.
Veelal geeft het ene het andere daarenboven ook nog de hand. Versterking en bevordering van kwalijke invloeden onderling, jawel. En bijwijlen exponentieel.

Een complex gegeven, inderdaad. En een vingerwijzing naar genetische teloorgang toe, telkens zo vaak als gevolg van negatieve domesticatie. Nochtans kan het heel makkelijk, helemaal anders.
Verder in dit schrijven wordt u volstrekt duidelijk waarom.

---

Uw conclusie zal uiteindelijk wellicht de onze zijn. Kaalkoppen op een hok is een verhaal van
zwak-zwakker-zwakst. Hoe je het verder ook draait of keert. Wie dat anders wil gaan uitleggen, heeft daar ongetwijfeld altijd zijn eigen kleine redenen voor.

En van dat soort hokken blijven wij in alle geval steeds ver weg.
En als het moet dan liever voor één of twee gouldjes de auto in naar Tjechië of Denemarken, dan om de hoek van de straat bij Pieter-Paul-Prutser miserie gaan aan te schaffen.

Lester Lievens

(niet ter zake doende link verwijdert)

Beste zoon van je vader, jouw bewering dat ik jullie boekwerkje niet gelezen zou hebben is al even onjuist als de conclusie dat kale koppen door verenpikken komt, zoals beschreven in jullie boekje Ik citeer:

""Immers leek mij dat alles gewoon de logica zelve :
1. Kaalkop-gouldamadines hebben geen pluimen op hun kop omdat hun
soortgenoten hen zo toegetakeld hebben;
2. Vogels die zich door soortgenoten laten toetakelen, zijn per definitie niet
de sterkste, maar duidelijk wel de allerzwakste individuen.
3. Welke ook de onderliggende aanleiding of oorzaak mag zijn van zichtbare
zwakte, in een evenwichtig systeem van begeleide, natuurlijke selectie gaan
alle zwakkelingen eruit.""
EN:
""Voor al te bazige soortgenoten die het vertoon van zoveel zwakheid door
degeneratie wel begrepen hebben, vormen deze zwakke broertjes gemakkelijke
doelwitten. Deze quasi weerstandsloze slachtoffers worden dan vaak zodanig bijgepluimd dat het niet meer mooi is.""

Er wordt dus wel degelijk gezegd dat alleen zwakke Goulds kaalkoppen krijgen, omdat ze geplukt worden ddoor de anderen.

Dat je vader in ieder geval heel complex schrijft illustreert het door jou aangehaald citaat wel mooi, ja. En ja, er wordt inderdaad aangehaald dat de vogels die geplukt worden ergens door verzwakt zijn en dat je daar de ultieme oorzaak moet zoeken, dat geloof ik wel. Maar ik geloof niet dat er plukken aan te pas moet komen om kaalkoppen te krijgen.

Een mogelijke oorzaak die op www.vogelforen.de wel naar voren wordt gehaald is dat Goulds veel te vette zaden gevoerd krijgen, nu zit er in de meeste tropen mengelingen weinig raap- hennep en niger-zaad, maar deze fokker (Siggi), zweert erbij dat als hij een zeer vet arm en zeer koolhydraat rijk dieet gebruikt hij geen enkele problemen meer heeft 9dus ook niet met kaalkoppen). Hij voert dit in eerste instantie aan als oorzaak voor leverfalen (amyloidose = eiwitstapelings ziekte), dat nu laatst bij autopsie ook bij een van mijn Goulds is vastgesteld. Dit zou ook ten grondslag kunnen liggen aan het verhaal dat kanaries en goulds niet samen gehouden kunnen worden.

Enfin, dit om aan te voeren dat, ja de zwakste zullen als eerste omvallen en… ja, in Goulds is nogal wat inteelt en dus zal er verschil zijn voor vatbaarheid voor “kaalkopziekte”,… logisch. Maar het is nog lang niet helemaal duidelijk wat dit gebrek nu eigenlijk is.

Golemm, je verhaal is duidelijk (ook voor een gould-leek als ik). LIEVENS lijdt wellicht enigszins aan een tunnelvisie en je voedingsargument klinkt mij even aannemelijk in de oren.

Niettemin vind ik het volgende citaat van LIEVENS behoorlijk overtuigend:

quote

---

Ongetwijfeld heeft één en ander er mede toe geleid dat op ons hok de afgelopen vijftien jaar nog amper een vijftal goulds met kaalkopverschijnselen zijn opgedoken, op een totaal quotum van grosso modo 1500 gouldamadines. Telkens betrof het oude en ‘doodversleten’ poppen, steeds 3 tot 6 jaar oud.

---

De feiten spreken....maar niet per defenitie in het voordeel van de LIEVENS theorie, als ik het zo gemakshalve even mag noemen. Evengoed kan blijken dat LIEVENS naast de door hem genoemde selectie tevens (toeval of niet?) de juiste voersamenstelling hanteert.

Een vraag van mijn kant: Onstaan de kaalkoppen ook bij het alleenhouden van goulds? M.a.w. als duidelijk is dat de kaalkop niet door een andere vogel kan worden veroorzaakt?
Het antwoord hierop zou veel kunnen betekenen.

Hi Karel.
Jou suggestie om het "wetenschappelijk" aan te pakken is in principe een goede, helaas worden er door de gemiddelde kweker geen "dubbelblinde tests" uitgevoerd . Net zo min als er normaal gesproken Goulds apart worden gehouden, dus die vraag kan ik niet beantwoorden. Ik had vanavond toevallig in mijn vereniging een discussie over hoe het komt dat we niet er achter komen wat de oorzaak is:

De oorzaak van dergelijke problemen wordt meestal niet achterhaald omdat de gemiddelde kweker een andere oplossingsweg bewandelt, namelijk het selecteren van vogels die het euvel niet hebben, die dus misschien door een mutatie wel vette zaden verdragen of een gebrek in voeding niet meer merken, domesticatie dus. Eigenlijk wat dhr Lievens ook voorstelt. Op de lange termijn is dat waarschijnlijk ook de beste oplossing, maar daarmee help je het vogeltje dat je nu hebt niet en we zullen nooit achter de waarheid komen. Mijn "oplossing" om na te gaan wat de vogels nu missen door te kijken wat het verschil is tussen hun huidige situatie in gevangenschap en de situatie in de natuur is erg moeilijk voor een amateur en behoudens een toevalstreffer waarschijnlijk tot mislukken gedoemd. Ik heb bijvoorbeeld getracht om de verschillende sorghum soorten (soort graszaden)te bemachtigen waar de Goulds in Australie eigenlijk voornamelijk van leven. ik heb daar slechts beperkt succes in gehad tot nog toe, maar misschien ga ik daar nog wel even verder in.

In ieder geval blijft het kaalkoppen mysterie nog steeds onopgelost, maar ik ga in ieder geval proberen om het dieet nog verder te "ontvetten", you never know!

Even doorredenerend:

Heeft het zin om het voer verder te ontvetten als je dat doet bij niet-kaalkoppen, die volgens jouw theorie immers ofwel gemuteerd, ofwel gedomesticeerd zijn?

Zou je voor dit experiment niet beter juist een groep kaalkoppen kunnen verzamelen, omdat deze nog "dichter bij de natuur" staan (ongemuteerd/ongedomesticeerd) en als gevolg van het verstrekken van hun natuurlijke voedsel (althans bij benadering) direct zouden moeten kunnen reageren?

Je kunt dan twee vliegen in een klap slaan omdat daarmee ook vrij makkelijk de LIEVENS theorie kan worden getoetst.

Even terugkomend op mijn aanvankelijke vraag: heeft iemand wel eens geprobeerd om een kaalkop apart te zetten van andere goulds en zo ja, groeiden de veertjes dan weer terug?

Leuke ontwikkelingen .

Er werd eerder verweten dat iemand niet las. Vind ikzelf niet zo heel netjes overigens. Zeker niet vanwege de minachtende toon naar "Pieter-Paul-Prutser op de hoek van de straat met zijn eigen kleine reden.
(In mijn ogen een beetje hooghartig, al zóu je meer weten dan de ander.)

Want LEES zelf maar:

quote

---

2007-05-15 - 12:28:07 -

--------------------------------------------------------------------------------
Hallo, even een update. Ik was de begin vraagsteller over de kale plekken.
Het blijkt inderdaad gewoon de rui geweest te zijn. Ze zien erweer perfect uit. allen bedakt voor de hulp.

---

Zwakte selectie is natuurlijk en áltijd. Dus je kunt niet zomaar stellen om de zwakken niet toe te laten in je kollonie en je problemen zijn opgelost, want er is áltijd eentje de zwakste.
Dit uit zxich nu dus door een kale kop, anders misschien door een kromme poot.
Zet ze apart en dan zien wat het 'zorgenkoppie' doet. Of de veren bijgroeien. Zo niet dan moet je inderdaad wellicht in de richting van voer of ziekte te denken.

Peter