Ik dacht al, Jan tangara's die heeft toch kromsnavels, leesfoutje taranta!

Als het bodemoppervlak van de nestkast te glad is dat jongen te weinig grip hebben Jan zou ik gewoon zorgen dat het bodemmateriaal dikker wordt aangebracht.

Desnoods een mengsel van fijne krullen en beukensnippers.

Hierdoor hebben de jongen meer steun en grip van de bodem, in de natuur is de bodem vaak grof.

Volgens parrots of the world nestelen ze vaak in oude spechtholen. Het favorite fruit schijnt een bepaalde soort vijg te zijn.
Gert

Het verhaal van Wilbor over de kippen herken ik wel.
Ik broed regelmatig eieren van Japanse kwartels uit. Eergister ging het mis met broedmachine die tot dan toe netjes tussen 37,2 en 37,4 draaide. Bij controle blijk de temp. te zijn opgelopen tot 42gr.
Ik heb snel de eieren overgelegd in een andere broeder, voorlopig even op een gladde bodem (niet beseffend dat de eieren op uitkomen stonden).

De volgende dag waren er 25 jongen, waarvan er 22 spreidpoten hadden (door de gladde bodem) en 3 hadden er poten die op een ander manier niet goed stonden (door de te hoge temp?).
Na 24 uur heb ik ze allemaal overgezet naar de kunstmoeder en de spreidpoten trokken allemaal weer recht, terwijl de 3 andere ongelukkig bleven.

Het lijkt er dus op dat er 2 typen "spreidpoten" zijn, namelijk die waarbij beide poten in gelijke wijde stand staan of zelfs naar achteren liggen. Dit wordt blijkbaar veroorzaakt door een te gladde ondergrond, maar deze afwijking kan worden verholpen.

Bij het tweede type is de afwijking niet aan beide poten exact gelijk. Mogelijke oorzaak: te heet gebroed, afwijking ivm voeding enz.
Dit tweede type heb ik enkele jaren geleden al gezien bij kerkuilen die broedden in een binnenvoliere waar de temperatuur opliep to ca. 40 graden. 2 van de 4 jongen hadden toen ongelukkige poten die ik beschouwde als spreidpoten. In hetzelfde jaar had een binnen broedend steenuiltje hetzelfde probleem. Het in de juiste stand fixeren van de pootjes heeft toen bij geen van de uiltjes mogen baten.

Naast deze 2 typen bestaat er natuurlijk ook nog de 3e afwijking (verkeerde inplant of verdraaiing) die kan ontstaan door inteelt of domme pech/toeval. Er kan natuurlijk altijd wel eens een ongelukkig vogeltje worden geboren.

Mogelijk herkennen jullie bij jullie vogels die verschillen en omstandigheden.

Gert, ik zal volgens jaar andere nestkasten gaan gebruiken, waarin een diepere bodem zit, om zo een dikkere laag materiaal op de bodem te krijgen. Ik had henepvezels op de bodem, maar zal volgens jaar daar ook wat stevigers voor gebruiken, de beukensnippers is een goede daarvoor.

Ik heb ze nu in gewone agaporniden kast zitten, maar dan heb je 2 centimeter nestmatriaal. En dat kaat toch wat schuiven, waardoor de jongen minder houvast hebben.

Karel, ik denk als ik jouw stukje lees dat mijn spreidpootjes bij jou onder de categorie gladde bodem vallen. !tje had bij mij de beide pootjes helemaal naar buitenstaan. Hij lag eigenlijk op zijn buik, en de pootjes zweefden er wat boven.

Mijnn andere spreid, die had maar 1 pootje naar de zijkant staan. Maar wel het pootje waar hij zich nog steeds mee probeerde af te zetten toen hij nog in het nest lag. Deze heb ik gelukkig kunnen redden door de pootjes bij elkaar te binden. (Ik was er redlijk snel bij, omdat ik er wat meer op verdacht was na mijn eerste geval)

Of de temperatuur bij mij van invloed geweest is durf ik niet te zeggen. De eerste spreidpoot was vroeg van dit jaar, en de buitentemperatuur was nog niet extreem. Al kan het zijn dat de ouders natuurlijk te warm hebben gebroed of te vast op het nest hebben gezeten, toch zegt mijn gevoel dat dat niet de reden geweest kan zijn.

Iniedergeval allemaal erg bedankt, ik heb genoeg aanknopingspunten om volgend jaar veranderingen door te voeren.

In het blok va nde forpussen gebruil ik altijd een laag houtvezel ( houtmot voor caviabak)
Doe daar een laag in van minstens 5cm wat ik kletsnat maak en heel stevig aandruk met de vuist, en druk er dan ook gelijk een kuiltje in.
Voor de grote vogels een laag van minstens 10 cm.
Als dat houtmot dan opdroogt, blijft het enigsinds aan elkaar gekleeft, heb je ook niet zo snel last dat de jongen of eieren onder het houtmot verdwijnen.

Henk

Ik heb dit jaar ook een spreidpootje bij mijn Fischeri , het is het 2de nestje , het eerste was goed.
Vorig jaar had ik het ook bij dezelfde vogel , de andere vogels hebben het niet .
De pop zit ook vast op het nest en drukt de jongen plat , en verwijderd zelf het nestmateriaal !
Ik kwam er achter bij het ringen , ik heb vit D druppels gegeven en een pleister met 2 gaatjes op 1cm afstand .
En dat heeft wel de schade beperkt .
Ik gebruik ook houtvezel ( voor de caviabak), maar maakte het niet nat .
Dus ik denk dat ik dit ook voortaan zal doen ( nat maken ), om herhaling te voorkomen .

Bedankt voor de Tip !

Groet Hannie

Het uitgraven van nestmateriaal komt bij mijn vogels ook voor. Ik denk dat het te maken heeft met te veel lichtinval (en dus dieper en donker willen zitten) of, zoals Hannie zegt, het op zoek zijn naar een vochtiger bodem.

Natmaken kan dan de oplossing zijn. Zoniet, dan maar eens een ander of dieper model nestkast gebruiken. Bij mijn Amerikaanse torenvalkjes hielp het aanbrengen van een extra plankje aan de voorkant, waardoor de broedbak dieper werd en donkerder. Het graven was gelijk over.

Wij hebben het ook weleens gehad. Maar.... altijd bij één en hetzelfde koppel én twee dochters daarvan en ons inziens dus erfelijk bepaald (valkparkieten).

Volgens mij goed mogelijk Valk, weet je soms of het koppel verwant was?

als je nu niet ringt, en je vogels hebben spreidpoten, hoe los je dit dan op? gewoon een touwtje rond zijn pootjes hangen?
advies graag
mike

Knijpringen, kun je later verwijderen.

Natuurlijk kun je beter wel ringen met de juiste ringen.
Gert

Ik heb bij mijn geval 1 ring doormidden gezaagd, de randjes geveild en als een knijpring weer teruggeplaatst. Aan het andere pootje had de vogel al een ring.

In eerste instantie had ik de twee ringetjes met een touwtje bij elkaar gebonden, maar die hadden ze er binnen een dag al vanaf (kromsnavels hebben dat zo door).

Daarna heb ik ze bij elkaar gebonden met een ijzerdraad. Zo'n dun draadje dat zit in het lipje van een vuilniszak dichtbinder. Natuurlijk het plastig eraf gehaald. Je moet wel goed uitkijken met de uiteinden, dat die niet de vogel kunnen prikken. Als veiligheid heb ik er dus een stukje pleister omheen geplakt.

Dit bleef goed zitten, zeker een week of 3 a 4. In de periode dat hij moest uitvliegen heeft hij hetzelf wel los gekregen, maar de pootjes stonden goed.

Nu heeft hij nog wel 1 goede ring om, en 1 doorgeknipte, en die doorgeknipte zal ik bij het verplaatsen van de jongen er vanaf halen.

Een touwtje om zijn poten lijkt me niet zo heel goed, dan heb je wel grote kans dat het touwtje insnijdt.

Hopelijk heb je er wat aan.
groet.

Je hebt geen ringen nodig om de pootjes bij elkaar te binden.

Als je een stukje leer neemt en daar 2 gaatjes in prikt op de gewenste afstand van elkaar, kun je dat om de pootjes schuiven en het is later eenvoudig te verwijderen.
Het leer zorgt ervoor dat je de pootjes niet beschadigd en je kunt het vaker gebruiken.

Ook het idee van Hannie (dubbelgevouwen pleister met twee gaatjes)werkt prima)

De pleister werkte trouwens bij mij niet, die was zo weg. Maar goed dat zal wel aan het soort vogel liggen. Het leer zal ik de volgende keer eens proberen. Hopelijk niet natuurlijk....

Het snij-ontwerp voor het geval het onverhoopt nodig mocht zijn:

hoe groot moet de afstand zijn tussen de gaatjes bij vogels ter grootte van een grasparkiet? (ik heb aymaras en catharinas) .
ik ga mij vanavond al zo een lapje maken ter preventie, moest ik een spreidpoot hebben in men nesten.
groeten