Eindelijk....eindelijk staat de nieuwe voliére er, een mooi groen paradijs voor mijn schatjes.....en vandaag was her DE grote dag, ZE KWAMEN EINDELIJK NAAR HUIS
Om 2 uur werden ze rustig uitgevangen, in apparte bakjes gezet en voorzichtig overgebracht naar hun nieuwe woonst, omdat ze vrijwel allemaal tam zijn waren er weinig problemen met uitvangen, en eenmaal in hun nieuwe onderkomen werden poten en vleugels gestrekt en werd er gevlogen en vooral gesnoept van al het lekkers dat er klaar stond
De enige probleemkinderen waren een koppel valkparkieten die op 1 eitje zaten, die werden mooi allemaal samen in hun broedblok overgebracht, de overige 2 koppeltjes hadden al grotere jongen en dit zou hopelijk geen problemen geven.
Alles werd in alle rust afgehandeld en een uurtje later kon ik tevreden naar mijn teruggekeerde bannelingen blikken met vreugde in mijn hart en een hete kop koffie om lekker uit te slurpen in een waterzonnetje dat zich ondertussen ff liet zien.
Enkele tijd later zag ik beide ouders van het koppeltje met 1 eitje, ze waren aan het eten en verkennen.....maar lieten hun broedblok gewoon links liggen....
Dit was te verwachten geweest en na een uur afwachten, wist ik dat ze dit broedsel voor gezien zouden houden.
<ik ben gaan voelen in het blok en het eitje was zo goed als koud...
Ik ben nogal teerhartig met mijn dieren en kon zo maar niet een ei dat waarschijnlijk bijna op kippen stond zomaar weggooien en besloot om het te schouwen , zo kon ik zien of er ja dan neen een kuikentje inzat.
Indien dit zo zou zijn kon ik nog altijd de broedkast opzetten en de laatste dagen verder uitbroeden, een handopfok min of meer was nu niet het probleem.
Ondertussen had ik het ei in mijn gesloten hand gehouden om het terug op temperatuur te brengen, terwijl ik met mijn vrije rechterhand nog een paar laatste werkjes uitvoerde.
Het eitje warmde mooi op........en toen gebeurde het wonder ik hoorde PIEPEN.......
Eerst wist ik begod niet waar dat vandaan kwam....bleek het uit mijn HAND te komen ..voorzichtig deed ik mijn vuist open en wat bleek.....het kuikentje was opgewarmd en wilde uit zijn ei........
Ik kan niet beschrijven wat een gevoel dit gaf, het eidopje ging eraf en er viel een kopje naar buiten, tegen de tijd dat ik binnen was had het mormeltje zich uit zijn dop gewrongen en was als een gek te keer aan het gaan .
Ik ben dan maar in 7haasten de reserve warmte lamp gaan halen (allemaal met 1 hand) in een emmer op de bodem een dikke handdoek gelegd en daarboven de rode lamp met een thermometer....zodra het een 35° warm was heb ik het kleintje erin gelegd, het spartelde als een gek en stond op zijn 2 pootjes recht met de kop gestrekt naar boven.....dit heb ik nog NOOIT gezien
Nu zijn we 8 uur later en het heeft ondertussen al 2 keer gegeten, 4 druppeltjes uit de spuit en zijn kropje is vol, het weegt 3 gram
Het kleine parkietje van het andere koppel werd ook in de steek gelaten, dit is 10 dagen oud, ik heb het ook binnen gezet en samen met het kleinste prutske krijgen ze nu, 3 dagen na een, om de 2 uur dag en nacht hun buikje rond...........DAAR GAAN WE WEER
Eerlijk gezegt.................DIT was MIJN gebeurtenis... een kuikentje dat kipt IN MIJN HAND
Sommigen zullen dit wel lachwekkend of seniel vinden om daar zo'n ophef van te maken, maar het is en blijft voor mij een gebeurtenis waar ik nog weeeeeken gelukkig mee zal rondlopen
En nu maar hopen dat het valkje blijft leven

Hoi Swaas,

Echt en schitterend verhaal!!!!!

Ik hoop voor je dat ze het halen.....!

Lennart

Hoi Swaas

Wat een prachtig moment voor jou.
Dat , dat parkietje in jouw hand uit het ei kruipt , wat een ervaring !
Ik kan mij voorstellen dat jouw dag niet meer stuk kan.
Heel veel geluk met de kleintjes.

Groeten Hannie

a once in a lifetime experiance
dit zul je waarschijnlijk nooit weer meemaken.
kan me voorstellen dat je er van hebt genoten.

geniet er lekker van.

Groeten Dennis

Heerlijk zo een positief enthousiast verhaal van een echte liefhebber heel veel succes met de handopfok.

wow

ZEER mooi verhaal.
Dat zal je niet snel gebeuren...

Wauw ik ben ook onder de indruk!!
Ik kan me voorstellen dat je zo enthousiast bent!
Zou ik ook zeker zijn!!!!!
Geniet ervan en ik duim mee dat de kleine blijft leven!

hoi swaas

ik hoop dat je druk bent met voedingen geven en daarom niets meer vermeldt,maar ben toch heel benieuwd hoe het er voor staat met je eigen broedsel

heej die Swaas ,
wat een wonderlijk verhaal , ik had je blik graag willen zien volgens mij is die onbetaalbaar geweest !

Wat fijn dat je het ukkie hebt kunnen redden en ik wens je veel succes en vooral veel plezier met de handvoeding , maar met je voliere's weer vol weet ik zeker dat je een gelukkig mens moet zijn !

groetjes natas
p.s. liever 1 valk in de hand als 10 in de voliere ?

mijn lamp heeft het deze nacht laten afweten..........
Hij was zo'n lekker aan het groeien, en at elke keer zijn buikje vol, maar mijn warmtekooi was er niet en ik had me tevreden moeten stellen met de reserve-lamp, de termostaat deed het nochtans uitstekend.....
Volgende week is mijn warmte-kooi weer in gebruik.....maar het is te laat, de 2 anderen (kakerikies) doen het goed, maar die zijn al 14 dagen oud en niet meer zo teer.
Ik ben de ganse dag NIET aanspreekbaar geweest, was woedend, verdrietig en vooral teleurgesteld, het beestje was nog zo'n vechtertje en nu heb ik het laten sterven
Ik ben vooral woedend op mezelf

trieste mededeling
je hebt tenminste gedaan wat je kon doen.misschien is dit een leer om een lamp op reserve te hebben.

Ahh Swaas wat een naar bericht

Jij geeft altijd alles om een dier te helpen en dan zo'n situatie moet helemaal hard aankomen , ik wens je veel sterkte met je gevoel hierin en hoop dat je jezelf niet al te hard aan pakt

lieve groet natas

Het is altijd behoorlijk pech om een jong te verliezen, maar toch moet je jezelf niet veel verwijten.

Elke vogelliefhebber maakt op zijn tijd zijn eigen drama's mee, echter ik besef dat dit weinig troost bied, maar kop op.
Gert

Zoiets heet domme pech volgens mij, meer niet. Hier kun je toch niets aan doen?
Kop op man, je hebt al lang bewezen geweldig goed voor je dieren te zijn.
Ton.

Wat vind ik dit sneu voor je!
Maar ik vind niet dat je jezelf de schuld moet geven van de dood van dit ukkie.
Jij hebt juist heel erg je best gedaan voor dit beestje.
Ik wens je sterkte toe , en ik hoop dat je andere jongen wel zonder problemen groot zullen worden.

Groeten Hannie