Hallo,

Na vele jaren grasparkieten te hebben gehad heb ik drie jaar geleden na veel vooronderzoek een koppeltje Catharina's gehaald. Mede vanwege hun zogenaamd rustige en liefdevolle karakter... Nou... Dat liefdevolle is helemaal goed gekomen (we hebben nog nooit zulke tamme vogels gehad), maar dat rustige???

Ik heb veel op dit onderwerp gegoogeld maar er zijn maar weinig fora die waarschuwen voor het schreeuwgedrag van de Catharina. Ons mannetje schreeuwt zo veel en hard dat wij er écht gek van worden. We hebben al van alles geprobeerd: zo vaak mogelijk uit de kooi, veel aandacht, afleiding door andere kooi indeling en speelgoed, veel laten badderen, afleiding door uitdagende voerplekken, etc. etc. maar niets lijkt te werken.

Ja, toen we een nestblok aan de kooi hingen ging ons koppel over in apathisch broedgedrag en zaten ze alleen nog hele dagen in het blok, zonder verder resultaat. Het geschreeuw was toen wel over. Maar dat lijkt mij ook niet echt een oplossing.

De pop is trouwens wel zeer rustig, eigenlijk dus meer als wat je van een Catharina verwacht, afgaande op alle beschrijvingen uit de boeken en vrijwel iedere website...

Het ligt waarschijnlijk aan onszelf, omdat het mannetje te veel aan ons gewend is geraakt en nu niet tevreden is tenzij hij op een vinger bij de mond van mijn man kan zitten. Ergens anders is hij niet tevreden en zeer onrustig We vinden het erg sneu maar door werk/leven zijn wij uiteraard niet in staat om het beestje 24/7 bij ons te dragen...

Heeft iemand nog tips van wat wij kunnen proberen?