Hoi Daniel, dat gebeurt volgens mij al op beperkte schaal. Maar dan op wetenschappelijk niveau.

Echter in tegenstelling tot het verleden krijg je moeilijk toegang tot musea om monsters te nemen van hun balgen. (in het verleden heb ik veel foto's kunnen maken in binnen en buitenland van balgen)

Als bedrijf even binnenlopen om hun balgen iets te beschadigen daar zullen ze niet happig op zijn.

Maar dat is inderdaad erg interessant om deze te onderzoeken. (ook of tegenwoordige vogels in vergelijking tot wildvang-exemplaren raszuiver zijn)
Gr. Gert

Ik dacht dat je voor reclame moest betalen op vovelarena!!!!!!!
Dat zelfs een moderator hierop reageert blijkt duidelijk dat er met 2 maten gemeten wordt!!!!

vogeltje1000

Gert is dan ook betalend lid en hij werd gevraagd en is het topic niet zelf gestart.

Gert ik weet dat in het verleden Jos Hubers samen met Joshua .... onderzoek heeft gedaan naar het DNA van lori's is daar nog iets van bewaard gebleven??

voor vogeltje 1000

https://www.youtube.com/watch?v=lNz12gAKLdE

quote: "het DNA van levende vogels in de avicultuur te vergelijken met dit van balgen om zo meer inzicht in de taxonomische status te krijgen."


In dit geval zal een gedegen basis van oorspronkelijk materiaal (b.v. uit wildpopulaties of wildvang) als referentie/uitgangsmateriaal moeten dienen, want binnen avicultuur is de soortzuiverheid van veel soorten niet echt betrouwbaar meer. (niet zelden al jaren/generaties lang aangetast door inteelt en/of hybridisatie)

Als dergelijk onderzoek ooit nog eens grootschalig voet aan de grond krijgt zal blijken dat er op dit gebied een paar beerputjes open gaan.

Groot voordeel is natuurlijk dat de nog zuivere specimens te isoleren zijn, waarmee vervolgens raszuivere stammen zijn op te bouwen.
In feite moet dan ook vast te stellen zijn of bepaalde wildkleur dieren al dan niet genetisch 'vrij' zijn van mutaties in voorliggende generaties.

Kortom, zoiets zou zeker interessante materie opleveren!

Inderdaad, Rupicola al kunnen we uit wilde populaties ook interessante zaken krijgen. Zie bijvoorbeeld Urantowka 2014 waar een fenotypische P. molinae, mitochondriaal DNA bezat van een Pyrrhura rupicola.

Ja, uiteraard!

Na jaren lange indeling op hoofdzakelijk fysieke/uiterlijke kenmerken zijn de inzichten in taxonomische structuren door dit soort kennis en kunde behoorlijk aan het veranderen en met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid ook nauwkeuriger.

Het enige persoonlijke twijfelpunt wat ik nog heb (ben geen deskundige op dit gebied)is hoe qua interpretatie wordt omgegaan met het verschil tussen (evolutionaire) zuivere lijnen en hybridisatie, hetgeen in het wild ook (met zekerheid zelfs) voorkomt.

Vooralsnog neem ik aan dat dergelijke structuren fysiek en tijdens onderzoek wellicht zichtbaar van elkaar verschillen.

Mitochondriaal DNA vererft altijd via de vrouwelijke lijn dus dan kan de hybridisering zeer lang zichtbaar blijven. In het nucliaire DNA zijn de effecten een stuk minder lang zichtbaar.

En verder hangt het natuurlijk af van wat je zoekt. Ik weet in dit specifieke geval was het erg onverwacht en viel het op dat je P. molinae had die in een cluster van P. rupicola vielen en dan ga je dus al snel nauwkeuriger kijken wat er aan de hand is. Hadden ze alleen naar het nucliaire DNA gekeken was het waarschijnlijk niet eens opgevallen.

OK, maar is uit dergelijk onderzoek ook vast te stellen wanneer b.v. deze hybridisatie plaats heeft gevonden. (F1, F2, F3, . . . of 15 generaties geleden)

Men is tegenwoordig in staat om evolutionaire verwantschappen in kaart te brengen en ik vraag me daarbij af hoe die 'tijdslijnen' dan worden geïnterpreteerd.

Met andere woorden is aan DNA te zien hoeveel generaties geleden er een verandering heeft plaatsgevonden.

Bij gelegenheid borrelt de discussie nog wel eens op aangaande het uitzetten van (bedreigde)soorten vanuit avicultuur in het wild.
Exemplaren die daarvoor in aanmerking komen worden o.a. onderzocht op raszuiverheid.
Men wil uiteraard geen afwijkend genetisch materiaal in wilde populaties zetten.
Via onderzoek aan DNA kan (mits toereikend referentiemateriaal) worden achterhaald of er al dan niet sprake is van afwijkingen.
Nu weet ik wel dat dergelijke afwijkingen nog generaties lang te traceren zijn, maar de concrete vraag is ook in deze setting 'hoe ver terug' een ooit in avicultuur ontstane verandering (ontstaan door b.v. hybridisatie of inteelt) kan worden getraceerd en of daar een tijdslijn/aantal generaties uit af te leiden is.

Het ging in dit geval om een inventarisatie voor een groter onderzoek naar de evolutie binnen Pyrrhura, maar gezien de verrassende uitkomst werd besloten om dit nu al te publiceren. Men gaat dus heel diep in de hybridisering. Maar via het mitochondriaal DNA kan de hybridisering wel honderden generaties zichtbaar blijven zolang er maar poppen geboren worden. Bij nucliaire DNA ligt het eraan waar je de grens legt en dat is en blijft een arbitraire keuze. Bij transmutaties in avicultuur kan je de effecten lang tegenkomen op genetisch vlak. Dit omdat je het gemuteerde gen wilt behouden en daar op selecteerd. Je behoudt dan een vreemd chromosoom en dat blijft lang zichtbaar.

Daniel; nucliair = nucleair

alleen een kniesoor let op de spelling

Waarom zo'n vervelende reactie?

Mijn theorie is ook dat een genetische verandering honderden generaties traceerbaar is of zelfs permanent traceerbaar blijft.
Probleem is dat ik daar geen hard bewijs voor heb.


quote: "Bij transmutaties in avicultuur kan je de effecten lang tegenkomen op genetisch vlak. Dit omdat je het gemuteerde gen wilt behouden en daar op selecteerd. Je behoudt dan een vreemd chromosoom en dat blijft lang zichtbaar."

Waar ik natuurlijk ook een beetje op doel is het 'overzetten' van kleurmutaties van de ene soort naar de andere.
Uiterlijke kenmerken kunnen nadien wel weer in de richting van de gewenst soort geselecteerd worden, maar de genetische status is een heel ander verhaal!
Op den duur kunnen en zullen gehele bestanden als onzuivere (in welke gradatie dan ook) hybriden worden aangemerkt.
Dergelijke vogels moeten we in feite zien en mijns inziens ook benoemen als 'domesticus', . . . in ieder geval apart beschouwen van de zuivere soort/wildvorm.

Laat duidelijk zijn en vast staan dat eventuele toekomstige uitzetprojecten in de natuur voor dit soort vogels feitelijk als uitgesloten mogen worden beschouwd!

#

Bedankt Antony voor de correctie en Paul het is niet slecht als we elkaar op kleine fouten wijzen .