quote
Ten slotte heeft mijn vrouw niets met vogels en kies ik er dus bewust voor om vogels een centrale plaats in het gezinsleven te geven. Dit is een risico aangezien dit ook sneller tot irritaties kan leiden
Interessant punt, maar wellicht maak je je zorgen om niets. Ik heb in de loop der jaren heel wat bezoekjes aan liefhebbers afgelegd en meen daarin een zekere "wetmatigheid" te hebben ontdekt, wat betreft de relatie vogels<>echtgeno(o)t(e).
Een bezoekje begint meestal zo (en velen zullen dit herkennen
):
"Eerst een kopje koffie?" is de gebruikelijke binnenkomer. De echtgenote spoed zich naar de keuken en het gesprek met de man gaat uiteraard over vogels. Meestal krijg je dan te horen hoe hij begonnen is, welke vogels hij door de jaren heen heeft gehad en gekweekt en waarom hij juist dit soort vogels heeft.
Mevrouw komt binnen met de koffie en al tijdens het neerzetten van de kopjes meldt zij, dat ze weinig of niets met de vogels opheeft, hoewel.... alleen die en die vogels vindt ze wel leuk en die krijgen dan ook af en toe een stukje appel van haar, wat ze heel lekker vinden want ze komen er speciaal voor naar het gaas.
Oh ja, ze heeft ook weleens geholpen om een jong vogeltje te voeren toen de ouders het niet wilde doen.
Aansluitend komen dan de vogel-anekdotes, waarbij de meeste eigenlijk van de vrouw komen, die overigens totaal geen schroom heeft om de grootste blunders van haar man breeduit en lachend over tafel te gooien.
- Weet je nog Piet, dat je even die papegaai zou uitvangen en dat hij op je schouders landde en toen een stuk uit je oor beet? Och meneer, het bloed zat overal.....en vloeken...mijn man dus en niet de papegaai.
- En die keer, Jan, dat je eindelijk een jong pauwfazantje had en er bovenop ging staan? Ja, meneer, hij zou hem even zoeken in de voliere zodat ik 'm ook kon zien. Nou dat is gelukt; plat als een dubbeltje....behalve het ringetje dan.
Nee, Daniel, vrouwen hebben echt wel iets met vogels....alleen anders, dus.