tijd speelt geen rol ook niet met geslachts gebonden want dan zijn alle mannen split en met een split kweek je weer poppen dacht ik alleen de kans is dat je langer moet wachten dat ze weer valt maar vallen doet het en dan is inteelt of lijn teelt niet echt nodig en dat noem ik dan geduld. m.v.g eric

Tot zover klopt het helemaal Eric, maar hoe kweek je dan de eerste mutatie-man zonder een zekere mate van inteelt?

de mannen op verschillende popen liefs wildkleur de eventuelen popen die vallen ook weer op verschillende liefst wildkleur mannen je krijg weer het zelfden eventueel nog een keer en dan kun je de popen onderhand wel op wel op de mannen gaan zetten die split zijn. wat er dan nog aan dubbele fouten zou zitten in het gene plaatje is na genoeg nihil maar voor de man valt ben je vier generatie,s verder en je heb een schuur vol splitten want je gaat je eigen ruiten natuurlijk niet in gooien .

van de laatste pop en man/split zit dan kruislinks even gauw uit mijn hoofd 6 keer een andere wildkleur in . maar dat is geduld

m.v.g eric

Ik ben het met je eens dat deze vorm van inteelt na 4 generaties weinig schade zal opleveren. Zeker als je de hiermee gekweekte mannen ook eerst weer op vers bloed zet.

Aan de andere kant kan ik kwekers van vogels die bijv. pas na drie jaar geslachtsrijp zijn, ook wel begrijpen. Dan zit je toch al snel 9-12 jaar te wachten.
Ik praat het niet goed maar kan het wel een beetje begrijpen.

daar heb je ook weer gelijk in Karel. waar ik mee kweek is dat binnen een jaar ,,,, maar toch is wat ik schets voor de vogels het beste denk met ons heeft het ook lang geduurd en soms denk ik die komt uit een gehucht met weinig bloed verversing

Onlangs las ik een artikel over Engelse grasparkieten genaamd 'verwant kweken' geschreven door: Jim Hutton.

'Verwant kweken wordt wel eens vergeleken met een detective die een misdaad oplost: de misdadiger ontmaskeren! Ik beschouw het eerder als een analyseproces, waarbij het vuil naar boven wordt gebracht, verwijderd en zo de stam gezuiverd wordt. Het is dus niet alleen noodzakelijk goed te selecteren voor het paren, men moet eveneens de minderwaardige vogels, die ongetwijfeld de de kop zullen opsteken, verwijderen tijdens dit uitzuiveringsproces. Het paren van vogels die er goed uitzien, maar die niet vrij zijn van allerlei negatieve genen, is meer gokken (of hopen) dat de positieve eigenschappen die ze vertonen zich zullen doorzetten in de nakomelingen dan iets anders. Er is geen garantie dat dit zo zal zijn en de kans dat enkele van de jongen even goed zullen zijn dan één van de ouders is niet meer dan gemiddeld. Wanneer het ouderpaar echter het resultaat is van een goed uitgevoerde selectie en nauw verwant kweken, is er een bijna 100%zekerheid dat één of twee jongen in het nest zeker de kwaliteit van de ouders zullen halen. Hier en daar kan er zelfs een beter jong verwacht worden dat op zijn beurt dus de basis kan vormen om nog betere kwaliteit te halen. Op die manier kan de kweker door een systematisch toepassen van uitzuiveren en intensifiëren een goed programma uitstippelen van nauw verwant kweken.

Ik heb reeds aangehaald dat de beginner beter steeds opnieuw nieuw - maar beter - bloed binnenhaalt, totdat hij een zeer aanvaardbaar niveau heeft bereikt en dan pas begint met zijn stam nauw verwant in te kweken totdat alle uitstekende eigenschappen in zijn stam vastliggen.

De kweker die nauw verwant kweken wil vermijden en die alleen niet-verwante paren samenstelt zal nooit enige uniformiteit in zijn stam krijgen en zal steeds een grote diversiteit van stijlen en kwaliteiten moeten accepteren. Hij zal vogels hebben van goed formaat, maar slecht van kleur, vogels van minder formaat maar met prachtige spots, vogels goed van kleur en formaat maar zonder degelijke spots en zo verder, steeds afgaand op de standaard zoals die omschrevenis. Er is geen consistentie in de stam te krijgen.

Hun probleem is dat ze proberen, als een soort loterij, alle goede eigenschappen die ze op stok hebben in één vogel te krijgen. Alleen is de lotto winnen, zoals we weten, niet zo eenvoudig en moet men wel érg veel geluk hebben.'

Bron: http://www.ngc-dbs.nl/leesvoer/verwant_paren_gs.pdf

beste rik je praat over een loterij van onverwant selecteren. maar je selecteerd ook in de verwante vogels op uniformitijd in de stam dat is naar mijn mening niet anders denk zelfs dat onverwante koppels samen stellen een beter resultaat geeft want je zoek dan altijd naar een partner die de eventueelen fouten van de andere partner kan verbeteren .dit houd in dat de keuze vele malen groter is dan in de verwante stam waar de [goede] eigen schappen dichter bij elkaar liggen waar door het selecteren juist moelijker is en maar met kleine stapjes voor uit gaat mits je de goeden selecteerd vooral als je met een stam al boven de 90 punten zit .maar het is maar hoe je het bekijkt natuurlijk ik houd het dus maar op onverwant. m.v.g eric

ik moet zeggen Rik ik herken wel wat je beschrijft.ik wacht ook nog steeds dat ik de lotto win.dit jaar nog niet gewonnen,sommige mooi gepareld maar te klein,anderen dikke joekels maar geen tekening en ga zo maar door

Inteeld is een lastig iets en potentieel een groot probleem qua diergezondheid. Inteeld zelf hoeft niet schadelijk te zijn. Een van de effecten wat inteeld veroorzaakt is dat recessieve eigenschappen naar voren komen. Je werkt met een beperkte genenpoel waarbij voor "verborgen" eigenschappen gedeeld worden door de hele populatie. Eigenschappen die dus wel aanwezig zijn maar zich niet laten zien (bijvoorbeeld bepaalde mutaties, maar ook veel genetische ziektes) komen naar boven. Dit kan negatief zijn (verminderde vruchtbaarheid, genetische ziektes) maar ook positief. Veel soorten die endemisch zijn op eilanden stammen af van enkele examplaren en zijn dus erg verwant. Soorten waarbij de slechte eigenschappen naar boven zijn gekomen zijn uitgestorven. Soorten waarbij dit niet is gebeurd bestaan nog (en zijn dus minder gevoelig voor inteeld. Denk hierbij aan de diverse vogelsoorten op Mauritius).

Dit in het achterhoofd houden, maakt inteeld tot een pure loterij. Heb je geen slechte recessieve eigenschappen in je populatie dan is er niks aan de hand en kan inteeld zelfs positief zijn. Zijn deze er wel dan heb je een probleem. En je kan dit nooit van te voren weten.

Even voor de goede orde: het is een artikel dat ik toevallig ooit ben tegengekomen. Ik vond het wel interessant ondanks het feit dat ik zelf tegen inteelt of lijnteelt ben.

Engelse grasparkieten vind ik een bizar verschijnsel. Een vogel zover doorfokken zodat hij nauwelijks meer kan vliegen gaat volgens mij te ver. Toch blijft het voor mij moeilijk om er écht een oordeel over te vormen.

@Rik Maar is doorfokken hetzelfde als inteelt? Ben het verder wel met je eens. Geef mij de "gewone".

@Daniel eindelijk eens zonder vooroordelen er over praten. Fijn.

Wat betreft mutaties doorkweken misschien ook een voorbeeld. Opmerkelijk trouwens dat de mutatie "beter" is
http://www.voren.com/photos/blue-mutation-yellow-naped-amazon/

Zonder vooroordelen zal nooit lukken maar we moeten het verschijnsel wel nuanceren, Niltava . Inteeld op zichzelf is niet goed of slecht, de gevolgen kunnen het allebei zijn. Het probleem is het begin. Veel goede kwekers selecteren onbewust veel van de slechte recessieve eigenschappen uit hun populatie (vogels die minder vruchtbaar zijn of jongen opleveren met spreidpoten worden verkocht.). Zo wordt bijna onbewust een sterk verwante populatie gecreeerd waarbij inteeld geen groot probleem hoeft te zijn.

Het wordt pas een probleem indien je met een soort te maken hebt waarbij er zo weinig exemplaren beschikbaar zijn (bijvoorbeeld veel vruchten en insecteneters of lories) dat deze selectie niet gemaakt kan worden. Dan kan dit leiden tot uitsterven van de soort.

Een ander probleem in mijn ogen is dat wanneer een nieuwe een mutatie zichtbaar wordt men enkel selecteerd op de kleur en andere eigenschappen uit het ook verloren worden. Dan wordt mutatie "vastgelegd" (is een beetje een rare term in dit geval maar een die veel gebruikt wordt), maar moeten andere kwekers eerst de troep opruimen (oftewel gaan selecteren op formaat, vruchtbaarheid enz enz).

Doorfokken is weer iets anders en heeft ons al heel wat "mormels" opgeleverd. Geef mij ook maar de kleine grasparkietjes.