Na alle nieuwigheden van de laatste weken ben ik al die tijd mijn kipje Yarik een beetje vergeten....
Maar zij is er nog steeds hoor....en hoe!
Het gaat heel erg goed met met haar en begint nu heel mooi in de veren te komen en wordt al flink oranje aan de dijen en op haar kop.
Het is intussen een vrolijke flierefluiter geworden die niet "praat", en dat hoeft ook niet want dat doe ik zelf genoeg, maar kan verschrikkelijk mooi fluiten en doet dan ook alle fluitjes na die ik haar, of de jongens, geleerd heb. Ook kan zij, net als grijze roodstaarten, in haar zelf kneuteren en dan allemaal van die zachte mooie geluidjes maken. Volgens mij typisch Afrikaans, want ze doen het bijna allemaal!
Ook heeft ze een zeer slijmerig fluitje van: Baas hoor je me nu of niet! En als het te lang gaat duren dan fluiten we gewoon een verschrikkelijk stuk harder zodat zelfs een dove dat kan horen....
!
Maar schreeuwen of zoiets doet ze nooit.
Ook als ik niet reageer. Dan lijkt het net of ze een betje gaat zitten brommen en denkt waarschijnlijk dan: Ach vent barst...
!
Maar als ik af en toe antwoord geef kan het hele "gesprek" wel een half uur duren!
Het is overigens geen makkelijke tante die zich zomaar het kaas van het brood laat eten en dat laat ze merken ook!
Bijten doet ze nooit, maar als het moet kan ze dat wel degelijk en dat voel je dan ook! En als ze het doet waarschuwd ze eerst even...en dat vind ik wel netjes van haar....
!
Bijvoorbeeld: Ze is gek van knoopjes op overhemden en die heeft ze er ook binnen een halve minuut vanaf....ik krijg haar dat ook bijna niet afgeleerd...
!
En ik heb al zo'n hekel aan knopen aanzetten...) Maar als ze zich weer eens gefocused heeft op zo'n knoop dan zeg ik meestal eerst Nee, nee....dan pak ik haar snavel beet en doe alsof ik op haar brom....Kijkt ze me aan van doe niet zo flauw...zeg ik weer nee, mag niet...Gaat dan verontwaardigd kijken en doet een semi-aanval op de vingers die net haar snavel heeft vast gehad, maar als ik dan met diezelfde vinger naar haar wijs en Pas op zeg...is het vaak een uitval!
En gaat zeer sjagarijnig zitten kijken en probeert het dan na 2 minuten weer....Dat is dan voor mij ook het moment om haar in de kooi terug te zetten en een poosje te negeren....
Maar dat gaat gelukkig steeds beter...
Wat ook grappig aan haar is dat ze nergens maar dan ook nergens bang voor is.
Ik heb een vrij grote kater en dat is een aardige macho! Geen enkele kat of hond komt bij hem in de buurt....
Loopt Yarik over de vloer....Komt de kat tegen en blijft gewoon op hem aflopen met een air van:
Wat moet jij hier...? Opzouten...!
En de kat gaat.....
!
Wie is er nu macho....
!
Ik heb helaas nu geen actuele foto's van haar om dat mijn camera defect is, maar zodra die het weer doet zullen er zeker foto's weer hier geplaatst worden!!!
Lennart
2005-05-29
-
13:12:34 
!!!
