Ik heb een koppel Meyerpapegaaien. De man is van 2006 (handtam) en de pop is van 2008 (niet tam). De vogels zijn na 1,5 jaar eindelijk goed gekoppeld. Deze tijd zitten ze nu bij elkaar.
Ze zitten in een volière van 2 x 2 x 1 en een binnenverblijf van 1 x 1 x 1. Het doorvlieggat is een PVC-pijp van 130 mm. Ik voer ze hoofdzakelijk pellets van het merk Zupreem.
Mijn vraag: Binnen lijkt het heel goed tussen de vogels te klikken. De vogels zitten strak tegen elkaar aan, slapen tegen elkaar en kroelen elkaar. Buiten is de pop zwaar dominant. Tijdens mijn vakantie was de man per ongeluk naar buiten gevlogen en heeft de verzorger hem bijna voor dood van de grond moeten rapen. Waarschijnlijk achterna gezeten door de pop.
Mijn vraag: Wat kan de oorzaak zijn? Te krappe huisvesting? Te klein doorvlieggat? Zijn de vogels toe een aan een broedblok of moet ik deze juist niet geven?
Poicephalus kunnen af en toe flink uit de hoek komen, dit is er op zich een duidelijk voorbeeld van, waarbij opgemerkt dat gezien het feit dat niemand de aanval blijkbaar feitelijk heeft gezien er eventueel iets anders aan de hand geweest kan zijn.
Het is erg lastig om een exacte oorzaak aan te geven, maar toch even een reactie op een paar punten:
Voorlopig zou ik de vogels even van elkaar scheiden om de man goed te laten herstellen.
Persoonlijk ben ik bepaald geen voorstander van pellets, want het geeft weinig afleiding en dat betekent primair een serieus risico op verveling.
Poicephalus zijn tamelijk hoog ontwikkeld en derhalve gevoelig voor verveling.
Om die reden zou ik zoveel mogelijk vormen van verrijking toepassen, te beginnen met het verstrekken van veel takken om aan de doorgaans bij dit geslacht behoorlijk aanwezige knaagbehoefte te voldoen.
Verder lijkt het gedragsverschil tussen binnen- en buitensituatie te maken te hebben met een aanleiding (mogelijk territoriaal gedrag) die blijkbaar buiten te vinden is.
De pop kan dit afreageren op de man (of omgekeerd)
Misschien is het dus de moeite waard om de verhouding met eventuele kromsnavelburen te observeren.
wat voor flinke problemen kan zorgen - en het is niet uitgesloten dat daar sprake van is in dit geval- is dat het gedrag van de man (= tenslotte een handopfokvogel) afwijkt van natuurlijk gedragen dat de pop daar dan zo fel op reageert!
In mijn optiek horen de meeste soorten kromsnavels doorlopend de beschikking te hebben over een broedblok.