Muteren van bepaalde soorten ten behoeve van lijfsbehoud is me wel duidelijk.
Een kameleon doet het in een oogwenk.
De sneeuwuil heeft dat ook om die reden ingebouwd zitten.
Zijn simpele voorbeelden maar toch.
Maar als je de mutatie van de geelvleugel ara ziet, is het mij niet duidelijk wat deze kleur mutatie met de natuur te maken heeft, hetzelfde geld voor de witte merel in de natuur, alhoewel ik dat nog enigzins kan volgen, want er ligt weleens sneeuw.
Dieren muteren/evolueren zoals je aangeeft naar de kleur/bouw die nodig is om te overleven, dan is het toch frapant dat deze mutatie geelvleugel ara eigenlijk met deze kleurslag, alleen maar op de noordpool niet opvalt.
Dan is er toch sprake van een genetische afwijking, wat ook inhoud zwakker, en dan niet in de zin dat hij niet kan eten of drinken voortplanten, maar zwakker omdat hij teveel opvalt in zijn natuurlijke omgeving.
Of word dat niet als zwakte gezien.
Waarom is er dan zo'n grote strijd tussen de mannen in de natuur om maar in de gunst te vallen van de pop, is het niet de pop die de sterkste genen wil ontvangen en doorgeven aan haar nakomelingen, dit met doel dat de soort overleeft met de nadruk op overleven, wat met een dergelijke mutatie toch stukken minder zal zijn.

Dit gaat niet om mutatie's in de zin van daar gaan we weer.
Wil meningen peilen wat het verschil is tussen zeg maar Andre van Duin smoeltje wat wel als zwak en als handicap gezien word, en de mutatie niet.
Waarom word het wel mooi gevonden als een bepaalde kleurslag/misslag van de natuur zoals de mutatie ara.
En lopen we gelijk om een spuit, in het gunstigste geval, om Andre van Duin af te maken.
Terwijl deze ara zich in de natuur beter zal kunnen handhaven dan zijn noordpool broeder.



Peter.

De zwakheid van de mutatie, indien uitsluitend de kleurbepalende genen gemuteerd zijn en niet ook andere, ligt uitsluitend in de omgeving waarin het beest leeft. Dit is dus in de avicultuur niet van toepassing. Het is overigens te simpel om te denken dat een wit/blauwe mutatie te veel opvalt, vele andere vogels hebben ook geen duidelijke schutkleur.
Je kunt ook nog zodenken: bij elke voortplanting vinden mutaties van genen plaats, alleen soms uit deze mutatie zich in zichtbare afwijkingen.

(Overigens, een snavelvergroeiing lijkt me eerder het resultaat van bijvoorbeeld verkeerde handopfok.)

Bij mij moeten de ouders zelf de jongen groot brengen. Jongen die wat mankeren worden dan vaak vanzelf wel uitgeselecteerd. Maar in gevallen van mismaakte jongen, neem ik niet het risico dat ze grootgebracht worden. Dus selecteer ik in dit soort gevallen zelf. Immers, ik koop zelf ook geen vogels waar wat aan mankeert, en krijgen wil ik ze ook niet.Handopfok doe ik niet aan, niet uit principe, maar gewoon omdat ik daar de tijd en het geduld niet voor heb.

Denk als je de Mevrouw die deze ara heeft haar mening vraagt of deze ara had moeten sterven, je heel vlug zal moeten bukken.
Dat zij deze ara een kans heeft gegeven om op te groeien tot wat hij nu is, zelfstandig dier die zich heel goed kan behelpen, en alleen in de ogen van de mens (niet allemaal ) geen recht van leven heeft.




Peter.

Het is al jaren bekend dat veel snavelvergroeiingen komen doordat ,tijdens de handopfok(als de snavel nog week is)de spuit of lepel te veel aan de zelfde zijde,en/of verkeerd wordt ingebracht.
hierdoor bestaat de kans op scheefgroei van de snavel.
Er wordt ook geschreven,,wellicht ,,is dit een gevolg van scheefgroei door handopfok.

p.sDit is een antwoord op een eerder gestelde vraag ,waarom dit door handopfok zou kunnen komen.

Ook bij een vogel die nog nooit een spuit heeft gezien.?
Want deze ara werd verwijderd nadat gezien werd door de kweker dat het niet goed zat met de snavel.
En het klopt dat de snavel nog zacht is en FLEXIBEL maar om nu te gaan beweren dat het kan komen door steeds aan een zijde te voeden lijkt me iets teveel van het goede.
Maar acht het ook niet onmogelijk, als men forsse druk uitoefend op de snavel.
Maar hoe dat mogelijk is tijdens handvoeding geven, snap ik niet zo best.
Je houd de snavel niet vast, maar de zijkant van het koppie, druk zetten met een lepel of spuit op de zijkant van de snavel doe je ook al niet.


Peter.

Even duidelijk,Er wordt geschreven,,Wellicht,,door ,,verkeerde,,handopfok
Dit is niet iets wat ik hier terplekke verzin,maar waarvan ik voorbeelden gezien heb,artikelen over heb gelezen(o.a van Hooimijer),en wat in sommige boeken over handopfok staat.
Helaas doet nu eenmaal niet iedereen de handopfok ,zou als het zou moeten gebeuren(zoals je beschrijft)

Het zou eerder tot de mogelijkheid behoren dat er een deuk in de snavel zou groeien op de plaats waar de spuit wordt ingebracht dan dat de snavel zo vergroeit als op de foto. Een verkeerde ligging in het blok zou eerder dit gevolg kunnen veroorzaken als bijvoorbeeld de vogel altijd op dezelfde zijkant ligt te slapen met de snavel op de bodem. Ik ken geen enkele kweker die de spuit voor op de top van de snavel zet. Als het goed is gebeurt dit altijd aan de rand van de wang.

Vooralsnog is al bekend dat aan eeen dergelijke vergroeiing nog wel wat te doen is. Gezien de leeftijd die het dier kan halen is dit dus altijd het overwegen waard.

Erwin

Er zijn mensen die de spuit,aan de zijkant in de ondersnavel plaatsen ,en daardoor de boven snavel naar links of rechts ,,drukken,,.(de spuit staat dan loodrecht op snavel)
Dit gebeurd dan bij de kleinste zon 6 a7 keer perdag,wat het gevolg kan hebben(let wel,kan hebben)dat er scheefgroei plaats vind.
bij deze snavel van ara staat ook boven snavel scheef ten opzichte van ondersnavel.
Het zou dus zo maar kunnen(dat isalles wat ik beweer)
Misschien zou het wel een goede topic zijn hoe je het beste jonge papagaaien met de hand kunt voeren ,zonder problemen te krijgen.
Ze komen nu eenmaal veel in ondeskundige handen terecht ,en die mensen zouden misschien bij die info gebaad zijn!

quote

---

Muteren van bepaalde soorten ten behoeve van lijfsbehoud is me wel duidelijk.
Een kameleon doet het in een oogwenk.
De sneeuwuil heeft dat ook om die reden ingebouwd zitten.
Zijn simpele voorbeelden maar toch.

---

Dit zijn geen mutaties.
Het is een verkeerde veronderstelling dat mutaties gepland zijn.
Door voor variatie "te zorgen" is er een grotere kans dat er een aangepast individu is.
Denk even aan de berkenspanners. Die hadden toch ook niet bedacht dat de mens de berken ging beroetten!!

Wat ik alleen aan wilde geven dat een mutatie niet per definitie een zwakkere broeder is qua gezondheid(dit is een nogal veel gehoorde stelling). Je zou wel kunnen zeggen dat ze zwakker zijn doordat ze minder zijn aangepast aan het milieu waarin ze leven.
De ara op de foto hoeft dus niet zwak te zijn(ik denk zelfs dat het een prima vogels is).
Voor de vogel in mensenhanden lijkt het me onnodig deze vogel na de andere wereld te helpen.
Hetzelfde geldt voor de andere(snavelgeval)
De "oplossing" die oranjekuif geeft. Namelijk een dergelijk jong niet (extra) te helpen.

Met een beetje fantasie kun je de vergelijking trekken met de kruisbekken. Die zijn ook ontstaan uit vogels met normale snavels.
Hetzelfde is gebeurd op de Galapos eilanden.