Honderd procent zekerheid bestaat niet.
Nog wat het testen betreft.
Nog wat herstel/gezondheid betreft.
De notie van "genezing" is een verkeerde inschatting.
Op het ogenblik zijn het in zekere zin allemaal experimentele behandelingen.

In Amerika bestaat er een nieuwe methode van testen.
Dat op het ogenblik daar weinig van geweten is, heeft onder andere te maken met de gelijkenis van onderzoek/testen van/met Hiv-virus.
In Amerika heeft men het over tenminste zes verschillende types van het virus/ziekte.
Waar onder andere type 1 en type 2 vooral te maken hebben met hersenletsel/hersenschade.
Waar type 3 en 4 voornamelijk te maken heeft met zenuwen/spieren.

Daarom dat men erop aandringt om beide onderzoeken/testen toe te passen.
Zowel bloed onderzoek/test, als veer onderzoek/test.
Dan wordt de zekerheid van onderzoek/test geraamd op 98%.

Nog liever eventueel twee "gezonde" vogels op honderd verwijderen uit de avicultuur.
Dan eventueel 98 "ongezonde" vogels toe te laten binnen de avicultuur.
En die op deze manier de kans krijgen om telkenmale voor "ongezonde"nakomelingen te zorgen.

Testen op DNA gebeuren door middel van een PCR.

Uit het DNA wordt het gedeelte dat verantwoordelijk is voor de ziekte, de mutatie of geslacht exponentieel (30x) vermenigvuldigd door er een katalysator (vermenigvuldiger) aan te binden.
De uitgevoerde PCR is dus afhankelijk (specifiek) van wat moet worden opgespoord.
Om contaminatie en vals positief te vermijden is de kwaliteit en behandeling van het staal cruciaal.

Indien er positief wordt getest op een virus (aanwezigheid van de verwekker of antistoffen) is dit 100% zeker aanwezig. In welke staat dit virus aanwezig is (dood, levend,in rust) kan uit de test niet worden uitgemaakt. Ook indien tegen een ziekte is gevaccineerd zal de test positief zijn.

Indien er negatief wordt getest is het virus of de bacterie niet of onvoldoende aanwezig in het beginstaal. Vals negatief kan voorkomen.

Testen is een goede zaak , maar vogels of bestanden ruimen die geen bijkomende verschijnselen laten zien is niet verstandig.

Zo geeft een stampkleuring op psittacosis (papegaaiziekte) onder de microscoop regelmatig vals positief wat dan door een PCR wordt tegengesproken.

Mvg
Dirk

Reactie van vogelarts op mijn vraag naar de betrouwbaarheid van de bloedtest:

Een drager van het Bornavirus hoeft inderdaad geen KDS te hebben. Hij kan wel andere vogels besmetten. Met de bloedtest kan niet voor 100% zeker worden aangetoond dat het dier in contact is geweest met het virus. Er komen zogenaamde vals negatieve resultaten voor (de test zegt dat de vogel schoon is terwijl hij toch in contact is geweest met het virus) en dat komt voor als het dier recentelijk andere infecties heeft gehad. De piek van antilichamen tegen Bornavirus valt dan weg tegen de piek van antilichamen van de andere infectie. Een vogel kan lange tijd (jaren) zonder onverteerde zaden in de ontlasting leven en toch besmettelijk zijn. Als ik weet dat een vogel het Bornavirus bij zich draagt zou ik hem nooit bij anderen zetten.