Mooi verhaal, Frans. Zo heb ik er ook een...
Ik zal een jaar of 8 geweest zijn toen mijn vader, als therapie na een beroerte, een voliere in de tuin bouwde voor mijn tropische vogeltjes.
Na een jaar bleek deze te klein geworden zodat er door hem moest worden aangebouwd.
Eind van de middag was het klaar, en hij liet het resultaat dan ook met trots zien, met de droevige mededeling dat er een vogeltje was ontsnapt: een Japans meeuwtje.
Tegen schemer aan, riep mijn moeder me uit mijn kamer, omdat er een vogeltje aan de buitenkant tegen het gaas zat. En ja hoor: een napoleonnetje zat buiten! Blijkbaar had mijn vader zich in de soort vergist.
Gelukkig liet het beestje zich makkelijk met een netje vangen en terugplaatsen in de voliere bij zijn partner.
Eind goed, al goed, dacht ik.....
De volgende dag zat er nog maar één Japanse meeuw in de voliere en had ik drie
napoleonnetjes.
(Had mijn vader toch nog gelijk!)