Wat ik van die eerste bedenking niet begrijp (eigenlijk terzijde) is waarom wij eigenlijk deze kinderziekten hebben zoals mazelen, pokken, rode hond etcetera. Nomadisme en sedentarisme kenden een ruime overlappingsperiode tot nu zelfs. Als je de Middeleeuwen neemt als voorbeeldperiode, haal ik er uit dat de mensen in Europa zich concentreerden in de steden en er nog geen oplossingen hadden gevonden voor het opgehoopte vuil. Voor een dier is een middeleeuwse stadstoestand of een krottenwijk in Dakar of San Paulo nu in 2007 een ongehoorde, onleefbare situatie. Voor ons blijkbaar niet. Een dier is uitzichzelf proper. Bij een mens moet het aangeleerd worden, net zoals lachen en huilen. Ik vind het trouwens zeer moeilijk om een dier en een mens met elkaar te vergelijken net om die reden dat ons alles moet aangeleerd worden en dieren hebben bij ons daar een zeer zekere voorsprong op, ze zouden bv nooit massaal soortgenoten dwingen in een denigrerende situatie qua sanitair, huisvesting etcetera. Wij doen dat wel... misschien omdat we geen natuurlijke vijanden meer hebben wegens ons denkvermogen en hiërarchie een overlevingsgereedschap is geworden. Incest bij mensen is historisch bekeken schering en inslag. Waar komen die kinderzoiektes vandaan? Wanneer werden ze voor de eerste keer vastgesteld? Wanneer was er een toename en waar in de wereld? Ik weet het dus niet. Het lijkt het er dus een beetje op dat wij onszelf constant kunstmatig in het leven houden met al die vaccinaties. Heb er nooit eerder bij stil gestaan. En als er geen vaccinaties waren... zouden we dan allemaal dood gaan? We zouden alleen met wat minder zijn denk ik.
Dat is de zaak niet : het gros van de mensen heeft niet eens een geboorteakte, laat staan een vaccinatie. Wj zien alles vanuit het westen en dat vertekent enorm. Er zijn deze eeuw meer kinderen anoniem gestorven dan kinderen met een geboorteakte. Is dat duidelijk? En zeker niet omdat er geen vaccinaties waren. Vaccinaties helpen maar het is niet de almachtige goede fee.
Kinderen sterven onnodig omdat dat een bepaalde cultuurgroep ten goede komt. Wij zijn genoodzaakt vanwege ons denkvermogen om de medemens als natuurlijke vijand te incasseren.
Wat de vergelijking betreft tussen geïsoleerde volkeren van het westen destijds (stammen in Zuid-Amerika en in Noord-Amerika en even later (18de eeuw) de aborignals in Australie (piek van Engelse convicts tussen 1765 en 1815 en nadien migratiegolven uit Europa) die dus geen immuniteit hadden tegen de kinderziekten meegebracht door avonturiers, het Engels leger en kolonisten enerzijds en de non-resistentie van wilde groenvinken tgo ziektedragers als in volière gekweekte vogels (35 generaties lang?) vind ik nogal strak doorgetrokken omwille van volgende elementen:
1° Wilde vogels zijn helemaal niet geïsoleerd van volière vogels. Je kan moeilijk spreken van een geïsoleerde populatie als je in acht neemt hoeveel volière ziektedragende vogels al niet per ongeluk ontsnapt zijn, als de mussen aan mijn volieèredraad plakken en op het dak zitten dat niet bedekt is, ik vele elementen van de volière in de tuin breng (zaadafval, nestinhoud, bovenlaag van de bodem, onbevruchte eieren...) Elders zal er ook wel contact zijn tussen volièrevolgels en wilde vogels. Je kan hier toch moeilijk spreken van een eerste historisch contact? Toch zeker niet als je in overweging neemt dat een bepaald percentage van die 35 generaties volièrevogels wildvang was en is! Die wildvang vogels die in het vogelcircuit terechtkomen gaan dus voor het merendeel dood, ha ja, want ze hebben geen immuniteit? Of ze worden meteen gekuurd?
Sorry, maar daar klopt iets niet van die vergelijking.
Wat bedenking 2 betreft: Vraag ik me af of formaat en postuur en zelfs mutatie relevant zijn voor overleving in de natuur. Iemand op het forum zei dat de natuur zelf voor een evenwicht zorgt. Ik voeg er bij dat ze sterk regulerend is.
Voorbeeld: zet 10 verschillende rashonden (Pekinees tot Mechelse Scheper) los en na enkele generaties krijg je een algemene noemer die fel lijkt op een straathond of de Afrikaanse dorpshond. Ondertussen kunnen die rassen zich in meuteverband best redden, ook die zogezegde schoothondjes (en neen, dit komt niet van een Walt Disney productie).
Waarom gebeurt dit? Omdat de basis DNA intact is gebleven. Als er tien verschillende rassen zijn zal de Pekinees niet op de Mechelse Scheper gaan zitten (technisch onmogelijk) en ook niet andersom als er een grotere teef voorhanden is, zo simpel is dat.)
Mijn Brahmas (kunstmatig gefokt ras) zijn meer dan mijn gewone legkippen tuk op levend voer. Het valt echt op. Ik twijfel er niet aan dat deze dieren in een natuurlijke habitat het prima zullen doen.
Dat ze ten prooi vallen aan roofdieren hoort er bij, anders was het de natuur niet.
Die twee bedenkingen (niet de mijne dus) doen bij mij een enorme behoefte rijzen om iemand van een zoölogisch centrum te contacteren die met deze materie bezig is. Wat me nog steeds bezig houdt is resistentie, immuniteit, mutatie, kweek in gevangenschap, domesticatie... ik ben er nog steeds niet uit en het wordt alsmaar complexer.
Christine.
2007-08-12
-
21:57:04 
