De laatste dagen heb ik een opmerkelijk discussie gehad met deze organisatie (cq manager)die ik de forumleden niet wil onthouden.

Tijd om deze organisatie nader te leren kennen, waarbij ik plechtig beloof de waarheid te zeggen (schrijven).

Een belgische collegakweker van loris tipte me over een losse weberlori die rondvloog in een gemeenschapsvoliere. (hij wist dat ik onverwante webers zocht en deze zijn zeer weinig in europa aanwezig)

Vol goede moed belde ik de parkmanager E.G., nee, was het antwoord, dat kan niet want de statuten laten het niet toe. Ja, maar was mijn weerwoord deze soort vogels komen bijna niet meer voor in Europa en het is toch zaak dat deze behouden blijven. In de natuur kan de situatie ook snel veranderen en bovendien komen ze maar op een klein eiland voor. BV: Mitchelloris die op de buureilanden voortkwamen zijn ook plost verdwenen op bali, op lombok is de situatie ook niet beter.

Vervolgens, nee: als de vogels pas op lijst 1 staan dan nemen we actie. Maar die witstaartkaketoes staan ook toch niet op lijst 1, maar op lijst 2, daar kan het toch wel, zo'n kweekprogamma?? Oeps, natuurlijk tegen het zere been, de kaketoes waren van blijdorp. (tja webers kosten maar een fracie, 200 euro, die witstaartkaketoes zijn iets "duurder", zijn er daarom kweekprogamma's in het leven geroepen)

Als we zien aankomen dat het verkeert gaat met een bepaalde soort in europa, moeten we dan wachten toch ze op lijst 1 staan of gaan we gelijk aan de slag en redden we wat we redden kunnen. Volgens het NOP is er tijd genoeg, alsof ze straks als ze op lijst 1 staan voor het oprapen liggen, denk het niet.

Vervolgens verzocht ik contact op te nemen of de eigenaar bezwaar had dat zijn vogel werd opgenomen om in te zetten voor de kweek en voor het behoud. Nee, dat doen we niet.

Het NOP is er dus blijkbaar alleen voor opvang van "gewone" grijsjes en ook voor de zeldzame papegaaisoorten die gelijk hun laatste adem daar mogen uitblazen zonder dat ze worden ingezet voor de kweek. (tenzij ze ooit op lijst 1 komen)

Dus mensen als u uw papegaai wilt wegbrengen naar het NOP, bedenk dat je please en alstublieft geen zeldzame soorten in avicultuur en natuur daar moet wegbrengen.

Ik durf dan ook na vandaag volmondig hier te verkondigen dat het NOP mede verantwoordelijk is op deze manier (in)direct soorten in avicultuur en natuur in gevaar brengt.

Vrijwilligers van het park betreft weinig blaam, maar de stichting en bestuur die zich verschuild achter statuten en eigengemaakte regels moeten beseffen dat verantwoordlijkheid tov de diversiteit van de vogelsoorten ook hun taak is.

De sponsers en vrijwillers zullen soortbehoud belangrijker vinden dan het aankleden van het park met bijzondere zeldzame soorten, die dan wat publiek moeten gaan trekken.

Ik ben teleurgesteld in deze gang van zaken, en dat het behoud van soorten niet in goede handen is bij het NOP.

Kwekers en liefhebbers denk goed na, anders zullen we straks de haren uit de kop trekken, uitsterven is helaas echt 4ever.
Gert

Verschuilen achter al dan niet CITES I slaat natuurlijk nergens op. Vogels worden niet zozeer vanwege de zeer kleine aantallen in het wild op deze lijst geplaatst, maar vooral ook als zij daadwerkelijk door vang, smokkel en handel bedreigd worden. De formulieren die CITES I vogels legaal maakt kunnen hier een ietsje tegen doen.
Het is vooral een pragmatisch/poltiek instrument om vogels op I te gaan plaatsen en dit zegt niet zo heel veel over de zeldzaamheid.

Ik vind het absurd dat het NOP geen contact wil opnemen met de voormalige eigenaar. Wat op zich een heel redelijke eis is (gezien het opvangbeleid).

Naar aanleiding hiervan, maar ook al eerder vanwege het huisvesten van zeldzame kakatoes e.d. lijkt het erop dat het NOP zijn eigen doel voorbijgeschoten is.

Is het een taak van een opvangcentrum om zeldzame soorten te kweken of te houden?? Mij dunkt van niet. Ik denk ook niet dat het verstandig is om beide zaken te combineren.

Ik vrees dat met het groot worden van het NOP, de status en het trekken van publiek wat al te belangrijk is geworden en een te grote rol zijn gaan spelen.

dit vond ik op een Duitse papegaaiensite naar aanleiding van een bezoek aan Veldhoven.

Ein Blick hinter die Kulissen...

Nirgendwo auf dem riesigen Geländer der Auffangstation konnten wir eine Krankenstation oder so was Ähnliches entdecken, oder zumindest ein Gebäude, das als solches ausgewiesen wäre. Wir fragten uns natürlich, wo denn die Quarantäne-Station war und wo denn die kranken Tiere untergebracht waren. Die Antwort folgte auf den Fuß und war alles andere als erfreulich.

Auf dem Gelände befanden sich einige relativ kleine Baracken, durch deren Fenster man durchschauen konnte. An den Türen der Baracken stand - auf Holländisch - "Zutritt nur für Personal..." oder so ähnlich. Wir wollten natürlich wissen, was sich hinter diesen Mauern verbarg und da sahen wir sie: die kranken Papageien in kleinen Käfigen untergebracht, 2 Näpfe vor der "Nase" - einer mit Futter, einer mit Wasser.
Die Räume sahen eher aus wie Abstellräume oder Rumpelkammern, die Käfige waren in Reih und Glied aneinandergereiht oder übereinandergestapelt. Dies lässt die Vermutung nahe, dass sich ansteckende Krankheiten ungehindert auf alle dort untergebrachten Vögel ausbreiten konnten. Ob die Vögel je nach Krankheitsart getrennt untergebracht waren, wissen wir nicht, aber wir bezweifeln es - vor allem nach folgendem Vorfall:

Durch das Fenster einer dieser Baracken sahen wir "etwas" Graues aus einem kleinen Käfig (kleiner Hamsterkäfig oder so ähnlich) heraushängen und gelegentlich leicht zucken. Wir schauten genauer hin und erkannten einen Graupapagei, der an seiner Flügelspitze am Käfiggitter stecken geblieben war und an dieser Flügelspitze hängend nach draußen hing. Das Gitter war aus primitivem scharfen Hasendraht gefertigt und bedeckte die Front des Käfigs zur Hälfte. Über die andere Hälfte hing ein Küchentuch, das auf dem Käfig mit einer Dose beschwert war. Der Graue war offensichtlich an den Rand des kleinen Käfigs (Maße ca.: L=50cm, H=25cm, T=25cm) getaumelt und unter dem Küchentuch nach draußen gerutscht. Der Käfig war lediglich mit Zeitungen ausgelegt, auf dem Käfigboden befanden sich noch ein Futter- und ein Wassernapf.
Wie lange der arme Vogel schon in dieser misslichen Position hing, wissen wir nicht. Trotz Verbot öffneten wir die Tür - Gott sei Dank war sie nicht abgesperrt! Wir schauten uns vorher noch um, ob wir jemanden zu Hilfe holen könnten, aber weit und breit war kein Pflegepersonal in Sicht.
Ich nahm den Grauen vorsichtig in meine Hand und befreite seinen Flügel aus den scharfkantigen Drahtspitzen. Der Graue fühlte sich schon ziemlich kalt an, er bewegte sich kaum noch, seine Augen waren halb geschlossen, sein Atem war flach. Da bemerkte ich auch noch, dass sein Brustbein stark herausragte. Für uns stand fest: Der Graue war halbtot und kein Mensch da, der ihm helfen konnte oder wollte! Ich eilte zum Empfang des N.O.P. und flehte die junge Dame an der Kasse an, Hilfe zu holen, da "ein Unfall passiert" sei, wie ich es ausdrückte, um meiner Bitte Nachdruck zu verleihen.
Sie eilte zum Verwaltungsgebäude und kam mit einem Tierpfleger zurück, den wir im Laufe des Tages bei der Fütterung der Störche (mit Eintagesküken) beobachtet hatten. Ich berichtete ihm auf dem Weg zur betreffenden Baracke, was geschehen war. Der Tierpfleger hörte mir freundlich lächelnd zu und zeigte mir, bei der Baracke angekommen, einen Schalter, an dem ein Lichtlein brannte und erklärte, der "Notrufschalter" sei doch an, mehr könnte das Pflegepersonal nicht tun. Der Tierarzt müsste, sagte er, auf den Notruf reagieren und sich um den "Notfall" kümmern. Da es aber inzwischen Freitag Nachmittag war,....
Ich fragt den Pfleger, ob man denn in so einem Fall nicht lieber das Tier einschläfern könnte, um es nicht länger leiden zu lassen. Als Antwort bekam ich ein Achselnzucken.
Dann bat ich ihn noch, den Vogel doch wenigstens in einen anderen Käfig unterzubringen, aus dem er nicht herausfallen könnte - wieder freundliches Achselzucken. Es lag - da sind wir uns sicher! - nicht am Sprachverständnis, dass der Mann auf diese Art und Weise reagierte.

Mindestens einen Augenblick lang bereute ich es, den Grauen nicht mitgenommen zu haben, um ihm in Deutschland von einem auf Vögel spezialisierten Tierarzt Hilfe zukommen zu lassen. Auch im Nachhinein betrachtet bereue ich es, diesen Schritt nicht gewagt zu haben, denn ich bin mir sicher, dass A) kein Mensch im Papageienpark den Vogel vermisst hätte und B) der Vogel an dem Tag (Freitag) oder gar an dem Wochenende keine Hilfe zuteil worden ist.

Diese Erfahrung hat leider die schönen Eindrücke, die der Park bei uns hinterlassen hatte, ungemein getrübt. Nüchtern betrachtet könnte man solche "Vorfälle" folgendermaßen erklären oder rechtfertigen:
In einer Auffangstation mit 2000 Tieren kann nicht das Wohl des einzelnen Tieres im Vordergrund stehen, es wird vielmehr das Wohl der großen Masse berücksichtigt. Die "Masse", d. h. die unzähligen glücklich aussehenden Vögel, die es in ihrem ganzen Leben "hinter Gittern" nie so gut hatten wie in dieser Auffangstation, könnte vielleicht die "einzelnen" - hoffentlich wenigen! - traurigen Schicksale rechtfertigen.
Was bei mir auf keinen Fall auf Verständnis stößt, ist die Tatsache, dass für die kranken Tiere nicht halb soviel Auffand betrieben wird wie für die gesunden. Kranke Vögel haben bei der Art von Pflege und Unterbringung wenig bis kaum eine Chance, wieder gesund zu werden, geschweige denn, zu überleben. Bei der großen Zahl von Tieren im Park spielt dies aber sicherlich keine Rolle, deshalb wird eben an diesen kranken, armen Geschöpfen gespart. Die Erklärung liegt auf der Hand: Das Besucherpublikum, das letztendlich den N.O.P finanziert, will keine kranken, unglücklichen Tiere sehen und mitleiden (müssen)! Der Besucher will sich am Anblick der Tiere erfreuen, er will im Papageienpark einige schöne Stunden verbringen und nicht mit Problemen konfrontiert werden. Ergo, wer das Geld bringt, hat das Sagen!

Rupicola

Na aanleiding van jouw duitse stukje ben ik eens richting NOP gesurfd en zie onderstaande link

http://www.papegaai.org/content.php?taal=NEDERLANDS&paginanr=170

Dit ziet er toch niet uit als een barak ,en hij staat er al sinds April 2000

Ik ken verder het NOP niet maar dat doet er ook niet toe ,Dooren ik vindt wel dat je een kopie van je post naar het NOP moet sturen zodat deze zich kunnen verdedigen in dit forum ,Ik begrijp jouw frustratie maar zou het verhaal graag van twee kanten belicht zien ,Het is niet goed dat zo,n vogel daar enkel rond vliegt als voliere vulling maar als hun beleid nu eenmaal zo is kun je hier denk ik weinig aan veranderen ,zo werken ze al jaren en zo,n park is nu eenmaal afhankelijk van de financien en zullen ze andere prioriteiten stellen .Of dit nu goed is voor de avicultuur is een andere vraag .

Erik

kan ook niet begrijpen waarom er zoveel lijst 2 vogels(ook meerdere paren van dezelfde soort)opgekooid zitten koppelsgewijs in een relatief kleine kooi;en de 4 of 5 stuks zwarteroodstaartkakatoes(en een paar koningsparkieten) een mega vrijevlucht voliere hebben,met mega nachtverblijven

eerst zaten in deze voliere(waarschijnlijk betaald door donateurs)wel 50 tot 100 papagaaien en parkieten bij elkaar



deze hebben niks te klagen

Ieder die een vogel afgeeft bij het N.O.P tekend alsware een afstands verklaring.
Dus ook geen zeggenschap meer wat er met de vogel verder gebeurt.
Cite's 1 is bedoelt voor vogels die werkelijk met uitsterven worden bedreigt, en niet om vogels binnen de avicultuur te behouden.
Hoe graag we dat ook zouden willen, maar als men alle zeldzame vogels binnen de avicultuur op lijst 1 gaan zetten, dan schiet cite's zijn doelstelling wel heel grof voorbij.


Peter.

Ik ben verleden week naar het nop geweest en heb er mij direct hele grote vragen bij gesteld.
Voor eerst als je binnenkomt zitten er verscheiden amazones per koppel met een broedblok(kan je door de opening van het nacht verblijf zien)wat doen zei dan met die eieren als ze gelegt hebben??
Verder zaten er vele ander papegaai achtigen per koppel,wat gebeurd er met deze eieren??
Vernietigen? denk ik niet,zag er trouwens een zwarte zwaan met 3 kuikens rond zwemmen,en een kroonkraanvogel broeden op 3 eieren(hadden geluk dat ze juist recht stond)
Denk dat het gewoon niet mag uitkomen dat men er ook munt uitslaat omwille van de verschillende donateurs op wiens kosten dit park gefinancierd wordt.
Wat is nu de doelstelling van dit park?
de binnen gebrachte dieren mogen onder geen beding terug in de handel worden gebracht of in de huiskamer,erg kort zichtig vind ik want zo krijg je terug een nieuw import dier of andere vogel in de handel of huiskamer.
Met andere woorden ze houden er de import en de handel in.
Zou het dan niet beter zijn de dieren in uitleen te geven aan de vele particulieren die een huiskamervogel willen of aan mensen die met deze vogels willen kweken waarbij de vogel zelf de eigendom van het nop blijft maar toch een taak kan vervullen waarvoor hij toch uit de natuur is onttrokken en zo mee de import te beperken of te stoppen.
Het enige nadeel voor de nop is dat hun park dan niet meer zo aantrekkelijk is voor het publiek en zij minder inkomsten gaan hebben,anderzijds zullen de kosten voor onderhoud drastich terug lopen en risico op verspeiden van ziektes verminderen wat ook een zorg is denk ik.
Dit is gewoon mijn idee over de nop zoals ik het gezien heb.

Over CITES I/II: ook CITES II vogels zijn (ernstig) bedreigd in voortbestaan, hooguit de mate varieerd. De argumentatie om de finsch amazone op I te zetten was met name dat hij gesmokkeld werd uit Mexico. Ofwel de status I of II zegt lang niet altijd zo heel veel over de mate van bedreigd zijn. Het al dan niet op CITES I staan van een vogel kan dus niet het criterium zijn om te besluiten of al dan niet met een soort gekweekt moet worden.
Dit blijkt ook al uit het feit dat het EEP ook de equador amazone bevat die op CITES II staat.

CITES is natuurlijk een instrument om vogels in het wild te beschermen. Het onderscheid I/II is geen criterium of instrument om te beoordelen of het zinvol of urgent is om met een bepaalde soort in avicultuur te kweken.

Het stelt zeer teleur als een park als NOP niet wil samenwerken, zeker als daar geen andere argumentatie voor gegeven wordt.

Even off-topic!

Waar staat CITES voor?

CITES is een Overeenkomst tussen 167 landen, waarin afspraken gemaakt zijn
over de internationale handel in bedreigde dier- en plantensoorten. De
handel in CITES-soorten wordt gereguleerd door een vergunningenstelsel.
Bedreigde soorten zijn op Bijlagen geplaatst. Internationale handel is pas
mogelijk wanneer hier toestemming in de vorm van een een CITES-in- of
uitvoervergunning, een CITES-wederuitvoercertifcaat is verleend.

Ergo: Cites staat niet voor de reintegratie van soorten en is hier dan ook niet verantwoordelijk voor, het geeft enkel 'handelswetten'. De overheden zijn verantwoordelijk voor reintegratie en behoudsbeleid.

Back to N.O.P.

Enige weken geleden heb ik het park bezocht en geconstateerd dat de doelstelling 180 graden is omgedraaid. Van echte opvang is nog nauwelijks sprake en is het nu een echt vogelpark met behalve papegaaien een aantal andere vogelsoorten. Het geheel zal wellicht een commerciële doelstelling hebben om meer publiek te trekken en is zeker een bezoek waard. Hetgeen waar ik me als vogelliefhebber ernstig zorgen om maak is het feit dat er nu wel degelijk met vogels wordt gekweekt. Zo zijn er nu 3 paren hyacint ara, 3 koppels zwarte roodstaart kaketoes, 2 koppels blauwoog kaketoes, blauwkeel ara enz enz.

In een lezing (pakara dag in het park) van de dierenarts die aan het park verbonden is bleek dat er nauwelijks in het park getest wordt op besmettelijke virussen zoals polyoma en snavel en veerrot. De ingeleverde vogels worden naar haar zeggen in een soort quarantaine 6 weken opgevangen en wanneer ze er gezond uitzien zonder een enkele test in het park geplaatst. De twijfelaars worden eventueel getest en dan ……..

Wanneer er niet wordt gekweekt en er geen vogels het park verlaten is dit beleid te verdedigen. Ik hoef het vogelpark toch niet uit te leggen dat polyoma, PFBD, PDD en pacheco een ernstige bedreiging vormen voor de bestanden van papegaaien en parkieten.

De manier waarop de NOP nu met vuur speelt geeft mij ernstig te denken en zou graag een reactie van hen ontvangen waarom het park voor deze naar mijn gevoel onlogische keuze heeft gemaakt.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik nog nooit in het NOP ben geweest en heel graag hun verhaal wil horen, want de verhalen die ik hier hoor maken mij heel erg bang gezien de unieke collectie die ze hebben.

Maar 1 kanttekening, waarom stuurt Blijdorp hun vogels naar een instelling als deze onbetrouwbaar is?

Ik heb 10 jaar geleden een dubbele geelkop gekocht die van het n.o.p. kwam.
De overtollige vogels werden toen via diverse handelaars c.q. dierenwinkels verkocht.??????

Mijn laatste bezoek dateert van jaren terug, gezien het verslag van picolet is er dus sprake van een omslag. Zelfs als jonge vogels niet verkocht worden is een dergelijk beleid qua virussen toch moeilijk verdedigbaar, er komen immers ook bezoekers, en een serieus kweekprogramma van zeldzame soorten zal altijd uitwisseling behoeven. Het lijkt mij toch echt totaal onverantwoord om beide zaken te combineren.

Juist dat kennelijk deze omslag heeft plaats gevonden, maakt het totaal onbegrijpelijk dat NOP op geen enkele wijze wil samenwerken om met deze weinig voorkomende lori te kweken.

Heeft deze misschien te weinig status of te weinig aantrekkelijk voor bezoekers vergelijken met ara's/zwarte kakatoe's etc.?

Vind het erg jammer van het NOP dat men ten opzichte van serieuze kwekers geen antwoord of open discussie wil voeren.

Kennelijk leeft daar de gedachte dat de rest van vogelminnend nederland het maar uit moet zoeken, het maatschappelijk verantwoord omgaan met dit soort zaken hoort er blijkbaar niet bij.
Gert